Q en Q – deel 3

Door: A.W. Ruquer

Quinten was verbijsterd. Was het echt gebeurd? Had Quinne hem gekust? Hij bleef haar maar aanstaren, zijn vingers op zijn lippen, alsof hij haar afdruk vast wilde houden. De rivier op de achtergrond, het ruisen van de bomen – alles leek ineens een oorverdovend kabaal te maken.
Het kon niet echt gebeurd zijn, toch? Hij begreep er helemaal niets meer van. Net nu hij zich op z’n gemak begon te voelen, nu die rare knoop in zijn maag was verdwenen, gooide ze alles weer overhoop. En het leek nog wel erger dan in het begin. Dat rare draaierige gevoel was ook weer terug. Of nee, het was niet echt draaierig…meer alsof hij een beetje zweefde. Het voelde niet onprettig, daar niet van… maar wel vreemd.
Quinne had geen spijt van haar impulsieve daad. Sterker nog: het voelde als het beste wat ze in tijden had gedaan. Haar lichaam tintelde. Quintens lippen hadden heel aangenaam aangevoeld. Doordat ze hem had verrast had hij geen tijd gehad om zich te verzetten. Ze keek naar hem en wist ineens één ding heel zeker: ze wilde seks met hem. En het zou lekkere seks zijn, daar was ze van overtuigd – ook al had Quinten geen enkele ervaring. Ze zouden er allebei van genieten. Het leeftijdsverschil zou geen enkele rol spelen. Ze wist alleen nog niet hoe ze dat aan moest pakken zonder Quinten af te schrikken.

“Lekker?”, vroeg Quinne na een tijdje.
Er verscheen een glimlach op Quintens gezicht. “Hm-hm”, was alles wat hij uitbracht.
“Nog een keer..?”, vroeg Quinne.
Quinten zweeg, maar de uitdrukking op zijn gezicht was maar voor één uitleg vatbaar.
Quinne pakte Quintens hoofd weer vast en bracht haar lippen dicht bij de zijne. Intuïtief wist Quinten wat er van hem verwacht werd. Hij hield zijn hoofd een beetje schuin. Toen raakten haar lippen de zijne. Als vanzelf opende hij zijn mond een klein stukje. Hij strekte zijn handen naar haar uit… hield haar hoofd vast. Zijn vingers woelden door haar haar. Het was zijn eerste kus, maar zo voelde het helemaal niet. Het leek alsof hij het al honderden keren eerder had gedaan. Daar was hij zelf ook verbaasd over.
Hun kus duurde lang. Of het leek lang, dat kan ook. Het was een geweldige ervaring voor Quinten. Dat had hij nooit kunnen denken, dat hij deze vakantie een meisje zou kussen. Natuurlijk had hij daar wel eens over gefantaseerd, maar dit…dit was echt. En het was zo anders dan hij had gedacht, zoveel fijner nog. Die warme vochtige lippen op de zijne… De adem van Quinne… Hoe lekker ze rook… En haar haren! Het voelde zo fijn. Hij wilde maar dat het niet ophield.
Quinne dacht er net zo over. Het was fijn om met Quinten te kussen, dat had ze al in de gaten. Zijn mond paste perfect op de hare. Het voelde gewoon zo goed…alsof ze voor elkaar gemaakt waren.
Ze besloot een stapje verder te gaan, deed haar mond verder open… Quinten volgde haar voorbeeld. Ze bracht haar tong in zijn mond… en vond de zijne. Er ging een schokje door haar lichaam. Ze voelde dat ook Quintens lichaam reageerde. Hij kreunde een beetje, en zijn handen leken haar hoofd iets steviger vast te pakken.
Quinten wist niet wat hem overkwam toen haar tong de zijne raakte… Wow! Wat een zalig gevoel was dat. Het trok door zijn hele lichaam, van zijn kruin tot zijn tenen. Het tintelde. Hij kreeg het er warm van. Hij hoorde, voelde het bloed in zijn aderen stromen. Het stroomde samen naar één plek… Hoe langer de kus duurde, hoe harder zijn pik werd. Dit was het beste gevoel ooit! Hij pakte Quinne wat steviger vast.
