Peter’s avontuur met zijn perverse oudste zus 3.4 (11)

Door: Papa Peter

Toen ik rond 20 jaar oud was, ging mijn relatie stuk, vlak voordat wij een (al betaalde) Glamping-vakantie zouden genieten in een volledig ingerichte bungalowtent. Mijn moeder opperde toen om mijn 9 jaar oudere zus mee te vragen. Zij was een moeder van 3, getrouwd met een alcoholist en had het niet breed. Achteraf heb ik mij wel afgevraagd of mijn moeder voorzag wat zou gebeuren wanneer je een hormonaal gedreven student in één bed legt met een seksueel gefrustreerde rijpere vrouw, immers speelde mijn alcoholistische zwager seksueel weinig meer klaar. Zuslief wilde heel graag! Of onze moeder het voorzag of niet, zich wellicht vingerde bij fantasieën over zoon en dochter; het was de eerste nacht al raak. Hier mijn verhaal.

Lees verder “Peter’s avontuur met zijn perverse oudste zus 3.4 (11)

De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 5) 4.6 (9)

(c) 2019 – 2023, door P.D. Vile
Ik raad je aan om eerst deel 1,deel 2, deel 3, en deel 4te lezen.

Hoofdstuk 13: Drie is teveel?

Annabel keek woedend naar haar telefoon. Maar hoe vaak ze ook keek, hoe veel ze ook vloekte, hoe zeer ze ook wenste dat het anders was, het simpele WhatsApp bericht bleef hetzelfde.
“Moet nablijven. Kom later. Sry, Lexi.”

Hoe kan je in godsnaam een bedrijf runnen als de eerste de beste chagrijnige leraar gewoon zomaar je belangrijkste medewerkers kan laten nablijven en de hele planning in gevaar brengt? En het ergste is, ondanks alle middelen die ze via het bedrijf tot haar beschikking had, was Annabel in dit geval toch machteloos. Ze kon dit niet veranderen.
Ze zuchtte. Ze had in haar plan extra tijd gereserveerd, zodat Lexi en Alice elkaar beter zouden kunnen leren kennen, en dan was er daarna nog tijd geweest om de planning en de scenario’s door te nemen, en dan toch nog mooi op tijd zijn voor de afspraak met Halfweg en zijn vrienden.
En nu had ze zelfs geen idee hoe laat Lexi er zou zijn.

Lees verder “De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 5) 4.6 (9)

De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 6 – slot) 4.5 (10)

(c) 2019 – 2023, door P.D. Vile
Ik raad je aan om eerst deel 1,deel 2, deel 3, deel 4, en deel 5 te lezen.

Hoofdstuk 15: Feestje!

Annabel had zich net geïnstalleerd in haar makkelijke stoel, een glad rode wijn in haar ene hand en een goed boek in de andere, toen haar telefoon ging. Ze had haar privé telefoon en haar gewone werktelefoon uitgezet, dus het moest wel de enige telefoon zijn die ze altijd aan liet staan, degene die ze de “oh shit”-telefoon noemde. Alleen haar kinderen en meneer de Zwarte kenden dit nummer. En ze wisten allemaal dat dit nummer alleen voor absolute noodgevallen was.

Annabel zuchtte, zette haar boek en glas weg, en pakte de telefoon, terwijl ze zich afvroeg wat het probleem kon zijn. Ze had zorgvuldig alle lopende zaken gepland zodat er vandaag niks zou gebeuren, niet tijdens haar enige vrije dag dit jaar. Wat kon er aan de hand zijn?

Lees verder “De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 6 – slot) 4.5 (10)

Nadie 3.6 (8)

Door: Cootwriter

Een aantal weken geleden kwam ze bij ons in het restaurant naar binnen, ze was gedetacheerd om in het restaurant voor een bepaalde periode te komen werken voor een paar ochtenden in de week. Vanaf het eerste moment dat ik haar in het oog had, vond ik haar schoonheid al onbeschrijfelijk. Ik zou bij de beste pogingen alleen maar een oppervlakkig beeld kunnen scheppen van haar. Ze was ongeveer een 1.65 mater lang, echt niet veel meer. Mooi slank, zeker niet te dun, en ze had los hangend blond haar wat net voorbij haar schouderbladen kwam wat lengte betreft. Een stralende lach en heerlijk sprankelende ogen, en voor zover ik het kon zien had ze een figuurtje waar je je vingers bij af kon likken. Nu ben ik heel slecht in het schatten van leeftijd, maar ik gokte dat ze toch een jaartje of 30 was, maar als ze had gezegd dat ze net 24 of zo was, had ik haar ook gelijk geloofd.

