De verkeerde kant op 3.5 (22)

(c) 2024, door P.D. Vile
Verhaalcodes: bF, MF, Mf, Mg, cons, tijdreizen

Dit verhaal is geschreven voor de verhalen wedstrijd op All The Fallen. De opdracht voor deze wedstrijd was: tijdreizen.

Jimmy’s dagboek
14 september 2006

Welgefuckingciteerd, Jimmy.
Zo. Nu heeft ten minste iemand me gefeliciteerd. Verder lijkt het niemand in dit kut-weeshuis iets uit te maken. Of ze zijn het gewoon vergeten.
En waarom zouden ze ook? Ik weet niet eens zeker of dit mijn verjaardag is. Niemand weet zeker wanneer ik geboren ben. Het enige dat ze weten is dat op 15 september ben gevonden. Achter gelaten bij een ziekenhuis, en niemand weet door wie. De dokters zeiden dat ik waarschijnlijk één dag oud was. Dus, ja. Als ze dat goed hebben, dan ben ik nu twaalf. Twaalf jaar, en niemand heeft ooit van gehouden. Ik doe er niet toe. Ik leef alleen maar. En ik probeer niet op te vallen, zodat ik geen straf krijg.
Bijna tijd om op te staan voor ontbijt. Ik zal met mijn zure melk op mezelf proosten, als niemand het merkt.

Lees verder “De verkeerde kant op 3.5 (22)

In de Tent 4.9 (19)

Door: N.Y.X. Aion

Vervolg op: Hardlopen. Reacties vind ik altijd heel leuk, onder het verhaal of via de mail: n.y.x.aion@protonmail.com

Na ons avontuur in het bos, drie weken geleden, hadden Caroline en ik niet meer afgesproken. Het was een geweldige ervaring geweest voor ons allebei. Maar we waren toch ook wel geschrokken van de boswachter die ons had betrapt. Ondanks dat Caroline geen kind meer is, zou ons leeftijdsverschil toch wel de nodige vragen oproepen. We wilden allebei graag dat onze seksuele relatie geheim zou blijven.

Maar contact hadden we nog wel heel veel. Zowel via de chatgroep waar we elkaar hadden ontmoet op seksverhaaltjes.nl, als via privé chat en sinds kort ook via Whatsapp. We fantaseerden er op los, en als we in de chat typten dat een van ons ging klaarkomen in onze fantasie, dan was het ook altijd zo in het echte leven… Achter de computer, of op bed met de mobiel in de hand. Soms gingen fantasie en werkelijkheid een beetje in elkaar over, en vormde een gebeurtenis in het echte leven de aanleiding voor een heerlijk geile fantasie op de chat.

Lees verder “In de Tent 4.9 (19)

Hardlopen 4.4 (32)

Dit verhaal is ontstaan uit een chat met Caroline. Zij is dan ook mede-auteur. Reacties vind ik (vinden we) altijd heel leuk op: n.y.x.aion@protonmail.com.

Met kloppend hart zet ik mijn fiets tegen het hek. Uit mijn fietstas haal ik mijn fietsslot, en maak mijn fiets vast. Op de kleine parkeerplaats bij het bos staan wel een paar auto’s, maar nog geen andere fiets. Caroline is er dus nog niet. Ik zou vandaag met haar gaan hardlopen. Op zich weinig bijzonders, hardlopen doe ik vaker, met verschillende mensen, en het bos ken ik op mijn duimpje. Wat me zenuwachtig maakt, is dat ik Caroline nog nooit heb gezien…

Lees verder “Hardlopen 4.4 (32)

Campingteefje – deel 4 4.5 (32)

Lees eerst deel 1, deel 2 en deel 3.