Quinne merkte het. Haar lichaam was nu zo dicht bij het zijne…het kon haar niet ontgaan. Het idee dat Quinten geil werd van hun kus maakte haar weer geil. Of nee, geil was ze al…ze werd nog geiler. Haar broekje was nat geworden. Het kon haar niet schelen. Ze stond hier heerlijk te tongen met een jongen die ze vanmorgen nog niet eens kende. En ze wilde meer… Voor Quinten het door had gleed haar hand langs zijn buik naar beneden… Voelde over zijn broek… De vorm was niet te missen. Ze wreef er een paar keer over, kneep voorzichtig… Quinten kreunde nu hoorbaar. Zijn lichaam bewoog onder haar aanraking, maar hij trok zich niet terug.
Nee, Quinten bleef staan, zijn mond nog steeds op de hare geklemd. Quinnes hand op zijn broek, over zijn harde pik wrijvend… Sodeknetter! Hij dacht dat hij gek werd. Kussen was heerlijk, tongen was zalig, maar dit… dit was onbeschrijfelijk. En als dit al zo goed voelde, hoe zat het dan met seks? Daar kon hij zich nu helemaal geen voorstelling meer bij maken. Het lukte sowieso niet om nog helder na te denken, trouwens. Er gebeurde van alles in zijn lichaam, in zijn hoofd, en hij liet het maar gebeuren. Het voelde zoooooo lekker… Quinne mocht alles doen, dacht hij, alles…als dit gevoel maar bleef.

Quinne was ondertussen ook al voorbij het punt waarop haar verstand nog een rol speelde. Er was geen stemmetje meer dat haar waarschuwde, alleen maar geilheid. Ze verschoof haar hand tot boven de broeksband en bewoog hem daarna weer naar beneden…maar dit keer onder de stof. Langs zijn gladde huid drong ze naar binnen. Ze raakte de top van zijn penis, voelde zijn voorhuid…schoof haar hand verder omlaag, langs de kaarsrechte schacht, tot ze zijn pik helemaal vast hield. Haar vingers raakten zijn haarloze balzak. Ze kreeg een aardig idee van de grootte van zijn lul, en ze was verrast. Quinten was zeker niet klein geschapen… Het voelde bijna net zo groot als die van Wouter! Ze kreeg het er nog warmer van, kuste hem nog hartstochtelijker…
Quinten durfde zich niet te bewegen. Zijn hoofd leek een op hol geslagen draaimolen, zo ging het daar te keer. En zijn lichaam…dat voelde niet meer alsof hij er controle over had. Niet dat hij dat erg vond. Alles voelde even zalig. Zijn pik schokte onder Quinnes aanraking. De wereld om hen heen bestond niet meer. Alleen hij en Quinne… Quinne en hij…
Quinne wreef haar hand nu voorzichtig over Quintens pik. Natuurlijk voelde ze wel hoe die schokte, en ze wist ook wat er zou gebeuren als ze doorging. Dat maakte haar alleen maar geiler. Het idee dat zijn kleverige goedje straks…
Maar zo kon die gedachte niet afmaken. Haar telefoon ging over. Ze hoorde aan de beltoon dat het haar vader was. ‘Kut!’, dacht ze, ‘Waarom nou net nu?’ Meteen was haar hoofd weer helder. De geilheid was als sneeuw voor de zon verdwenen en ze trok haar hand terug. Ze worstelde zich los uit Quintens omhelzing en reikte naar haar telefoon.
“Sorry,” zei ze tegen Quinten, “Deze moet ik even nemen.”
Quinten bleef wat beteuterd staan, abrupt gewekt uit een droom. Hij keek toe terwijl Quinne de telefoon opnam.
“Hoi,” zei ze alleen. Hij kon niet verstaan wat er aan de andere kant werd gezegd, maar hij zag wel dat Quinne schrok. “Shit! Zo laat al?”, reageerde ze, “Ik kom eraan!” Ze beëindigde het gesprek en pakte haastig haar spullen bij elkaar.
“Wat is er?”, vroeg Quinten na een tijdje.
Quinne bleef even staan. “Sorry, Quinten,” zei ze opnieuw, “Spijt me echt… Maar we zouden vanmiddag nog weg met z’n allen. Kom ik niet onderuit…” Ze zag de teleurstelling op zijn gezicht. “Hee… Ik maak het nog wel goed. Er zijn nog meer dagen.” Ze liep op hem af, haar spullen in een tas gepropt. “Je kust echt heel lekker. Had je stiekem geoefend?” Quinten werd weer rood van dit onverwachte compliment. Hij schudde zijn hoofd. “Echt niet!”, zei hij. “Jij bent de eerste…” Hij keek haar wat smekend aan.