Lees verder “Nadie 3.6 (8)

Serviceflat, met hoofdletter S 4.5 (11)

Door: Cootwriter

Het voordeel van met eigen vervoer naar het werk gaan is dat je niet afhankelijk ben van het moeten wachten op de streekbus als die weer eens vertraging heeft. Het grote nadeel echter is dan weer wel, dat het parkeren in de grote stad veel kost. En als hoofd facilitaire diensten in een serviceflat voor 50-plussers, die ook nog eens te maken heeft met zware bezuinigingen op haar eigen afdeling, moet je er op toezien dat de algehele uitgaven flink omlaag gaan. En aangezien een busrit veel minder kost dan de parkeergarage, moet je dat wachten maar voor lief nemen.

Een ander voordeel is dan wel dat je dan bijvoorbeeld je laptop mee kan nemen om nog wat administratief werk te doen tijdens je busrit. Of gewoon lekker naar buiten staren terwijl de wereld aan je voorbij gaat.

Lees verder “Serviceflat, met hoofdletter S 4.5 (11)

Lianne en Andrea – deel 2 3.9 (9)

Lees hier deel 1.

‘Hallo Lianne’, pers ik er kreunend uit terwijl ik voel en demonstratief kijk hoe mijn sperma uit haar moeders kut begint te stromen.
Lianne volgt mijn ogen en ziet het wit-transparante vocht ook.
Hoort de schreeuw van haar moeder en ‘Lianne, het is niet wat het lijkt……….’

Ik merk meteen aan haar reactie dat er meer is dan kinderlijke wijsheid. Dit meisje heeft al wat meegemaakt.
‘Word je gedwongen, mama?’, vraagt ze.
‘Nee, maar…….’
‘Is het lekker?’
‘Lianne, liefje…’
‘Ben je geil?’
‘Rob, maak mij alsjeblieft los. Mijn dochter…..’
‘Buurman Rob, laat haar alstublieft liggen’, zegt ze en komt ook op het bed. Haar rokje ploft iets omhoog waarbij haar onderbroekje even zichtbaar wordt.

Lees verder “Lianne en Andrea – deel 2 3.9 (9)

Serviceflat, met hoofdletter S – deel 2 4.5 (4)

Door: Cootwriter

Lunchpauze met onverwachts toetje was weer voorbij en Melissa moest maar weer aan het werk. Ondertussen had ze wel begrepen dat huishouden eigenlijk een bijzaak was voor wat betreft haar werkzaamheden. Belangrijkste was dat ze meehielp om de bewoners zo tevreden mogelijk te houden. Dat ze officieel veel te jong was om deze handelingen te doen moge duidelijk zijn, maarja…de directie, of in ieder geval hoofd facilitaire dienst Petra zou wel weten wat voor risico’s ze neemt.

Even later liep ze met haar schoonmaakkar door de gang van de tweede verdieping en kwam langs appartement nummer 2.36 waarvan de deur op een kiertje opstond. Er klonken geluiden die er niet om logen, ongetwijfeld zat de bewoner naar een video te kijken want het klonk alsof er heel erg lekker geneukt werd. Sterker nog, ze hoorde meerdere stemmen, als ze het goed had waren het twee mannen en zo te horen was er in ieder geval één vrouwspersoon bij. Ze keek op haar roostertje en zag dat ze juist hier bij nummer 2.36 moest beginnen met de ramen te lappen. Nu wist Melissa wel dat ze veel kon verwachten, maar mocht ze dan ook gewoon naar binnen lopen als er…nouja zeg maar, iemand heel flink bezig was? Ze kon toch niet zomaar naar binnen lopen?
Ze appte voor alle zekerheid maar even naar Esmeralda of die hier een oplossing voor wist. Nog geen tien seconden later kwam het bericht “gewoon naar binnen en have fun meissie!”.

