mei 2024 – Seksverhaaltjes

De Drone 4.7 (20)

Door: Max vd Berg

Mama merkte het al gelijk aan de manier waarop ze die zondagmiddag thuiskwam van het buitenspelen. Er was iets. Saar deed vreemd.

En dat klopte: Er was zeker iets. En mama zou er snel achter komen wat dat was. Want niet lang daarna ging de bel, precies toen ze eindelijk zat met haar kop dampende koffie, haar (nu nog) warme tosti en een gezellig roddelblad.
‘Potverdomme, ik zit nét,’ zei ze vooral tegen zichzelf. Ze kwam weer overeind en zette alles aan de kant.
Wie kon dat nou zijn? Ze had toch niks besteld?
Nog een laatste blik in de spiegel, haar goed, blouse recht… En toen trok ze met een brede, vriendelijke lach de deur open.
‘Hoooooi.’
Maar vriendelijk terug gekeken werd er niet.
‘Jullie? …Is er iets?’ Vroeg ze.

Lees verder

Familiebanden – Deel 3: wederom betrapt 4.7 (9)

Door: Cootwriter

Likkend ging Fia langs het slanke been van Karlijn richting haar kutje…

Met twee kussens achter haar rug tegen het hoofdeind van het bed, lag Karlijn met licht opgetrokken gespreide benen in spanning te kijken naar haar moeder die al likkend haar weg langs haar been naar haar smachtende kutje begaf. Zacht bijtend op haar onderlip en een klein stukje nagel van haar duim, voelde ze hoe teder en liefdevol haar moeder haar begon te verwennen. In haar ooghoeken zag ze Richard wel liggen spelen met zijn stijve pik, maar daar had ze nu eventjes geen aandacht voor. Om de paar likjes keek Fia telkens even in het gezichtje van Karlijn, waar in de blikken van haar dochter duidelijk te zien was dat Karlijn vol lust was, en op het moment dat het puntje van Fia’s tong het kletsnatte sappige kutje van Karlijn raakte leek het wel alsof er een elektrische schok door het kleine tengere lijfje van haar dochter ging.

Lees verder

Afdeling Zedenzaken, deel 6 4.4 (8)

Hoofdstuk 6: Hoe heb ik dat kunnen missen?

Carola zat weer eens alleen in haar kantoor. Tijdens het werken aan een zaak stuurde ze Stephen en Indra geregeld weg, om alleen te zijn. Zij waren in het extra kantoor, waar ze de zaak bespraken.
Carola had har assistenten nodig, maar ze had ook haar tijd alleen nodig. Stephen en Indra respecteerden dat, en haar superieuren ook. Met haar slagingspercentage was er maar heel weinig dat ze niet direct kreeg als ze erom vroeg.

Ze zuchtte, terwijl ze de de lijsten met slachtoffers en aanwijzingen door bleef kijken. Zou het haar dan toch niet gaan lukken om deze zaak op te lossen? Deze zo persoonlijke zaak?
Er waren alweer twee dagen voorbij gegaan sinds Bernd Staufenbacher gearresteerd was, toen hij stomdronken thuis kwam na twee dagen en nachten non-stop in een plaatselijke kroeg te hebben gezeten. Drie dagen sinds het laatste slachtoffer. Was Bernd de verkrachter? Of toch Jolene Huffing, die ook nog altijd vast zat?
Carola zuchtte nogmaals. Nadat ze beide uitgebreid ondervraagd had, was ze er niet van overtuigd dat ze iets met de zaak te maken hadden. Maar toch waren er sinds hun arrestatie geen nieuwe meldingen. En toch, er klopte iets niet.

Lees verder

Familiebanden – deel 2: mams bekentenis 4.3 (10)

Door: Cootwriter

“hey Rich… wat bedoelde Paula trouwens toen ze tijdens jullie eerste neukpartij zei dat je haar moest neuken net als je met mam doet?”

“uuh…ik weet niet of ik er wijs aan doet om daar nu een goed en uitgebreid antwoord op te geven” zei Richard, waarop Karlijn hem teleurgesteld en beetje in verwarring aankeek. Ze zag aan zijn gezicht dat hij er niet veel zin in had om er daadwerkelijk op in te gaan, dus liet ze het maar zo…voor nu. Samen fietsten ze het kleine stukje naar huis, in stilte. Thuis aangekomen zetten ze hun fietsen in de garage, liepen daarna door de tuin naar de achterkant van het huis en Richard opende met zijn huissleutel de deur van de keuken. Halverwege de keuken bleef hij even stilstaan en draaide zich daarna om en keek Karlijn recht aan.

“Doe ons allebei een plezier, en praat niet over wat er vanmiddag bij Paula gebeurde. Dat zou wel eens een groot probleem kunnen gaan worden vrees ik.”

Lees verder

Daniek krijgt billenkoek 4.8 (26)

Door: Max vd Berg

Daniek van twaalf was alleen thuis en trapte in haar tuin een beetje tegen een voetbal aan. Het was lekker weer, het zonnetje scheen en dus had ze haar zomerse jurkje aan. Daniek mikte tegen het muurtje, zoals zo vaak. Dat deed ze zo vaak en altijd ging het goed, behalve nu. De bal stuiterde gek, vloog over de schutting en er klonk een gekraak van glas en aardewerk. Shit… Daniek schrok zich de tandjes. Haar ouders waren behoorlijk moeilijk, ze waren al zo boos, nog over iets van vorige week, dit kon ze er echt niet bij hebben. Met een bezwaard gemoed en hangende schouders liep ze via het achterpad naar de tuin ernaast. Ze had ook altijd pech. Nou…, ze had één klein gelukje en dat was, dat ze een hele aardige buurman had…

Lees verder

Familiebanden – Deel 1: betrapt 4.8 (11)

