Familiebanden – Deel 9: Karlijn heeft een idee 4.8 (4)

Door: Cootwriter

De paar dagen dat Caro en haar broer Jan in de Bed & Breakfast verbleven vlogen voorbij. Gezien de geluiden die vanuit hun kamer op de eerste verdieping, recht boven die van Karlijn, kwamen, werd er weinig gebruik gemaakt van de slaapuren. Broer en zus hadden schijnbaar heel wat in te halen, wat ze thuis blijkbaar niet kregen, of in ieder geval in een mildere of andere vorm dan dat ze de afgelopen dagen konden met elkaar weer konden ervaren. Uit hun verhalen was op te maken dat ze al vanaf zeer jonge leeftijd al met seks met elkaar bezig waren, en dat ze de afgelopen 4 jaar er niet meer konden doen dan stiekem elkaar eventjes konden voelen tijdens een verjaardag of familie bijeenkomst.

Dat ze een aardig eind van elkaar af woonden, hielp ook niet echt mee. Hun beider partners wisten in ieder geval helemaal niets van hun verleden, en dat wilden ze ook zo houden, vandaar dat ze allebei een geheim e-mailadres hadden, zodat ze in ieder geval in geschreven woord naar elkaar duidelijk konden maken hoe groot hun verlangen was. En nu eindelijk de gelegenheid er was, hebben ze elke minuut van elkaars lijf genoten. Nadat Caro en Jan het ontbijt hadden genuttigd en hun koffers weer in hadden gepakt,vertrokken zij weer, ieder naar hun eigen huis en gezin in de hoop dat ze elkaar weer snel konden zien.
Hun kamer werd overigens, na dat het schoongemaakt was, ingenomen door Paula. Zij was op uitnodiging door de familie, voor de komende twee weken een special gast.

Lees verder “Familiebanden – Deel 9: Karlijn heeft een idee 4.8 (4)

Familiebanden – Deel 8: De komst van Indra 4.6 (5)

Door: Cootwriter

De volgende morgen was Richard opvallend vroeg uit de veren, Karlijn wist natuurlijk allang waarom en vond dit zowel grappig als heel romantisch van haar broer. Ze had hem nog nooit zo nerveus gezien, en dat al zo vroeg in de ochtend. Indra zou tegen het middaguur opgehaald kunnen worden bij het station in het dorp 10 kilometer verderop, en Richard stond er op dat hij mee zou gaan met zijn zus om Indra van het station op te halen met de auto. Maar hij wist ook dat er eerst nog even flink gewerkt moest worden om in ieder geval te zorgen dat de werkzaamheden voor vandaag en morgen niet al te veel achterstand op zouden lopen. Vandaar dat hij al zo vroeg in de weer was. Zo rond twaalf uur gaf Karlijn het sein aan Richard dat hij zich maar eventjes om moest gaan kleden, want ze zouden zo met de auto naar het station gaan, en dan moest er wel wat schonere kleren aan zijn lijf, vond ze. Even later zaten Richard en Karlijn naast mekaar in de auto, hij was gekleed in een schoon mouwloos t-shirt en een vuurrode Bermuda met Hawaiaanse prints er op. Karlijn liet tijdens het rijden even haar rechter hand over Richard zijn been glijden, en voelde eventjes in zijn kruis.

Lees verder “Familiebanden – Deel 8: De komst van Indra 4.6 (5)

Familiebanden – Deel 7: Karlijn Verrast Door Maria 4.3 (7)

Door: Cootwriter

We maken een sprongetje in de tijd en ondertussen verblijft Karlijn en haar familie in het grote landhuis in Duitsland, het huis in Nederland is pas geleden verkocht, zij het net onder de vraagprijs maar ze moesten het kwijt. In het grote landhuis bleek achteraf gezien toch wat meer werk nodig aan schilder en saus werk dan voorheen was gepland, en dus werd er van een ieder verwacht flink de handen uit de mouwen te steken, zodat ze zo snel mogelijk de eerste gasten konden ontvangen. Het bijhuis, wat in eerste instantie voor Karlijn bedoeld was, werd nu bewoond door Helena en Jorge en hun 2 kinderen, zoon Manuël van 10 jaar en dochter Maria die net 12 was geworden. Helena was op 16 jarige leeftijd zwanger geraakt, en Jorge heeft er geen moment aan getwijfeld dat hij de vader was en, conform de eis van de familie van Helena, is met haar halverwege de zwangerschap met haar getrouwd.