Quinne begreep de hint. Snel drukte ze haar lippen op de zijne. Kort, dit keer. “Ik moet echt gaan,” zei ze, “Maar we zien elkaar nog wel. Hier, op het strandje. En dan…” Ze glimlachte. En terwijl ze gehaast over het paadje uit het zich verdween hoorde hij haar nog zeggen: “…met die lekkere pik van jou!”
Quinten bleef nog een tijdje staan. Verbaasd, verward, verdrietig… Hij merkte hoe zijn pik verslapte, voelde hoe het voorvocht eruit liep… Het zou een vlek achterlaten, maar het kon hem niet schelen. Hij zuchtte eens diep. Toen besloot hij ook maar naar de camping terug te gaan. Het zou wel tijd zijn voor de lunch, dacht hij. Langzaam liep hij het paadje weer af, de spelletjesdoos onder zijn arm geklemd.

En inderdaad, hij was mooi op tijd. “Hé Quinten!”, begroette zijn vader hem, “Ik wou net naar je op zoek gaan.”
Quinten gromde iets onverstaanbaars. Hij had nu geen zin in een gesprek, met wie dan ook of waar dan ook over. Zijn hoofd was nog vol indrukken en verwarrende gedachten en gevoelens. Hij probeerde zich af te zonderen om daar wat orde in aan te brengen, maar dat was eigenlijk onmogelijk. Zijn vader en Jasmijn liepen steeds voor zijn voeten terwijl ze de lunch verzorgden.
Toen het eten eenmaal op tafel stond kreeg hij nog geen rust. Jasmijn en zijn vader maakten plannen voor de middag en probeerden hem daarbij te betrekken. Na een tijdje gaf zijn vader Jasmijn een knipoogje, met een schuine blik op Quinten, maar die had dat niet in de gaten. Hij was veel te verdiept in zijn eigen gedachten. Na afloop van de lunch had hij geen idee meer wat hij eigenlijk gegeten had.
Jasmijn ruimde de boel af. Ze vertelde dat hun moeder nog steeds niet van de migraine af was, en dat zij en papa straks samen boodschappen zouden gaan doen. Of Quinten zin had om mee te gaan..?
Het duurde even voor Quinten begreep dat er een antwoord van hem werd verlangd. “Euh… niet echt, nee,” zei hij toen maar. Nee, hij had ook niet echt zin. Maar aan de andere kant… hier blijven terwijl Quinne met haar familie op stap was…dat zou ook een lange middag worden. Dus misschien kon hij toch beter meegaan.
Het werd evengoed een lange middag. En ook de avond duurde een eeuwigheid, net als de nacht. ‘Was het maar vast morgen’, dacht Quinten. Dan zou hij Quinne weer zien…
Maar dat liep ook weer anders, want mama was weer beter en dus gingen ze met z’n vieren op stap. Er kon natuurlijk geen sprake van zijn dat hij alleen op de camping achterbleef. Stel je voor, zeg!
Hij was boos geworden en had de hele autorit zitten mokken. Hij was toch geen kleuter meer! Zijn moeder had hem verbaasd aangekeken. Zo kende ze haar zoon niet… Toen had papa haar iets ingefluisterd, en ze had gelachen. “Oh, zit het zo…!”, zei ze. De rest van de dag hadden de drie poeslief tegen hem gedaan, met soms wat steken onder water. Uiteindelijk was zijn boosheid wel verdwenen en kon hij erom lachen. Maar toch had hij reikhalzend uitgekeken naar het moment dat ze weer op de camping waren. Hij wilde Quinne zo graag terugzien… En ’s avonds zag hij haar inderdaad weer, al was het maar kort. Ze liep vanuit de richting van het washok over het grasveld. Quinten stond toevallig in de voortent. Ze knipoogde naar hem en wierp hem een kushandje toe. Quinten stond meteen weer in vuur en vlam. ‘Morgen…’, dacht hij, ‘Morgen gaat het gebeuren.’

