Berinnen als Prooi 3.7 (32)

Door: Max vd Berg

De meisjes lagen lekker voor hun tentje.
Emmilie lag op een kleedje en had het lezen van Donald Duckies onderbroken om te luisteren naar haar zusje. Julia lachte vrolijk en las voor uit de moppentrommel.
Het was een stralend mooie dag, het gezinnetje was volmaakt gelukkig en genoot met volle teugen van hun vakantie.
.
‘Kijk papa,’ zei Emmilie. Haar ouders en zusje keken de gewezen kant op.
Twee mannen kwamen hun kant op gelopen.
Een dikke kale man met een hangende bierbuik en armen vol tatoeages, en een donkere, gespierde donkere man met een gek mutsje op, evenzo onder de tatoeages.
‘Ze komen hierheen papa,’ zei Julia.
‘Nee joh, wat moeten ze van ons,’ zei papa. Hij keek naar zijn vrouw en zag haar angstige blik…. Ze oogde net als hij; toch wel al wat bezorgd. De meisjes zagen het ook…..
Mama probeerde de boel nog wat gerust te stellen. ‘Ze komen vast de weg vragen…’
Ja…. Vast….

Lees verder “Berinnen als Prooi 3.7 (32)

Q en Q – deel 3 4.7 (10)

Door: A.W. Ruquer

Quinten was verbijsterd. Was het echt gebeurd? Had Quinne hem gekust? Hij bleef haar maar aanstaren, zijn vingers op zijn lippen, alsof hij haar afdruk vast wilde houden. De rivier op de achtergrond, het ruisen van de bomen – alles leek ineens een oorverdovend kabaal te maken.
Het kon niet echt gebeurd zijn, toch? Hij begreep er helemaal niets meer van. Net nu hij zich op z’n gemak begon te voelen, nu die rare knoop in zijn maag was verdwenen, gooide ze alles weer overhoop. En het leek nog wel erger dan in het begin. Dat rare draaierige gevoel was ook weer terug. Of nee, het was niet echt draaierig…meer alsof hij een beetje zweefde. Het voelde niet onprettig, daar niet van… maar wel vreemd.
Quinne had geen spijt van haar impulsieve daad. Sterker nog: het voelde als het beste wat ze in tijden had gedaan. Haar lichaam tintelde. Quintens lippen hadden heel aangenaam aangevoeld. Doordat ze hem had verrast had hij geen tijd gehad om zich te verzetten. Ze keek naar hem en wist ineens één ding heel zeker: ze wilde seks met hem. En het zou lekkere seks zijn, daar was ze van overtuigd – ook al had Quinten geen enkele ervaring. Ze zouden er allebei van genieten. Het leeftijdsverschil zou geen enkele rol spelen. Ze wist alleen nog niet hoe ze dat aan moest pakken zonder Quinten af te schrikken.

Lees verder “Q en Q – deel 3 4.7 (10)

Serviceflat, met hoofdletter S – deel 2 4.5 (4)

Door: Cootwriter

Lunchpauze met onverwachts toetje was weer voorbij en Melissa moest maar weer aan het werk. Ondertussen had ze wel begrepen dat huishouden eigenlijk een bijzaak was voor wat betreft haar werkzaamheden. Belangrijkste was dat ze meehielp om de bewoners zo tevreden mogelijk te houden. Dat ze officieel veel te jong was om deze handelingen te doen moge duidelijk zijn, maarja…de directie, of in ieder geval hoofd facilitaire dienst Petra zou wel weten wat voor risico’s ze neemt.

Even later liep ze met haar schoonmaakkar door de gang van de tweede verdieping en kwam langs appartement nummer 2.36 waarvan de deur op een kiertje opstond. Er klonken geluiden die er niet om logen, ongetwijfeld zat de bewoner naar een video te kijken want het klonk alsof er heel erg lekker geneukt werd. Sterker nog, ze hoorde meerdere stemmen, als ze het goed had waren het twee mannen en zo te horen was er in ieder geval één vrouwspersoon bij. Ze keek op haar roostertje en zag dat ze juist hier bij nummer 2.36 moest beginnen met de ramen te lappen. Nu wist Melissa wel dat ze veel kon verwachten, maar mocht ze dan ook gewoon naar binnen lopen als er…nouja zeg maar, iemand heel flink bezig was? Ze kon toch niet zomaar naar binnen lopen?
Ze appte voor alle zekerheid maar even naar Esmeralda of die hier een oplossing voor wist. Nog geen tien seconden later kwam het bericht “gewoon naar binnen en have fun meissie!”.