“Hee!” hoorde ik achter me toen we terugliepen van het zwembad naar de caravan. Het was mijn broertje Roland van negen. “Wat waren jullie nou aan het doen in het kleedhokje?” vroeg hij.
“Hoezo, niks bijzonders. Gewoon afdrogen en omkleden,” reageerde ik.
“Ja… nou… okee…” Ik zag dat hij twijfelde over wat hij moest zeggen. Hij kwam moeilijk uit zijn woorden. Wat zou hij weten?
“Ik weet heus wel wat jullie écht deden!” zei hij en hij keek erbij alsof hij er zelf van schrok. Hij wou gauw doorlopen.
“Hee, wacht eens!” riep ik. “Wat deden we dan?” Ik wilde weten of hij het echt snapte. Hij was tenslotte nog maar negen.
“Ja, pfff, dat weet je zelf wel.”
“Okee, maar hoe weet jij dat dan?” We begonnen iets langzamer te lopen zodat onze nichtjes ons niet konden horen.
“Dat mag… dat kan ik niet zeggen. Ik weet het gewoon.” zei Roland heel cryptisch. Ik begon te vermoeden dat mama en Roland inderdaad net zo’n geheimpje hadden als ik en papa. “Maar,” ging Roland verder, “hoe…? En met zijn drieën tegelijk? En ik dacht dat ze zo van de kerk zijn enzo…” Roland was duidelijk over zijn verlegenheid heen en leek nu meer hardop te denken dan dat hij nog met mij in gesprek was.
“Tsja, misschien moet je ook eens wat vaker met je nichtjes spelen. Het is leuker dan je denkt!” Zei ik en ik rende naar de meisjes toe die inmiddels een stuk voor ons liepen. Toen ik achterom keek, zag ik Roland met een verbaasd gezicht naar ons kijken.

Lees verder “Campingteefje – deel 4 4.5 (32)

Campingteefje – deel 2 4.5 (20)

Lees eerst deel 1

Ik haastte me naar onze caravan. Ik sliep zelf in een tent naast de caravan, maar nu had ik even privacy nodig. Ik deed de deur van de caravan achter me dicht en op slot. Ik ging op de bank in de caravan zitten. Overdag was er geen bed in de caravan, die maakten we altijd van de banken en de tafel, door de tafel naar beneden te klappen en dan de kussens te verschuiven. Snel deed ik mijn slipje opzij. Mijn kutje was drijfnat. Met mijn middelvinger begon ik het vocht over mijn clitoris te smeren. Oh, ik voelde me zo geil! Zou ik de volgende keer vragen of Harold ook met mijn kutje wilde spelen? Of zou ik dan hem moeten betalen?

Lees verder “Campingteefje – deel 2 4.5 (20)

Campingteefje – deel 1 4.4 (23)

Elk jaar weer staan we op dezelfde camping. Dichtbij huis, gewoon in Nederland. Want mijn ouders hebben niet veel geld. Het is op zich wel een gezellige camping. En omdat we hier al jaren komen, ken ik veel mensen. We staan op deze camping omdat hij lekker goedkoop is. En ook omdat het handig is dat mijn moeder af en toe naar huis kan. Kijken of er niet ingebroken is, want daar is ze zo bang voor. En dan doet ze ook thuis de was. Mijn vader gaat vaak mee om boodschappen te doen of wat te werken. Sinds ik 11 ben, hoef ik niet meer per se mee naar huis, maar mag ik op de camping blijven als ze weg zijn. Tenslotte heb ik veel vriendinnen en ik ken veel andere mensen en de eigenaar.

Lees verder “Campingteefje – deel 1 4.4 (23)

Wordfeud 4.8 (33)

Ik vind het eigenlijk een vreselijk spel, Wordfeud… Of mensen zijn erg slecht, of ze spelen vals met online woordenboeken en websites die woorden maken. Maar ja, als het erg spannend wordt, doe ik het zelf ook. Als iedereen het doet, is het geen valsspelen. Maar de lol is er wel een beetje af. Aan de andere kant is het ook een heerlijk tijdverdrijf. Op je mobiel, wanneer het je uitkomt, ook onder werktijd.