Alleen gebeurde het niet de volgende dag. ‘Natuurlijk niet,’ dacht Quinten, ‘Ik zal ook wel eens geluk hebben.’ Want op die dag was er een jeu-de-boules-toernooi georganiseerd op de camping. Oh nee, het heette pétanque, wist hij nu, want zo stond het op de affiches. Het toernooi stond open voor teams van vier personen, en het leek papa en mama wel leuk om mee te doen. Er hoorde ook een uitgebreide maaltijd bij, want het zou de hele dag duren. Nou, je kon zeggen wat je wilde, maar het was inderdaad gezellig. En niet alleen omdat ook Quinne en haar familie meededen… Tussen de beide families bleek het goed te klikken. Dat was uiteraard extra prettig voor Quinten en Quinne. Tijdens het toernooi draaiden ze zo onopvallend mogelijk om elkaar heen, wisselden heimelijk blikken… Soms kwam het tot een toevallige aanraking… of nou ja, toevallig…
Uiteindelijk schopten Quinten en zijn familie het tot de finale, waarin ze het nipt aflegden tegen een team uit de regio.
En zo ging er weer een dag voorbij…weer een dag dichterbij hun vertrek… Maar Quinten wanhoopte niet.
De nieuwe dag begon zoals de vorige geëindigd was: met stralende zonneschijn. Het was al gauw weer bloedheet in de tent. Quinten werd wakker met weer die ene gedachte: ‘Vandaag gaat het gebeuren!’ Hij voelde even in zijn onderbroek. Ja hoor, loeistijf. Hij was er klaar voor. Nu Quinne nog…
Hij bleef nog een poosje liggen, fantaserend over wat deze dag zou kunnen brengen, totdat zijn zus hem riep. “Kom je er ook uit?”, zei ze, “We gaan zo eten.” Toen stond hij op. Hij wilde al in zijn korte broek stappen toen hij zich bedacht. Razendsnel liet hij de broek weer zakken, en ook zijn onderbroek… Heel even stond hij daar in zijn blote kont. Stel je voor dat Quinne nu ineens de tent binnen zou stappen, dacht hij… De kans was natuurlijk minimaal, maar het idee wond hem enorm op. Dat merkte hij wel aan zijn lul. Hij speelde even met zijn ballen. Maar kom, hij had geen tijd om te treuzelen. Hij rommelde in een stapeltje kleren en vond toen zijn zwembroek. Geen bijzonder spectaculaire, maar hij zat zo lekker. Lekker strak. Even later voelde hij het nauwsluitend textiel rond zijn lichaam. Tevreden streek hij even over de gladde stof. Ja, hij was er echt klaar voor! Zijn keiharde pik stak brutaal een stukje boven de stof uit. Hij glimlachte. Daarna trok hij alsnog zijn korte broek aan, en toen was het tijd voor ontbijt.
Iets verderop was ook voor Quinne de dag al begonnen. Ze had juist ontbeten, en zat nu in een luchtig zomerjurkje in de voortent. Ze dacht terug aan de afgelopen dagen. Met Quinten op het strandje…Dat was onverwacht en heel lekker geweest. Ze voelde weer zijn lippen op de hare, haar hand in zijn broek… Zo geil! En toch… nu twijfelde ze. Hij was nog zo jong. Moest ze wel verder gaan? Ze had het min of meer beloofd. Maar was het wel verstandig? Misschien niet. Aan de andere kant: wat was het ergste dat er kon gebeuren? Dat hij klaar zou komen in haar. Nou, en? Ze was al een hele tijd aan de pil, en met Wouter was het ook steeds goed gegaan. Ze wilde gewoon wel weer eens een pik in haar kutje. Die pinguïn-vibrator was leuk, maar er ging toch niets boven echt. En precies op dat moment zag ze Quinten vanuit zijn tentje naar de caravan lopen. Hij droeg alleen een korte broek, zo te zien. Hij keek niet naar haar, maar zij keek wel naar hem. In de afgelopen dagen was hij flink gebruind in de zon, en dat stond hem verdomd goed. Quinne knikte in stilte. Haar besluit stond vast.
Nu was alleen nog het probleem: hoe kreeg ze het voor elkaar dat Quinten en zij weer samen op het strandje konden zijn? Ze zouden nooit alleen hier met z’n tweeën achter mogen blijven, terwijl de rest weg ging. Dat soort dingen gebeurde alleen in dromen.