Lees verder “Serviceflat, met hoofdletter S – deel 2 4.5 (4)

Een Hoge Prijs 3.7 (10)

(c) 2023, door P.D. Vile
Verhaalcodes: Mf, bdsm, cons

LET OP!! Dit verhaal is heel anders dan wat ik normaal schrijf. Veel van mijn vaste lezers vinden dit misschien maar niks, vanwege de extreme inhoud.
Ja, er komt (fijne, gewenste, en zeer liefhebbende) seks tussen een 14-jarig meisje en een volwassen man in voor. Twee, zelfs. Maar niet veel. In plaats daarvan gaat dit verhaal over bdsm. Zelfs over extreme bdsm, in mijn ogen – al kan ik me voorstellen dat doorgewinterde bdsm fans daar anders over denken.

Heden: Geboeid

De zenuwen gieren door mijn lijf, terwijl ik probeer stil te blijven liggen. Jij staat in een hoekje en kijkt naar me, hoe ik lig uitgespreid op dit bed, mijn armen en benen in een cynische imitatie van het heilige kruis, maar op het punt om een zeer onheilige daad te ondergaan. Jij staat in je hoek, nog altijd naakt. Ik probeer me op je schoonheid te concentreren en hoop dat dat mijn gedachten zal afleiden van … van wat straks gaat gebeuren.

Lees verder “Een Hoge Prijs 3.7 (10)

Verwacht, en toch… – deel 2 4.8 (4)

Door: Cootwriter

Lees hier deel 1.

Het was al weer een tijdje geleden dat Cor voor het laatst bij Marinda in haar gezellige flatje had bezocht, wel hadden ze nog regelmatig contact via Whatsapp, maar dat ging eigenlijk alleen nog maar over alledaagse dingetjes. Voor Cor leek het wel of bij Marinda de spanning ervan af was, of dat ze er eventjes genoeg van had om van de ene mannelijke bedpartner naar de andere te fladderen. Ze had al eens aangegeven in de chats dat het neuken steeds vaker op de automatische piloot ging en dat ze er om de één of andere reden steeds minder plezier aan beleefde. Maar telkens als Cor aangaf dat hij wel weer eens langs wilde komen, reageerde ze vreemd genoeg dan wel weer heel positief, dat hij van harte welkom was en dat ze zou zorgen dat alles ‘klaar lag’, wat Cor dan weer in vertwijfeling bracht. Misschien wilde ze wel meer dan alleen de seks, misschien wilde ze wel iets als een vaste relatie hebben met Cor. Iets waar ze lang geleden al over hadden afgesproken dat ze daar niet aan zouden beginnen, al was het maar omdat Cor wel getrouwd was.

Lees verder “Verwacht, en toch… – deel 2 4.8 (4)

Meisjes voor gebruik – deel 1: Lori 3.9 (10)

Ik heb een lange reis achter de rug en stap door de paspoortcontrole en laatste koffercheck uit de afgesloten hal door de schuifdeuren.
Ook Manilla heeft een ontvangsthal en na de opgestoken borden te hebben bekeken, loop ik naar een vermoeid uitziende jonge Filipijnse die het bord met “Rob” omhoog houdt.

De jongedame kijkt mij even aan om dan het bord te laten zakken en zonder een woord om te keren. Ik sta stil en wacht net zo lang tot ze weer omkeert en terugkomt. Ze staat mij nog te ver weg en ik wijs haar op een plek net voor mij.
Ze is misschien 130 centimeter lang waardoor ik met mijn 185 centimeter op haar neerkijk.
‘Wie ben je?’, vraag ik in Tagalog.
‘Lori, meneer’, antwoordt ze. ‘Volgt u mij alstublieft.’

Lees verder “Meisjes voor gebruik – deel 1: Lori 3.9 (10)

De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 2) 4.6 (7)

(c) 2019 – 2023, door P.D. Vile
Ik raad je aan om eerst deel 1 te lezen.

Hoofdstuk 5: Halleluja, broeder!

Emilie zat al te wachten toen Annabel haar kantoor betrad. Ze droeg een strakke spijkerbroek en een blauwe blouse, die strak om haar cup B borstjes spande. Met haar heerlijke lijf, haar lange benen, haar lange krullende rode haren, en de sproetjes op haar vrolijke gezicht, was zij voor elke gezonde man een onweerstaanbaar enkeltje gevangenis.
“Hoi Annabel! Heb je een partner voor me gevonden voor de zaak Been?”

Emilie had maar weinig vooruitgang geboekt met Ronnie Been, totdat ze opeens besloot om af te wijken van het script en haar gevoel te volgen. Zodra ze had laten vallen dat ze een broertje had, toonde Been opeens meer interesse, en toen moest Annabel dus snel iemand vinden om die broer te spelen. Jacob was de logische kandidaat, maar hij was druk bezig met een andere zaak. Die zaak was nu afgerond, en Jacob wilde maar al te graag direct met zijn volgende zaak aan de slag.

