Dit verhaal gaat over een ondeugende katholieke broeder, die gedurende zijn leven ongebreidelde seks heeft met mannen en jongetjes van alle leeftijden. Rode draad in het verhaal is het zevenjarige knaapje Thomas dat niets liever wil dan zeeverkenner worden. De broeder is tevens de schipper van de lokale zeeverkennersgroep en wil maar wat graag tegemoet komen aan de wensen van het lieverdje. Dit is geen kort rukverhaaltje, maar bestaat uit meerdere hoofdstukken. Het heeft een langzame opbouw en poogt een kijkje te bieden in de perverse ziel van een dienaar van de katholieke kerk.
Lees verder “Stoute Broeder Adrianus“Categorie: Romantisch
Nienke, het Klusmeisje – 1
Dit is een wensverhaal op verzoek.
De namen zijn bedacht en alleen bij de opdrachtgeefster en mij bekend.
Wie weet wordt het binnenkort werkelijkheid.
Ik hoop het voor haar.
‘Wat een pestweer’, hoor ik mijzelf mompelen. Al de hele week. Het rommelt nu ook in de verte.
‘Nee hè, niet gaan onweren.’ Fantastisch om nu op zolder te wonen. Zo naar uitgezien, maar nu even niet. Geen last van zusjes of broertjes en mijn relaxte loungebank met tv is voor mij alleen. Als jongedame vond mam het nodig dat ik mijn eigen ruimte kreeg. Over een paar maanden alweer 18.
Ik zie met gesloten ogen hoe het buiten flitst en hoor de lucht scheuren en vervolgens exploderen.
‘Shit, het komt dichterbij.’ En hier lig ik dan, in mijn uppie “au nature” in bed. Ik kan mij niet eens concentreren op het trileitje in mijn kutje. Zelfs niet in de maximale stand. Uit dat ding en trek aan het lusje.
Na de School
Ik was rijk, dat zeg ik je zonder schroom. Doordat ik op twintigjarige leeftijd een IT bedrijfje opgestart had die ik nu, achttien jaren later, verkocht heb voor heel veel miljoenen. Bovendien had ik ook altijd op de beurs gespeeld wat van mij sowieso al een welstellende man had gemaakt. Ik werkte nog parttime, meer om mij bezig te houden dan om het geld. Ik had een klein IT consultancy kantoor opgestart dat eigenlijk meer dan genoeg opbracht om mij in al mijn levensbehoeften te voorzien .
Ik achtendertig jaar, vrijgezel en levensgenieter. Geen enkele avond in de week was ik thuis, theater, bioscoop schouwburg te samen vrienden en vriendinnen altijd nog gevolgd door een etentje of op zijn minst een drankje. Zelden zag ik voor twee uur in de morgen mijn bed en meestal later. Ik sliep dan tot een uur of tien en dan werkte ik wat uren. Ten laatste achttien uur stopte ik. Dat was zo wat mijn leven, ik was daar best gelukkig mee. Ik woonde in de grote stad in een mooi penthouse met ruim terras en een mooie grote jacuzzi, moderne meubelen en de laatste snufjes betreffende domotica.
Lees verder “Na de School“Sophia, de nymfomane – 1
Daar zit ik dan op de knieën achter een 17 jarig meisje met een erectie die bijna uit zijn vel springt te drukken tegen haar vaginaopening. En nog drie te gaan heb ik beloofd. Ik kijk om mij heen en zie 29 andere stellen die al verder zijn of zich voorbereiden.
Ik ben 45 en heb soms behoefte aan vast intiem contact. Ik houd niet zo van de ene na de andere.
Ik kan een paar dingen doen.
Flink gaan stappen. Als je van de beschikbare markt af bent, dan zie jij je vaste café een tijd niet meer. Pas als de relatie weer verbroken is, ga je weer stappen en het vaste café is ouder geworden, maar dezelfde mensen zitten er nog steeds.
Ik ben alleen geen stapper en heb ook geen vaste kroeg.