Lees verder “Serviceflat, met hoofdletter S – deel 2 4.5 (4)

De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 4) 4.8 (6)

(c) 2019 – 2023, door P.D. Vile
Ik raad je aan om eerst deel 1,deel 2, en deel 3te lezen.

Hoofdstuk 11: Nieuwe collega’s

“Hoi Donna! Fijn dat je er bent. Ik heb nieuws over de zaak Halfweg.”
“Laat me raden. Hij wil me weer laten dansen, en dan verder niks. Misschien moet ik een keer stiekem wat viagra door zijn drankje mengen of zo? Ik zweer het je, die vent is waarschijnlijk impotent of zo.”
“Eerder bang om betrapt te worden. Maar nee, ik heb beter nieuws. Hier, kijk maar. Of liever gezegd, luister maar.”

Donna ging zitten, en Annabel drukte op een knop. De lichten werden gedimd, en op een scherm aan de muur werd een opname vertoond. Donna zag hoe ze het huis van Halfweg verliet, een netjes opgevouwen briefje van 50 in haar hand. Toen keek ze hoe het doelwit zijn volgespoten broek uittrok.
“Oh, hij heeft dus wel een piemel!” zei ze minachtend.
Maar er was ook een vleugje bewondering in haar stem. Zijn pik zag er best lekker uit.
“Sttt!” fluisterde Annabel, “het deel waar het om gaat komt nu. Goed luisteren!”

Lees verder “De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 4) 4.8 (6)

Wachten op Mam – deel 1 3.7 (12)

Door: Dave

Ik ben Jarne, 16 jaar, 1.85 groot en normaal gebouwd. Samen met mijn zus, Sanne, woon ik bij onze ouders Piet en Isabella.
Ik ben een echte mama’s jongen. We gaan veel samen op stap. En als we dat doen denkt iedereen dat ze mijn oudere zus is.
Om een beetje een beeld te schetsen, mijn mama heeft Spaanse roots en ziet er fantastisch uit. 1 meter 70 groot, mooie benen, mooie dikke kont en fantastische borsten (D85 als ik me niet vergis).
Doordat we zoveel met elkaar op stap gaan, vertelt ze me veel intieme dingen. Zoals hoe mijn papa nooit echt veel doet in bed. Altijd hetzelfde saaie gebeuren, en dat ze graag wat meer geëxperimenteerd had.
Ik zei haar onlangs dat ze zich misschien wat uitdagender moet kleden, dat dat misschien zou helpen. Niet lang nadat ik haar die tip gegeven had begon ze zich anders te kleden. Diepe decolletés, korte rokjes, …
Ik kon mijn ogen niet van haar af houden.

Lees verder “Wachten op Mam – deel 1 3.7 (12)

Vakantie met familie 4.5 (19)

Door: Cootwriter

Al mijn verhalen zijn puur gebaseerd op fantasie, en bedoeld om de fantasieën van de lezer (m/v) te prikkelen. Het is wat mij betreft absoluut niet wenselijk om
de dingen die met minderjarigen in mijn verhalen gebeuren, in het echt te laten gebeuren.

Het begon eenvoudig genoeg: een familiecamping reis naar een heuvelachtig gebied in een Europees land. Maar papa was weer eens vergeten om naar het weerbericht te kijken (zoals papa’s schijnbaar wel vaker doen), voordat we dus
vertrokken. Na zo’n vier uur in zuidelijke richting door het Duitsland te hebben gereden, kwamen we op wegen ver van de bewoonde wereld en werd de lucht steeds donkerder. Binnen enkele minuten nadat we op een afgelegen camping waren aangekomen, lieten we het opzetten van onze tenten en uitrusting maar achterwege gingen we op zoek beschutting tegen de regen. Al gauw kwamen we erachter dat er maar één beschikbare schuilplaats was: onze vierwieler. We hadden de deuren van de auto nog niet dicht of de er brak een gigantische wolkenbreuk los. Gelukkig hadden papa en ik de tegenwoordigheid van geest om onze spullen met de tenten af ​​te dekken voordat we met z’n vieren dekking zochten. Helaas waren we echter allemaal al tot op het bot doorweekt toen we onze, best wel flinke, SUV bereikten.

Lees verder “Vakantie met familie 4.5 (19)