Lees verder “De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 2) 4.6 (7)

Vakantie met familie 4.5 (19)

Door: Cootwriter

Al mijn verhalen zijn puur gebaseerd op fantasie, en bedoeld om de fantasieën van de lezer (m/v) te prikkelen. Het is wat mij betreft absoluut niet wenselijk om
de dingen die met minderjarigen in mijn verhalen gebeuren, in het echt te laten gebeuren.

Het begon eenvoudig genoeg: een familiecamping reis naar een heuvelachtig gebied in een Europees land. Maar papa was weer eens vergeten om naar het weerbericht te kijken (zoals papa’s schijnbaar wel vaker doen), voordat we dus
vertrokken. Na zo’n vier uur in zuidelijke richting door het Duitsland te hebben gereden, kwamen we op wegen ver van de bewoonde wereld en werd de lucht steeds donkerder. Binnen enkele minuten nadat we op een afgelegen camping waren aangekomen, lieten we het opzetten van onze tenten en uitrusting maar achterwege gingen we op zoek beschutting tegen de regen. Al gauw kwamen we erachter dat er maar één beschikbare schuilplaats was: onze vierwieler. We hadden de deuren van de auto nog niet dicht of de er brak een gigantische wolkenbreuk los. Gelukkig hadden papa en ik de tegenwoordigheid van geest om onze spullen met de tenten af ​​te dekken voordat we met z’n vieren dekking zochten. Helaas waren we echter allemaal al tot op het bot doorweekt toen we onze, best wel flinke, SUV bereikten.

Lees verder “Vakantie met familie 4.5 (19)

De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 3) 4.4 (10)

(c) 2019 – 2023, door P.D. Vile
Ik raad je aan om eerst deel 1 en deel 2 te lezen.

Hoofdstuk 8: Gemompel

Annabel was zenuwachtig. Meneer de Zwarte liet haar normaal nooit naar zijn kantoor komen. Wat kon er zo belangrijk zijn dat het niet tot het volgende wekelijkse overleg kon wachten?
Had hij op een of andere manier ontdekt dat ze vaak masturbeerde terwijl ze kijkt naar de kinderen die aan het werk zijn? Zou hij haar daarvoor ontslaan? Zou dat het einde betekenen van de Afdeling Speciale Operaties? Ze wist zeker dat geen enkele collega het van haar over zou willen nemen.
Tot haar verbazing merkte Annabel dat ze zich meer zorgen maakte over het risico dat de kinderen dan hun baantje kwijt zouden raken, dan over haar eigen lot. Was ze zich teveel aan de kinderen gaan hechten?

Lees verder “De Zwarte Post 2, Afdeling Speciale Operaties (deel 3) 4.4 (10)

Q en Q – deel 1 4.9 (8)

Door: A.W. Ruquer

[Waarschuwing vooraf: het complete verhaal bestaat uit drie delen. Wie vuurwerk verwacht zal geduld moeten hebben tot deel 3.]

(I)
Het regende. Natuurlijk regende het! Quinten luisterde naar het monotone getik van de druppels op het tentdoek en zuchtte. Op zijn rug, met zijn handen onder zijn hoofd gevouwen, staarde hij in het niets. Even daarvoor had hij op zijn telefoon gekeken… 3:48 uur. Hij zou moeten slapen, maar hij was klaarwakker. Naast zich hoorde hij zijn zus regelmatig ademhalen. Weer zuchtte hij. Jasmijn sliep altijd en overal… Waarom lukte het hem dan niet?
Hij dacht na over de afgelopen dagen. Vier dagen waren ze nu op deze camping, en het had bijna onafgebroken geregend. Bijna, ja, want gelukkig was het wel zonnig geweest toen ze de caravan en tent opzetten. Sindsdien was het een doffe ellende. Het was om moedeloos van te worden. Waren ze daarvoor naar Zuid-Frankrijk gereden!
Maar aan de andere kant: was het ooit wel eens anders in hun vakanties? Waar ze ook heen gingen, of het nou Texel was, of Italië, Kroatië, Turkije of Griekenland – elk jaar had het geregend. Hij kon zijn vrienden al weer horen schamperen, straks na de vakantie: “Hee Regenwolk! Leuke vakantie gehad?” Regenwolk was natuurlijk niet zijn echte achternaam, maar het leek er wel wat op, en zo’n woordgrapje was dan zo gemaakt.

Lees verder “Q en Q – deel 1 4.9 (8)