Vaak bloeden spelletjes ook dood. Als iemand je te goed vindt, of te slecht. Of wat voor reden dan ook. Ik heb nu nog twee lopende spelletjes, dus het wordt tijd om weer eens een nieuwe tegenstander te zoeken.

Add… Random opponent… Dutch

Het duurt altijd even. Er moet maar net tegelijk iemand anders ook een nieuw spel starten. Maar dan verschijnt er een nieuwe naam bij ‘Your turn’. Ik moet het spel dus beginnen. Ik kijk naar de profielfoto, een vrolijk, erg jong meisje lacht me toe. Blond haar, blauwe ogen, haar haar in een slordig knotje. Ik vind leeftijd schatten altijd erg moeilijk, maar ze lijkt me nog erg jong. Als ik het zou moeten raden, zou ik zeggen… 10. Evelientje…

Lees verder “Wordfeud 4.8 (33)

De Videochat 4.8 (21)

Gisterenavond ben ik begonnen met typen en niet meer gestopt… Ik hoor heel graag jullie reacties: n.y.x.aion@protonmail.com!

Escape: een wit scherm met gelach. Onder in beeld de melding dat de ‘Stranger’ aan het typen is. Even wacht Evelien af wat er dit keer voor spetterende openingszin zal verschijnen. “Dont go away, baeuty!” staat er in beeld. Dat is natuurlijk de grootste angst van die rukkers, denkt ze, dat ik meteen weer doorklik. Hebben ze eindelijk een meisje in vlees en bloed in beeld…
Evelien moet er wel om lachen. Het lijkt wel of 99% van de mensen op deze videochat website mannen en jongens zijn. De meeste met een plakker op de camera, of de camera op het plafond gericht. Want de camera moet aanstaan, anders kom je niet op de site. Maar sommige zitten wel zichtbaar in beeld. Veel Oosters ogende jongens. Die zijn allemaal wat brutaler lijkt het. Evelien vindt het wel leuk. En soms komt er iemand in beeld met alleen zijn middel, hand in de broek, duidelijk aan het rukken.

Lees verder “De Videochat 4.8 (21)

De Timmerman 4.5 (37)

Dit is mijn allereerste erotische verhaal. Het is tevens een ode aan twee mensen die ik hier heb leren kennen: P.D. Vile, omdat hij zo’n fantastische schrijfstijl heeft dat hij daarmee anderen aanmoedigt. En Boris, omdat hij echt niet de enige is die af en toe van spanking houdt. Ik ben anoniem bereikbaar via n.y.x.aion@protonmail.com, maar je kan natuurlijk ook een berichtje onder dit verhaal plaatsen.

“Daar heb je het al,” dacht Peter. Hij keek naar zijn dochtertje Eva, die naast hem stond aan de rand van het graf van zijn vrouw. Halverwege de begrafenis was het zachtjes gaan regenen. Hij had niet de moeite genomen om een paraplu op te steken. Hij vond het wel symbolisch. Zijn vrouw was hem zo ontzettend lief. Een nat pak vond hij wel passen bij zijn gevoelens. Maar nu hij naar zijn dochtertje keek, begreep hij dat hij veel moest leren om een goede vader te zijn. Zij was ook natgeregend, maar ze had alleen een mooi wit blouseje aan, met kant aan de mouwen en de kraag. Ze had geen colbert aan, zoals hij. Het was een warme dag, dus koud zal ze het niet gehad hebben, maar haar blouse was volledig doorzichtig geworden. Haar huid was zichtbaar, op haar schouders plakte de blouse het meeste. Maar hij kon ook haar tepels zien, en haar ribben. Was ze nu nog helemaal plat? Of begonnen haar tepels wat te groeien? Kon dat al bij iemand van acht?

Lees verder “De Timmerman 4.5 (37)