Maar er gebeurde iets opmerkelijks die dag. Om een of andere reden hadden Quintens ouders besloten met Quinnes vader op stap te gaan. Kennelijk gingen ze naar een brocante-markt of zoiets. Dat interesseerde Quinten geen bal, maar Jasmijn vond het dan wel weer machtig mooi, dus die zou ook meegaan. Voor de jongsten zou het ook niet heel leuk zijn, dus die bleven sowieso met Els op de camping. Hoewel Quinne ook wel van snuffelen hield, besloot ze toch op de camping te blijven. Dit buitenkansje kon ze niet laten lopen. Ze had enorm veel spierpijn na het pétanque van gisteren, beweerde ze… De beide vaders wisselden een blik van verstandhouding. ‘Ja, ja..!”, kon je ze bijna horen denken. Maar ze zeiden niets. En zo was het dan geregeld. Een deel van het gezelschap vertrok na het ontbijt richting de markt, Els en de jongsten verdwenen richting het reguliere strand… en toen bleven Quinne en Quinten alleen achter. De spanning was haast voelbaar toen ze gezamenlijk naar ‘hun’ strandje liepen. Quinten had deze keer wel een handdoek mee, en ook weer het schaakspel (maar dat was alleen voor de vorm, hoopte hij). Het paadje was zo smal dat ze regelmatig tegen elkaar aan liepen, en elke keer als dat gebeurde ging er een schokje door Quinten. Er werd niet gesproken.
Na een poosje kwamen ze dan op het strandje. Quinne legde haar badhanddoek op de grond. Quinten keek toe. Toen Quinne zich bukte ving hij een glimp van haar borsten op. Het was genoeg om zijn lul weer te doen steigeren. Hij deed geen moeite om dat te verbergen.
Quinne was gaan zitten en Quinten volgde haar voorbeeld. Zwijgend keken ze elkaar aan. Beiden wisten niet goed hoe het nu verder moest. Uiteindelijk was het Quinne die de stilte verbrak.
“Nou, daar zitten we dan,” begon ze. Quinten humde instemmend.
“En wat nu?”, ging ze verder.
Quinten haalde zijn schouders op. “Ik weet het niet zo goed,” zei hij. “Ik heb dit nog nooit eerder gedaan…”
Quinne dacht even na. Misschien moesten ze eerst toch maar gewoon een potje schaken..? Daarna zagen ze wel verder. Ze stelde het Quinten voor. Die stemde daarmee in. Nou ja, hij had toch ook geen beter voorstel.
En dus werd het speelbord tevoorschijn gehaald, waarna de stukken op hun openingsposities werden gezet. Quinne speelde dit keer met wit. Al vrij snel ontspon zich een boeiend schaakspel, dat hun gedachten afleidde. Het duurde lang voor één van beide partijen de overhand kreeg, maar uiteindelijk wist Quinne Quinten toch te verslaan. Met iets triomfantelijks in haar stem verkondigde ze “Schaakmat!” terwijl ze haar laatste zet deed.
Quinten toonde zich een waardig verliezer. “Goed gespeeld!”, zei hij bewonderend, en reikte haar de hand. Zijn hand in de hare…hij voelde meteen weer allerlei tintelingen in zijn lichaam. Hij keek in haar ogen en kreeg het idee dat zij hetzelfde voelde.
Nu was het Quinten die zich naar Quinne boog en de eerste kus uitdeelde. Toch nog wat schuchter zette hij zijn lippen op de hare.

Het was alsof Quinne daarop had gewacht. Ze pakte zijn hoofd stevig beet en werkte haar tong in zijn mond. Niet veel later lagen ze hevig tongend op de grond, Quinne bovenop Quinten. Quinne had het schaakspel aan de kant geschoven. De stukken waren alle kanten opgevlogen.
Ze kusten lang en intens. Quinten kreeg het bloedheet, zo onder Quinne, en zijn pik was hard geworden door hun bewegingen. Hij wist niet goed wat hij met zijn handen aan moest. Onwennig en onhandig bewoog hij ze over haar rug. Hij voelde hoe dun de stof van haar jurkje was. Daaronder leek niets te zitten. Tenminste niets van boven. Beneden durfde hij niet te voelen, bang voor wat hij misschien zou ontdekken. En ondertussen gingen ook Quinnes handen over zijn lichaam. Nou ja, voor zover dat kon dan, want hij lag op de grond. Ze hijgden en kreunden allebei. Quinne was ook gloeiend heet, voelde Quinten, en dat kwam echt niet alleen van de zon.