Lees verder “Sophia, de nymfomane – 1“De Nieuwe Collega
Ik werkte al jaren voor hetzelfde bedrijf, eigenlijk ben ik elektricien, maar ook magazijnier en een beetje het manusje van alles. En, al zeg ik het zelf, wel een beetje de favoriet van de baas. Alle kleine karweitjes waar er niemand beschikbaar voor is, of die eigenlijk de moeite niet waard zijn, maar toch onvermijdelijk dienen te gebeuren, werden dus aan mij overgelaten.
Wegens een kleine uitbreiding van het bedrijf, was er ook een nieuwe collega nodig, maar die moest nog een werkplaatsje krijgen. Omdat mijn kantoor nog al ruim was, moesten er een paar dingen aangepast worden, zodat de nieuwe collega er kon werken. Bureel bijplaatsen, elektrische installatie en computer aansluitingen uitbreiden en zo. Alles wat nodig was dus. De nieuwe collega zou de volgende maandag reeds beginnen, en op zaterdag was er nog wel wat werk om de laatste details op punt te stellen, dus was ik op zaterdag alleen bezig in het bedrijf.
Lees verder “De Nieuwe Collega“Een verrassende vakantie – Deel 6: Andere activiteiten
(c) 2021, door P.D. Vile
Dit is mijn eerste origineel in het Nederlands geschreven verhaal, dus geen vertaling. Opnieuw een lang verhaal, in meerdere delen. Dit is al het zesde deel; ik raad je aan eerst de vorige delen te lezen:
Deel 1: Blote ontmoetingen
Deel 2: Vreemde ontwikkelingen
Deel 3: Grote onthullingen
Deel 4: Nieuwe ervaringen
Deel 5: Vroege verkenningen
Veel leesplezier! En laat me vooral ook even weten wat je ervan vindt. Dat kan (anoniem) via het reactie formulier hieronder, of via de chat. Als je liever helemaal niet op de site staat, dan kan je me ook mailen op P.D.Vile@protonmail.com.
Hoofdstuk 13: Wat doen we vandaag?
Toen ik weer wakker werd, was ik alleen. Een zacht laken was liefdevol over me heen gedrapeerd zodat ik niet te koud werd, en mijn neus werd aangenaam geprikkeld door de geur van gebakken ei.
“Hmmm, eten, goed idee!”
Ik hoorde mijn maag rommelen terwijl ik dat dacht.
Lief dagboek, deel 1
(c) 2022, door P.D. Vile
Dit verhaal heb ik geschreven op speciaal verzoek van Claudia. Zij vroeg me een verhaal te schrijven over Bianca en haar opa, en ze had ook wat ideeën voor het verhaal.
Lieve schat, ik hoop dat jij net zo geniet van het lezen van dit verhaal als ik heb genoten van het schrijven. 💋
Veel leesplezier! En laat me vooral ook even weten wat je ervan vindt. Dat kan (anoniem) via het reactie formulier hieronder, of via de chat. Als je liever helemaal niet op de site staat, dan kan je me ook mailen op P.D.Vile@protonmail.com.
18 december 2021, 20:30
Lief dagboek.
Mama had gelijk hoor. Er komt dus inderdaad een nieuwe lockdown. Nu meteen al. Zelfs de afscheid dag die we maandag zouden hebben gaat nu dus niet door.
Echt kut. Meester had gezegd dat we er een leuke dag van zouden maken. Omdat het kerstdinee op school niet doorgaat. En nu gaat dit ook al niet door.
O ja en ik moet morgen al naar opa en daar blijf ik dan in elk geval tot Kerstmis. Mama mocht vanavond vrij maar morgen moet ze weer hele lange diensten draaien. Het ziekenhuis ligt vol met idioten zei ze. Ik denk dat ze die antivaksers bedoelt maar ze wil er niet over praten zegt ze. Dan denkt ze dat ze boos wordt en gaat schreeuwen maar ze wil niet schreeuwen tegen mij.
