Jongen – Seksverhaaltjes

Familiebanden – Deel 8: De komst van Indra 4.6 (5)

Door: Cootwriter

De volgende morgen was Richard opvallend vroeg uit de veren, Karlijn wist natuurlijk allang waarom en vond dit zowel grappig als heel romantisch van haar broer. Ze had hem nog nooit zo nerveus gezien, en dat al zo vroeg in de ochtend. Indra zou tegen het middaguur opgehaald kunnen worden bij het station in het dorp 10 kilometer verderop, en Richard stond er op dat hij mee zou gaan met zijn zus om Indra van het station op te halen met de auto. Maar hij wist ook dat er eerst nog even flink gewerkt moest worden om in ieder geval te zorgen dat de werkzaamheden voor vandaag en morgen niet al te veel achterstand op zouden lopen. Vandaar dat hij al zo vroeg in de weer was. Zo rond twaalf uur gaf Karlijn het sein aan Richard dat hij zich maar eventjes om moest gaan kleden, want ze zouden zo met de auto naar het station gaan, en dan moest er wel wat schonere kleren aan zijn lijf, vond ze. Even later zaten Richard en Karlijn naast mekaar in de auto, hij was gekleed in een schoon mouwloos t-shirt en een vuurrode Bermuda met Hawaiaanse prints er op. Karlijn liet tijdens het rijden even haar rechter hand over Richard zijn been glijden, en voelde eventjes in zijn kruis.

Lees verder

Familiebanden – Deel 6: Karlijn verliefd 4.6 (9)

Door: Cootwriter

Samen liepen ze de trap af richting de slaapkamer van hun ouders, die waren er toch niet en zo konden ze hun bed gebruiken want daar was meer ruimte. Aan de zijkant van het bed stonden Richard en Karlijn tegenover elkaar, Karlijn kwam met haar 1.20 meter lengte niet veel verder dan halverwege de borstkas van Richard die bijna 1.90 meter was. Hij streelde haar gezicht nogmaals, met een vragende blik in zijn ogen of Karlijn het zeker wist, ze knikte langzaam van wel. Richard tilde haar en zij omklemde gelijk met haar slanke benen zijn lijf, een hevige geile tongzoen volgde, het strelen van zijn handen onder haar kleine kontje deed haar kreunen van geilheid. Richard draaide een kwartslag en gooide zijn jonge, en veel kleinere, zus op het bed en trok gelijk de korte broek van haar kontje. Hij was ook absoluut niet verbaast dat Karlijn er niks onder aan had, hij was ondertussen in dit perverse geile gezin al heel wat gewend. Ze lag nu spiernaakt op het grote bed, natuurlijk had hij haar de afgelopen weken al zo vaak naakt gezien, en al zo vaak gebeft, en zij had hem al zo vaak gepijpt, maar toch was het deze keer anders…heel speciaal.

Lees verder

Familiebanden – Deel 5: Verhuisklaar Maken 4 (7)

Door: Cootwriter

Henk en Karlijn waren de grens tussen Nederland en Duitsland al een aantal kilometers voorbij, toen Karlijn haar vader vroeg of dat hij niet vergeten was om de sexdoll Karla op te ruimen. Ze kon zich niet zo snel herinneren dat ze had gezien dat haar vader de pop terug in de koffer had gedaan en bij de receptie had afgeleverd. Zelfverzekerd keek hij opzij naar Karlijn, die ongegeneerd met haar poesje zat te spelen, wat makkelijk kon want ze had toch niks onder haar toch al korte rokje aan.

“Nee schat, ik heb Karla niet bij de receptie afgeleverd. Die ligt in haar koffer achterin de auto. Het is de laatste paar dagen toch al één en al eerlijkheid naar mekaar toe geweest, en ik ben van mening dat Karla maar eens kennis moet gaan maken met je moeder.”