Plotseling ging Quinne rechtop zitten. Ze keek hem aan en zonder iets te zeggen trok ze haar jurkje over haar hoofd. Ze wierp het kledingstuk achteloos weg en bleef even zitten om Quintens reactie af te wachten.
Quinten was sprakeloos. Vol bewondering keek hij naar Quinnes blote borsten. Wat waren ze mooi! Prachtig rond en stevig, en gebruind… en wat stonden haar tepels leuk rechtop. Zijn lul werd nog wat stijver. Dat hij dit zomaar mocht zien..! Of mocht hij ook..? Hij bewoog zijn handen en aarzelde toen.
“Voel maar,” moedigde Quinne aan. Ze gaf zelf het goede voorbeeld door haar borsten even te masseren. “Vind ik lekker!”, voegde ze eraan toe.
Quinten legde zijn handen op de hare en bewoog met haar mee. Toen pakte Quinne zijn handen vast en plaatste ze op haar borsten. Er ging weer een schok door Quintens lichaam. Weer een nieuwe sensatie. Het voelde… het voelde… Ja, geweldig, natuurlijk. Zacht en toch stevig. Warm. Geil. Voor het eerst begreep hij echt wat dat woord betekende. Natuurlijk had hij het wel eens eerder gebruikt, maar nu had hij er ook een gevoel bij. Hij bewoog zijn handen behoedzaam en merkte dat Quinne weer was gaan kreunen. Wat was dit opwindend! Met zijn vingertoppen raakte hij haar tepels aan. Quinne kreunde wat harder. Aha, dus dat vond Quinne prettig… Hij besloot er mee door te gaan.
Quinne kreunde en hijgde. “Jaah lekker”, zei ze. “Hmmm…”
Ze had moeite om stil te blijven zitten, en ze werd langzamerhand kletsnat. Tjezus, wat was Quinten lekker bezig. Ze kon zijn keiharde lul voelen, ook al zaten daar nog wat lagen stof tussen. Het werd tijd, dacht ze…
Ze liet zich op haar rug vallen en trok Quinten over zich heen. Die liet zich gewillig meevoeren. Zijn naakte bovenlichaam lag nu bovenop het hare. Dat was ook zeker geen onprettig gevoel. Nu haar mond weer zo dicht bij de zijne was begon hij ook weer te kussen. Quinne deed volop mee. Haar handen konden nu vrijelijk over zijn rug bewegen. Ze vonden de rand van zijn broek… Er was voldoende ruimte en ze schoof een hand naar binnen. Nu was het Quinten die kreunde. Haar hand in zijn broek… maar nog wel over de stof van de zwembroek die hij eronder droeg. Ze kneep in zijn bil. Oef! Dat was lekker. Er ging alweer een schok door zijn lul. Die moest nu wel op zijn hardst zijn.
Quinne was een beetje teleurgesteld geweest toen ze zijn zwembroek voelde. Ze had gedacht dat hij er niets onder droeg. Maar misschien was het zo erg toch niet. Zo kon er nog iets langer gespeeld worden. De gladde stof van zijn speedo voelde toch ook wel spannend. Ze schoof haar hand wat heen en weer. Quinten reageerde, dat kon ze voelen.
Ze bracht haar mond dicht bij zijn oor. “Trek je broek uit!”, fluisterde ze.
Het was gek, maar Quinten had geen verdere aansporing nodig. Half liggend, half steunend op zijn elleboog, wist hij zijn broek naar beneden te werken. Quinne was hem daar maar al te graag bij behulpzaam. In zijn te kleine zwembroek lag hij nu bovenop Quinne. Bij het uittrekken van zijn broek was het hem al duidelijk geworden dat zijn stijve pik er een stukje bovenuit stak. Het kon hem niet schelen.
Quinne had het ook gezien. Natuurlijk. Zoiets ontging haar echt niet. Ze werd er nog natter van. Dat moest Quinten ook wel voelen, dacht ze. Ze drukte hem steviger tegen zich aan.