Lees verder “Familiebanden – Deel 7: Karlijn Verrast Door Maria 4.3 (7)

Familiebanden – Deel 6: Karlijn verliefd 4.6 (9)

Door: Cootwriter

Samen liepen ze de trap af richting de slaapkamer van hun ouders, die waren er toch niet en zo konden ze hun bed gebruiken want daar was meer ruimte. Aan de zijkant van het bed stonden Richard en Karlijn tegenover elkaar, Karlijn kwam met haar 1.20 meter lengte niet veel verder dan halverwege de borstkas van Richard die bijna 1.90 meter was. Hij streelde haar gezicht nogmaals, met een vragende blik in zijn ogen of Karlijn het zeker wist, ze knikte langzaam van wel. Richard tilde haar en zij omklemde gelijk met haar slanke benen zijn lijf, een hevige geile tongzoen volgde, het strelen van zijn handen onder haar kleine kontje deed haar kreunen van geilheid. Richard draaide een kwartslag en gooide zijn jonge, en veel kleinere, zus op het bed en trok gelijk de korte broek van haar kontje. Hij was ook absoluut niet verbaast dat Karlijn er niks onder aan had, hij was ondertussen in dit perverse geile gezin al heel wat gewend. Ze lag nu spiernaakt op het grote bed, natuurlijk had hij haar de afgelopen weken al zo vaak naakt gezien, en al zo vaak gebeft, en zij had hem al zo vaak gepijpt, maar toch was het deze keer anders…heel speciaal.

Lees verder “Familiebanden – Deel 6: Karlijn verliefd 4.6 (9)

Familiebanden – Deel 5: Verhuisklaar Maken 4 (7)

Door: Cootwriter

Henk en Karlijn waren de grens tussen Nederland en Duitsland al een aantal kilometers voorbij, toen Karlijn haar vader vroeg of dat hij niet vergeten was om de sexdoll Karla op te ruimen. Ze kon zich niet zo snel herinneren dat ze had gezien dat haar vader de pop terug in de koffer had gedaan en bij de receptie had afgeleverd. Zelfverzekerd keek hij opzij naar Karlijn, die ongegeneerd met haar poesje zat te spelen, wat makkelijk kon want ze had toch niks onder haar toch al korte rokje aan.

“Nee schat, ik heb Karla niet bij de receptie afgeleverd. Die ligt in haar koffer achterin de auto. Het is de laatste paar dagen toch al één en al eerlijkheid naar mekaar toe geweest, en ik ben van mening dat Karla maar eens kennis moet gaan maken met je moeder.”

Lees verder “Familiebanden – Deel 5: Verhuisklaar Maken 4 (7)

Lisette en de Gloryhole 4.7 (19)

Door: Max vd Berg

Lisette van twaalf was met haar ouders op een camping in Duitsland beland en na het opzetten van de tent en wat avondeten zat ze nu te plassen op een campingtoilet in een oud sanitair gebouwtje.
Tijdens het plassen hoorde ze gerommel schuin achter zich. Het leek vanuit het hokje naast de hare te komen en gedachteloos veegde ze haar spleet droog en keek opzij… En toen ineens schrok ze zich een hoedje; er bewoog iets achter het gaatje in de wand. En ineens kwam er iets door het gaatje heen. Waaaat??? Een … ze wist wat dat was…: een piemel! Een stijve. Een hele grote. Snel trok ze haar onderbroek en broek omhoog en verliet geschrokken en gehaast het toiletgebouw.

Dit kon ze beter niet tegen haar ouders vertellen. Natuurlijk niet. Wat zouden haar ouders wel niet zeggen als ze dit wisten? Nee… ze moest dit voor zichzelf houden. Maar… wat ze zich wel afvroeg: waarom zou iemand dat doen? Die man? Zomaar je piemel door een gat duwen, zodat iemand anders het kon zien?
Maar zoals dat gaat, de dag ging door, andere dingen kwamen op haar pad en de gedachten aan die plotselinge piemel ebden in eerste instantie een beetje weg… De camping was leuk, het zonnetje scheen en de eerste dag van die vakantie verliep verder zoals dat hoorde; fantastisch!

Lees verder “Lisette en de Gloryhole 4.7 (19)

Familiebanden – Deel 4: Samen Met Pap Naar Duitsland 5 (3)

Door: Cootwriter

“Ja Henk, wen er maar vast aan, zij is nog erger dan ik hahaha…”

Fia keek haar man liefdevol aan en wist natuurlijk wel wat haar man Henk zou zeggen, ze kende hem al langer dan vandaag en wist ook al heel lang van zijn verlangen, die in zijn beleving nooit tot waarheid zou komen, tot vandaag.

“Vindt je het erg als ik uuhh…Karlijn mee naar boven neem, alleen met z’n tweetjes? Ik bedoel, jullie hebben de afgelopen dagen flink huis gehouden met mekaar en je weet wat ik al jaren…”

“Henk, het is goed. Ik had niets anders verwacht eerlijk gezegd en nu jij ons geheimpje weet kan ik niet anders dan jouw je wens laten vervullen, je wil dit al zo lang.”

