(c) 2021, door P.D. Vile
Dit is mijn eerste origineel in het Nederlands geschreven verhaal, dus geen vertaling. Het wordt opnieuw een lang verhaal, in meerdere delen. Veel plezier, en laat me weten wat je ervan vindt. Dat kan via het reactie formulier hieronder, of als je liever niet op de site staat kan je me ook mailen op P.D.Vile@protonmail.com.
Hoofdstuk 8: Neemt gij …
Herman en Clara liepen de kamer uit om hun dochters te halen. Toen ik even alleen zat merkte ik dat mijn hoofd duizelde. Van alle nieuwe indrukken en informatie. Maar ook van toch wel een paar jenevers meer dan ik gewend was. Ik pakte het grote waterglas en dronk het in één teug leeg om in elk geval de alcohol een beetje te verdunnen.
Daarna liet ik me in de bank zakken en probeerde alles te verwerken. Wat ik had gedaan met Eva was dus helemaal niet uit de hand gelopen. Zij had er zelf op aangestuurd. En natuurlijk was het nog steeds mijn keuze geweest om mee te doen, ik had nee kunnen zeggen of weg kunnen lopen. Maar zij wilde dit en haar ouders vonden het prima. Ik was misschien over een grens gegaan, maar dat was mijn grens. Niet die van Eva, of van dit gezin. Ik hoefde dus niet meer bang te zijn.