Maar Quinten had niet echt in de gaten hoe nat Quinne was. Ja, hij voelde haar broekje wel, maar echt aanraken durfde hij niet. Niet daar. Haar bovenlichaam, dat wel. Maar tussen haar benen…
Zijn stijve pik zat klem tussen hun lichamen. Haar borsten priemden tegen zijn lichaam. Het voelde allemaal zalig. Dit was het beste gevoel ooit, dacht Quinten. Hij dacht niet dat het nog lekkerder kon.
Maar Quinne wilde meer. Ze wreef over de gladde stof van Quintens zwembroek. Ze kneep nog eens in zijn billen. Hij had een stevig kontje, hoewel hij dus niet aan sport deed. Quinten bleef liggen en maakte geen aanstalten om verder te gaan. Hij kreunde een beetje, als ze weer een kneepje gaf. Zijn stijve lul schokte af en toe – maar daar bleef het wel bij. Het was duidelijk: Quinne moest het initiatief nemen. Ze fluisterde Quinten weer iets in zijn oor. “Ik wil je pik zien,” hoorde hij.

Nu schrok hij toch wel even. Geen enkel meisje had ooit zijn piemel gezien, behalve Jasmijn dan. Zou hij dan nu zomaar..? Quinne was heel leuk, en zo liggen vond hij geweldig, maar… Hij twijfelde.
Quinne merkte het wel. “Dan doe ik mijn broekje ook uit,” fluisterde ze. “Zijn we allebei bloot.”
Dat hielp Quinten niet echt. Integendeel: hij schrok er alleen maar meer van. Allebei bloot? Wilde hij dat wel? Wilde hij Quinne wel bloot zien? Wat wilde hij eigenlijk? Hij had niet echt een plan gehad toen hij vanmorgen hierheen liep met Quinne.
Toen Quinten stil bleef liggen nam Quinne een besluit. Ze worstelde zich onder hem vandaan, ging rechtop staan en deed haar broekje uit. Volkomen naakt stond ze daar. Ze voelde een warme windvlaag langs haar kale kutje. Haar natte, kale kutje. Het kriebelde een beetje en dus krabbelde ze instinctief. Toen ze haar hand terughaalde glommen haar vingers van het geil.
Quinten zat met open mond te kijken. Voor het eerst van zijn leven zag hij een meisje helemaal naakt. Zelfs Jasmijn had hij nooit helemaal gezien. Hij wist niet hoe hij het had. Zijn keiharde leuter klopte en bonsde als een bezetene. Zijn hoofd leek te exploderen. En hij bleef maar kijken. Eerst alleen naar haar hoofd en haar borsten, maar na een tijdje dwaalde zijn blik toch naar beneden. Hij zag haar kutje… haar van vocht glimmende schaamlippen… de hand die daar zojuist had gekrabbeld…
Ongemerkt was hij gaan staan. Zijn zwembroek knelde nu ineens ongemakkelijk, en zonder er nog bij na te denken deed hij hem uit. Zijn lid stond bleef fier overeind staan. Ook hij voelde de warme wind langs zijn benen. Hij vond het een prettig gevoel. Veel prettiger dan hij had gedacht. Hij voelde zich vrij. Een raar soort vrij, alsof nu ineens alles kon en niets onmogelijk was. Alsof alles mocht en er geen grenzen bestonden. Zoiets.. hij wist het zelf niet goed. Er schoot een visioen door zijn hoofd. Hij zag plotseling haarscherp wat er straks zou gaan gebeuren. Het boezemde hem geen angst in.
Quinne was op hem afgelopen. Ze had al die tijd gezwegen. Nu bracht ze haar hand naar zijn lid. Ze pakte hem vast, streelde hem, speelde met zijn ballen… Ze legde haar hand om de schacht en begon hem af te trekken. Maar staand lukte dat niet al te best, omdat hij kleiner was dan zij, dus ze ging al snel op haar knieën voor hem zitten.
Het duurde niet lang voor Quinten weer hijgde en steunde. Dit voelde nog weer lekkerder dan al het andere. Zelf aftrekken vond hij hartstikke lekker, maar dit… ja, dit was echt geil. Hij kon er geen ander woord voor bedenken. Hij was zo ontzettend geil…voor hij er erg in had trokken zijn ballen samen. Zijn pik schokte een paar keer. Het voelde alsof hij moest plassen, maar er kwam niets. Alleen een zalig warm gevoel dat door zijn hele lichaam trok. Hij rilde en zuchtte diep.