Lees verder

Achter de blokhut, deel 2 4.6 (14)

Korte samenvatting van deel 1: Kyle gaat met zijn kinderen, Aaron van 14 en Rose van 11, op vakantie naar een afgelegen blokhut. Door een vergeten badpak ontstaan seksuele spanningen, en ongemakkelijke oplossingen.
Ik heb dit verhaal oorspronkelijk geschreven als “Behind the cabin”, voor een schrijfwedstrijd met verplicht thema: “incest”. Mijn dank aan N.Y.X. Aion voor de Nederlandse vertaling!
Verhaal codes: Mg, mg, inc, cons, slow (contest: “incest”)

De wandeling

Het weer leek de volgende dag slechter. Het was droog, maar bewolkt en frisjes. Te koud om te zwemmen, maar een perfecte dag voor een lange wandeling. Rose knikte enthousiast toen ik met dat voorstel kwam. Aaron haalde zijn schouders op: “Ik heb toch niks beters te doen.”
Ik glimlachte. Ik wist dat hij vanzelf enthousiast zou worden zodra we de steilere stukken zouden bereiken. Hij hield van fysieke uitdagingen, zeker nu hij langzaam sterker begon te worden dan zijn vader. En Rose zou af en toe wel hulp nodig hebben. Dat mocht hij dan oplossen. Hij werd altijd heel meewerkend als hij de sterke, beschermende broer uit kon hangen.

Lees verder

Familiebanden – Deel 4: Samen Met Pap Naar Duitsland 5 (3)

Door: Cootwriter

“Ja Henk, wen er maar vast aan, zij is nog erger dan ik hahaha…”

Fia keek haar man liefdevol aan en wist natuurlijk wel wat haar man Henk zou zeggen, ze kende hem al langer dan vandaag en wist ook al heel lang van zijn verlangen, die in zijn beleving nooit tot waarheid zou komen, tot vandaag.

“Vindt je het erg als ik uuhh…Karlijn mee naar boven neem, alleen met z’n tweetjes? Ik bedoel, jullie hebben de afgelopen dagen flink huis gehouden met mekaar en je weet wat ik al jaren…”

“Henk, het is goed. Ik had niets anders verwacht eerlijk gezegd en nu jij ons geheimpje weet kan ik niet anders dan jouw je wens laten vervullen, je wil dit al zo lang.”

Lees verder

Mijn Zusje, een bekentenis 4.8 (28)

Door: N.Y.X. Aion

Reacties vind ik altijd heel leuk, onder het verhaal of via de mail: n.y.x.aion@protonmail.com

Als kleine jongen was ik al vroeg seksueel nieuwsgierig. Vroeger dan anderen, denk ik. Maar misschien was ik gewoon wat nieuwsgieriger of extraverter. In ieder geval kan ik me herinneren dat ik al heel jong spelletjes verzon zoals uit een boom plassen. Niet vanwege het plassen of het boomklimmen, maar om naar het pikkie van mijn vriendje te kunnen gluren. Als het aan mij gelegen had, had ik hem ook wel even aangeraakt, of misschien zelfs wel even geproefd. Maar helaas was mijn vriendje terughoudender. Ook in de tent tijdens het kamperen lag ik lang wakker in de hoop dat er wat spannends zou gebeuren, als mijn vriendje al lang in slaap was gevallen.

Een andere standaard bezigheid in mijn jonge jaren was op straat voetballen. Keihard tegen de garages schoppen tot de buurman kwaad werd. Ook de meisjes uit de straat deden soms mee. En naast voetballen was het hutten bouwen. Een typische jongens activiteit volgens mij. Maar soms lukte het om de meisjes, twee in getal, mee te krijgen. In een soort fucked up vorm van vadertje en moedertje spelen, was het natuurlijk goed als er ook vrouwen in de hut aanwezig waren. Maar je kon niet zoveel doen in een hut. Vaak probeerden we vuur te maken, soms met aanstekers en soms door houtjes langs elkaar te wrijven. In een bijzondere poging om een nat houtje aan het branden te krijgen, ontplofte ooit een aansteker in mijn gezicht. En daar zat je dan met of zonder vuur, zonder iets te doen, met twee buurmeisjes en een buurjongen.

Lees verder

Achter de blokhut, deel 1 4.6 (19)

Ik heb dit verhaal oorspronkelijk geschreven als “Behind the cabin”, voor een schrijfwedstrijd met verplicht thema: “incest”. Mijn dank aan N.Y.X. Aion voor de Nederlandse vertaling!
Verhaal codes: Mg, mg, inc, cons, slow (contest: “incest”)

De blokhut

Het werd al donker voordat we eindelijk het einde hadden bereikt van wat je met een beetje fantasie een modderpad kon noemen. Maar ook dat stopte hier. Een cirkel, nauwelijks groot genoeg om te keren, markeerde duidelijk het einde.

