Jij, als vrouw gaat mijn verhaal niet leuk vinden’, zeg ik tegen Jamilla.
‘Ik weet waarom ik hier zit en waarvan je beschuldigd wordt. De details weet ik niet’, zegt ze. ‘Alles wat je zegt, is tussen jou en mij.’
‘Hoe werkt het?’, vraag ik. ‘Wil je alles weten. Tot in detail?’
‘Om je goed te kunnen verdedigen, heb ik zoveel mogelijk informatie nodig’, antwoordt ze.
Ik sta even op, schenk thee in voor mijzelf en loop weer terug naar de bank waar ik op zit.
Ze kijkt mij enigszins verbaasd aan waardoor er dan pas een lampje bij mij gaat branden. Ze verwacht dat ik haar ook iets aanbied. Ik ben die sociale verplichting kwijtgeraakt, merk ik. Als man ben ik niet meer gewend om een vrouw te bedienen. Ik laat mij bedienen.
‘Als je thee wil, pak maar’, zeg ik tegen haar.