Lees verder “Lief dagboek, deel 1“De Wens – 1
In Rusland kende men het Kerstfeest wel, maar het nieuwe communistische regime probeerde dat feest na de Revolutie in Rusland te vervangen door een atheïstische versie. Grootvader Vorst die op Oudjaarsdag cadeautjes rondbrengt met hulp van zijn kleindochter Sneeuw Meisje (Snegoerotsjka). Zij is zijn voornaamste assistente, maar heeft een eigen paleis 300 km ten noordoosten van Moskou. De temperatuur is daar nu vrij rustig met -20*C
Snegoerotsjka (Sné, zoals haar verkorte voornaam is) was al de hele nacht op deze oudjaarsnacht. Huis na huis na huis. Wringend door schoorstenen en andere afvoerpijpen van allerlei warmtesystemen.
Ze kwam in woningen waar het pikdonker was, andere waar alleen de verlichting van de nieuwjaarsboom aan stond of soms alle lampen nog brandden. Ze zag allerlei situaties van huishoudens. In alle woningen stond de nieuwjaarsboom in de gemeenschapsruimtes zoals een woonkamer. Vaak zag zij daar ook oudere mensen op een slaapbank slapen of juist één of meerdere kinderen.
Lief dagboek, deel 2
(c) 2022, door P.D. Vile
Dit verhaal heb ik geschreven op speciaal verzoek van Claudia. Zij vroeg me een verhaal te schrijven over Bianca en haar opa, en ze had ook wat ideeën voor het verhaal.
Lieve schat, ik hoop dat jij net zo geniet van het lezen van dit verhaal als ik heb genoten van het schrijven. 💋
Veel leesplezier! En laat me vooral ook even weten wat je ervan vindt. Dat kan (anoniem) via het reactie formulier hieronder, of via de chat. Als je liever helemaal niet op de site staat, dan kan je me ook mailen op P.D.Vile@protonmail.com.
23 december 2021, 17:55
Lief dagboek.
Opa was blij toen ik beneje kwam. Hij had zich zorge gemaakt over mij. Zei ie. Dat-ie bang was dat-ie te ver was gegaan. Dat ik boos was. Of in de war of zo.
Hij keek echt een beetje zielig. Dus ik wilde hem niet plagen door gemene dingen te zeggen. Ik hep gewoon eerlijk gezegt dat ik heel erg super kriebelig was geworden van het scheren. Van dat ie naar me keek en daarna hoe ie me daar aanraakte met de kwast en daarna het mes en daarna ze handen. En dat ik heel blij was toen ie me liet klaar komen en dat ik het anders eg wel zelf zou hebben gedaan nadat ie was weg gegaan. Maar dat met hem nog veel fijner was dan alleen.
Maar ik heb nie gezegt dat ik gejokt had over me scheerspul. Ik ben tog bang dat ie dan wel boos op me wordt.
Een verrassende vakantie – Deel 4: Nieuwe ervaringen
(c) 2021, door P.D. Vile
Dit is mijn eerste origineel in het Nederlands geschreven verhaal, dus geen vertaling. Het wordt opnieuw een lang verhaal, in meerdere delen. Veel plezier, en laat me weten wat je ervan vindt. Dat kan via het reactie formulier hieronder, of als je liever niet op de site staat kan je me ook mailen op P.D.Vile@protonmail.com.
Hoofdstuk 8: Neemt gij …
Herman en Clara liepen de kamer uit om hun dochters te halen. Toen ik even alleen zat merkte ik dat mijn hoofd duizelde. Van alle nieuwe indrukken en informatie. Maar ook van toch wel een paar jenevers meer dan ik gewend was. Ik pakte het grote waterglas en dronk het in één teug leeg om in elk geval de alcohol een beetje te verdunnen.
Daarna liet ik me in de bank zakken en probeerde alles te verwerken. Wat ik had gedaan met Eva was dus helemaal niet uit de hand gelopen. Zij had er zelf op aangestuurd. En natuurlijk was het nog steeds mijn keuze geweest om mee te doen, ik had nee kunnen zeggen of weg kunnen lopen. Maar zij wilde dit en haar ouders vonden het prima. Ik was misschien over een grens gegaan, maar dat was mijn grens. Niet die van Eva, of van dit gezin. Ik hoefde dus niet meer bang te zijn.