Ik stopte en zette de auto uit.
“Kids, ik denk dat we verder moeten lopen. Het zal maar een paar honderd meter zijn. Maar wel heuvel op. Neem allemaal wat bagage mee. Het zou fijn zijn als we alles in één keer meekrijgen.”
Aaron deed snel zijn gordel af en stapte uit. Ik zag in mijn achteruitkijkspiegeltje dat Rose zichzelf uitrekte en ook uitstapte.

Lees verder

De ster van de film – deel 1 4.4 (18)

Door: Robbedoes

Julie, die zenuwachtig op de bank zat, keek verwachtingsvol op toen de deur openging en een man de studio binnenkwam. Hij liep naar haar toe en ging op een kruk voor haar zitten, keek haar aan en glimlachte.
“Hallo,” zei hij. “Jij moet Julie zijn. Mijn naam is Don.”
Julie knikte met haar hoofd en glimlachte verlegen. ‘Ja. Ik ben Julie,’ zei ze zacht.
“Wees niet nerveus, lieverd. Ik ben de fotograaf en het is mijn taak om van jou een ster te maken.” Hij keek haar vragend aan. “Je moeder zei dat je een ster wilde worden. Is dat niet zo?”
Julie slikte zenuwachtig en knikte opnieuw, haar hartslag versnelde. De man voelde haar ongerustheid en grijnsde inwendig. Als hij die angst in zijn foto’s kon vangen, wist hij dat de prijs die hij voor zijn werk zou krijgen omhoog zou schieten. Hij wist dat veel van zijn kopers de kleine meisjes en jongens die hij op zijn foto’s gebruikte oprecht en zichtbaar nerveus of zelfs bang wilden zien door de dingen die ze moesten doen en dat ze veel geld zouden betalen voor de afdrukken of video’s.
“Je moeder heeft je toch ook verteld dat je alles moest doen wat ik je vraag?”
Julie verschoof op de bank, haar handen stevig gevouwen in haar schoot. “Ja, meneer,” antwoordde ze zacht toen ze zag dat de man op antwoord wachtte.

Lees verder

Afdeling Zedenzaken, deel 7 4.4 (9)

Hoofdstuk 7: Kijken naar wat er niet is

Carola keek triomfantelijk naar haar hulpjes, maar ze zag aan hun vragende gezichten dat ze meer uitleg nodig hadden.
“Hoe bedoel je, de aanwijzingen misten? Ze waren er toch! We hebben ze hier, allemaal!”
“Kom op, moet ik dit echt nog uitleggen? Het is toch dui …”
Maar toen onderbrak Carola zichzelf.
“Oh, nee. Wacht, sorry. Het is me nu duidelijk, nu ik het zie. Eerder niet.”
“Maar wat is dan duidelijk, Carola? Help ons op weg!”
“We keken de hele tijd naar wat de verkrachter voor ons achterliet. Dat was onze fout. We keken naar het verkeerde. De aanwijzing was niet wat de verkrachter achterliet. Het was wat hij niet achterliet. We moeten kijken naar wat er niet is.”

“Kijken naar wat er niet is?”
“Ja. Hier, neem het eerste slachtoffer. Wat liet de verkrachter achter?”
“Tickets voor een reis naar Orlando.”
“Ja, precies. Geheel verzorgd. Hier is de envelop met alles wat hij achterliet. Kijk goed. Kijk wat er ontbreekt.”

Lees verder

De Drone 4.7 (20)

Door: Max vd Berg

Mama merkte het al gelijk aan de manier waarop ze die zondagmiddag thuiskwam van het buitenspelen. Er was iets. Saar deed vreemd.

En dat klopte: Er was zeker iets. En mama zou er snel achter komen wat dat was. Want niet lang daarna ging de bel, precies toen ze eindelijk zat met haar kop dampende koffie, haar (nu nog) warme tosti en een gezellig roddelblad.
‘Potverdomme, ik zit nét,’ zei ze vooral tegen zichzelf. Ze kwam weer overeind en zette alles aan de kant.
Wie kon dat nou zijn? Ze had toch niks besteld?
Nog een laatste blik in de spiegel, haar goed, blouse recht… En toen trok ze met een brede, vriendelijke lach de deur open.
‘Hoooooi.’
Maar vriendelijk terug gekeken werd er niet.
‘Jullie? …Is er iets?’ Vroeg ze.

Lees verder