Lees verder “Familiebanden – Deel 4: Samen Met Pap Naar Duitsland 5 (3)

Het meisje, de sneeuwbol en ik 4.9 (13)

Door: A.W. Ruquer

Sneeuw. De ruitenwissers vegen onophoudelijk van links naar rechts en weer terug over de voorruit. Veel verschil maakt het niet. En het meisje naast mij helpt ook al niet. Ze praat niet veel, maar haar stem… Zangerig, licht, dromerig… Tegelijk rustgevend en opwindend. Om nog maar te zwijgen van haar gestalte! Wat een heerlijk ding… en zo jong. Moeilijk te geloven dat ze bij mij in de auto zit. Af en toe werp ik een schuine blik op haar. Ik zie dat haar jurkje weer wat omhoog is geschoven. Een onbehoorlijk groot deel van haar benen is zichtbaar. Het jurkje is van een dunne stof en bedrukt met bloemmotief. Helemaal niet geschikt voor deze tijd van het jaar, maar ja… Je hoort mij niet klagen. Ze draagt haar jas er open overheen. Ze zegt iets – ik versta niet wat. Ze lacht haar aanstekelijke lach.

Haar handen bewegen en ineens ligt er een op mijn knie. Ik schrik me rot. Ongemerkt stuur ik naar links. Getoeter. Lichtsignalen. Ik zit op de verkeerde weghelft en geef een ruk aan het stuur. De auto schiet naar rechts. Te ver naar rechts, besef ik meteen. Door de sneeuw verlies ik de grip op de weg. De auto raakt in een slip… Ik rem maar dat heeft geen zin nu de auto dwars over de weg glijdt. We tollen verder, richting het water… Een plons… IJskoud water rondom de auto. Blinde paniek maakt zich van mij meester. Ik wil hieruit, zo snel mogelijk. Ik probeer het portier te openen, maar de tegendruk is te groot. Terwijl ik voel hoe het water de auto binnenstroomt denk ik aan het meisje naast mij. Haar jonge leven… We moeten hieruit! Ik beuk nog harder tegen het portier. Ik kijk achterom om het meisje gerust te stellen. Ze zal toch ook in paniek zijn. … Maar de stoel is leeg, op een veldboeket na… Nog wanhopiger duw ik tegen het portier…Het water… O God, het water!

Lees verder “Het meisje, de sneeuwbol en ik 4.9 (13)

De ster van de film – deel 1 4.4 (18)

Door: Robbedoes

Julie, die zenuwachtig op de bank zat, keek verwachtingsvol op toen de deur openging en een man de studio binnenkwam. Hij liep naar haar toe en ging op een kruk voor haar zitten, keek haar aan en glimlachte.
“Hallo,” zei hij. “Jij moet Julie zijn. Mijn naam is Don.”
Julie knikte met haar hoofd en glimlachte verlegen. ‘Ja. Ik ben Julie,’ zei ze zacht.
“Wees niet nerveus, lieverd. Ik ben de fotograaf en het is mijn taak om van jou een ster te maken.” Hij keek haar vragend aan. “Je moeder zei dat je een ster wilde worden. Is dat niet zo?”
Julie slikte zenuwachtig en knikte opnieuw, haar hartslag versnelde. De man voelde haar ongerustheid en grijnsde inwendig. Als hij die angst in zijn foto’s kon vangen, wist hij dat de prijs die hij voor zijn werk zou krijgen omhoog zou schieten. Hij wist dat veel van zijn kopers de kleine meisjes en jongens die hij op zijn foto’s gebruikte oprecht en zichtbaar nerveus of zelfs bang wilden zien door de dingen die ze moesten doen en dat ze veel geld zouden betalen voor de afdrukken of video’s.
“Je moeder heeft je toch ook verteld dat je alles moest doen wat ik je vraag?”
Julie verschoof op de bank, haar handen stevig gevouwen in haar schoot. “Ja, meneer,” antwoordde ze zacht toen ze zag dat de man op antwoord wachtte.

Lees verder “De ster van de film – deel 1 4.4 (18)

De Drone 4.7 (20)

Door: Max vd Berg

Mama merkte het al gelijk aan de manier waarop ze die zondagmiddag thuiskwam van het buitenspelen. Er was iets. Saar deed vreemd.

En dat klopte: Er was zeker iets. En mama zou er snel achter komen wat dat was. Want niet lang daarna ging de bel, precies toen ze eindelijk zat met haar kop dampende koffie, haar (nu nog) warme tosti en een gezellig roddelblad.
‘Potverdomme, ik zit nét,’ zei ze vooral tegen zichzelf. Ze kwam weer overeind en zette alles aan de kant.
Wie kon dat nou zijn? Ze had toch niks besteld?
Nog een laatste blik in de spiegel, haar goed, blouse recht… En toen trok ze met een brede, vriendelijke lach de deur open.
‘Hoooooi.’
Maar vriendelijk terug gekeken werd er niet.
‘Jullie? …Is er iets?’ Vroeg ze.

Lees verder “De Drone 4.7 (20)