Door: Cootwriter

Stukje bij beetje kwam het zonlicht steeds voller op haar slaapkamerraam en vulde de slaapkamer meer en meer met scherp helder licht, waardoor Karlijn langzaam wakker werd. Met haar hand kon ze haar ogen amper beschermen tegen het eerste felle licht wat in haar mooie blauwe ogen kwam, maar het wende vrij snel. Ze had heerlijk geslapen en was nu toe aan iets te eten, toen ze naast zich op het kastje naast het bed keek, zag ze dat het al ver na 9 uur was. Ach, wat maakte het uit, het was vakantie en haar vader en moeder waren al weer een tijdje de deur uit om te werken en zij hoefde pas rond 11 uur bij haar vakantiebaantje, wat ze al twee weken deed, te zijn.
Een advertentie in het wijkblaadje zag er wel leuk uit met aardige verdiensten, het ging om het schoonhouden van een huis in de wat duurdere wijk van het dorp waar ze woonde.

Lees verder

Afdeling Zedenzaken, deel 5 3.3 (6)

Hoofdstuk 5: Daar is het nog te vroeg voor

Carola stootte een geïrriteerd gegrom uit toen het geluid van haar telefoon haar uit haar slaap rukte.
“Wekker uit,” mompelde ze slaperig, en begroef haar hoofd weer in haar kussen.
Maar het geluid ging door. Toen pas drong het tot haar door dat dit niet het geluid van de wekker was, maar haar telefoon, met de speciale ringtone voor oproepen van Indra en Stephen.
“Oh, verdomme! Wat nu weer? Hoe laat is het dan? Oké, oproep beantwoorden, alleen stem.”
“Het is vijfentwintig minuten over zes, mevrouw Anser. Beantwoorden. Schakelen naar stem.”

“Sorry dat ik je moet storen, Carola,” hoorde ze Indra’s stem, “maar we hebben weer een nieuw slachtoffer. Er is al een wagen onderweg naar het hotel om je op te halen.”
“Verdomme! Een slachtoffer, op dit tijdstip van de nacht? Daar is het nog te vroeg voor!”
Maar de adrenaline begon te stromen, Carola’s slaperigheid verdween, en ze zwaaide haar benen over de rand van het hotelbed.
“Ik heb wel koffie nodig. Denk je dat …”
“Er staat een verse kop koffie voor je klaar in de wagen. Kan je over vijf minuten bij de deur zijn?”
“Twee is genoeg. Zeg ze dat ze sneller moeten rijden.”

Lees verder

Identiek maar toch verschillend 4.2 (26)

Dit verhaal is origineel in het Engels geschreven, onder de titel “Identical differents”, voor een schrijfwedstrijd met verplicht thema: “twins” (tweelingen).

Introductie

Ik liep met Jennifer mee naar de deur toen zij naar haar werk ging.
“Luister, Mark. Ik hoef dit vast niet te herhalen, maar ik doe het toch. Ik kan niet voorspellen wat er gaat gebeuren als jij hier straks alleen bent met mijn meiden. En ook jouw reacties niet. Nee, laat me uitpraten. Ook jouw reacties niet. Maar je bent hier omdat ik je vertrouw. Onthou gewoon altijd mijn enige echte regel: ik wil dat ze veilig en blij zijn. Het maakt me niet uit hoe. Dus, hou ze veilig. Maak ze blij. Meer vraag ik niet.”
Voordat ik kon antwoorden, draaide ze zich om en sloot de deur. Ik schudde mijn hoofd, terwijl ik de deur van binnen op slot deed. Had ze me nu net in feite toestemming gegeven om …
Ik schudde mijn hoofd. Nee. Dat bedoelde ze niet. Dat kon ze niet bedoelen. Ja, oké, ze voedde haar dochters op een ongebruikelijke manier op. Maar niet zo ongebruikelijk.

Lees verder

Afdeling Zedenzaken, deel 4 2.9 (8)

Hoofdstuk 4: Te veel van het goede

“Jeetje, nog steeds hier, Carola? Ben je de hele nacht doorgegaan?”
“Goedemorgen, Indra. Nee, ik heb een kamer geboekt in de Days Inn naast het bureau. Ik wil niet op een uur rijden zitten zo lang die serieverkrachter nog rondloopt.”
“Vindt Clemens dat niet vervelend?”
“Hij kent me. Hij accepteert dat op momenten zoals nu mijn werk voorgaat. We hebben veel vrienden, dus de kinderen en hij komen geen seks tekort.”

Lees verder

Afdeling Zedenzaken, deel 3 2.9 (14)

Hoofdstuk 3: Ik zit even een beetje vast

“Goed,” zei Carola, terwijl ze holo’s aan de muur prikte en er draadjes tussen trok, “wat weten we?”
“Kimberly Hill, 35. Getrouwd met Dwayne Hill. Gisteren verkracht tussen zes en acht uur in de ochtend. Verdoofd door bidurofloresal in gasvorm, die in haar kamer is vrijgekomen door een fles door haar raam te gooien. Slimme keuze. Werkt heel snel, maar verdwijnt ook weer snel. EN omdat het uit zichzelf explodeert bij een schok kan je het in een glazen fles doen die stevig genoeg is om het raam te breken, maar dan binnen wel zal ontploffen.”
“Geen DNA op of in het slachtoffer aangetroffen. Sporen van rubber in de vagina, dus er is een condoom gebruikt. De forensisch onderzoekers zijn nog bezig het merk uit te zoeken. Geen vingerafdrukken of andere sporen waarmee we de dader kunnen identificeren. Diepe sporen analyse is nog niet voltooid, maar alle rapporten tot nu toen zijn negatief.”
Carola knikte.
“Zoals verwacht. Geen beginner.”

Lees verder