Quinne merkte het schokken wel op, en ze zag hoe het topje van zijn lul nat werd. Ze hield niet op met bewegen. Doorzichtig vocht begon een beetje langs de schacht te lekken. Het was niet veel, maar dat maakte haar niet uit. Ze boog zich voorover en likte. Eventjes hield ze het vocht in haar mond. Het smaakte licht zoutig. Toen slikte ze het zonder moeite door. Dit was natuurlijk niet te vergelijken met de hoeveelheden die Wouter had gespoten, maar ja – die was ook een stuk ouder.
Quinten kwam langzaam weer bij van dit nieuwe hoogtepunt. Wat gebeurde er toch allemaal met hem? Zijn hoofd duizelde van alle nieuwe indrukken. Dit was ook weer zó ontzettend lekker. Hij vond het jammer dat het alweer voorbij was. Zijn pikkie werd weer slap, en dat wilde hij helemaal niet. Hij wilde dat dat zalige gevoel bleef. Hij wilde dat Quinne dat nog eens deed. Hij keek haar aan. “Dat was lekker!”, zei hij. “Wil je dat nog eens doen…alsjeblieft?”
Quinne lachte naar hem. “Ik heb een nog beter idee…”

Quinten vroeg zich af wat dat kon zijn. Lang hoefde hij niet te wachten, want Quinne had zich weer naar zijn verslapte lul gebogen. Ze pakte hem vast en bracht hem toen in haar mond. Langzaam bewoog ze haar hoofd op en neer… Al snel stond Quinten weer stijf.
Hij kreunde, zuchtte en steunde. Hij wist niet hoe hij het had. Kon het dan nóg lekkerder?!? Zijn lichaam leek uit zichzelf te bewegen. Hij kon niet stil blijven staan. Als vanzelf begon hij met zijn heupen te stoten. Als hij naar beneden keek zag hij zijn harde lul steeds in en uit Quinnes mond glijden. Zo lekker nat en warm… Haar tong over zijn schacht… Zijn ballen trokken al weer samen. Maar Quinne wist zijn hoogtepunt nog uit te stellen. Ze had inmiddels wel de nodige ervaring met jongens, wist hoe ze hen kon plagen… Ze vertraagde haar tempo, hield zelfs even helemaal op. Haar handen lagen op zijn billen en ze kneep er een beetje in. Quinten kreunde van genot. Alles tintelde en het voelde alsof hij zweefde. Hij had geen controle meer over zijn lichaam. Het was Quinne die bepaalde wat er ging gebeuren. Ze zoog, ze likte… speelde met zijn ballen… Quinten kronkelde alle kanten op onder haar aanrakingen. Toen besloot Quinne dat het wel mooi was geweest. Ze verhoogde haar tempo weer. Met haar handen stevig op zijn billen zoog ze hem klaar.
Quinten voelde het komen. Zijn tenen kromden zich… zijn billen trokken zich samen en hij stootte diep in haar keel. Er klonk een rauwe kreet… Weer sidderde hij over zijn hele lichaam. Er leek nu iets uit zijn pik te spuiten. Een klein beetje maar. Oh, wat voelde dat lekker!! Zo zalig warm… En zo jammer dat het ook maar zo kort duurde. Want het moment was maar net voorbij toen Quinten ineens een enorme vermoeidheid over zich voelde komen. Hij moest hier echt even van bijkomen.
Quinne zat daar met Quintens harde lul in haar mond. Ze voelde een druppel of wat op haar tong, achter in haar keel… Ook zij had genoten. Pijpen vond ze gewoon het lekkerste wat er was. Ja, seks was ook heel lekker, maar pijpen – dat was toch haar favoriet. En ze was er ook best goed in, al zei ze het zelf. Wouter had in elk geval niks te klagen gehad. Maar stop, ze moest nu niet meer aan Wouter denken. Dat was niet eerlijk tegenover Quinten. Je kon die twee ook niet vergelijken. Dat sloeg nergens op. Quinten was Quinten, en Wouter was een eikel. Daar moest ze zelf om lachen en Quintens lul gleed uit haar mond. Die was nu toch ook weer op de weg terug omlaag.
Quinten was wel blij dat zijn pik weer vrij was. Nu kon hij zich tenminste achterover laten vallen. Hij wilde gewoon even liggen, even bijkomen, even nagenieten…
Quinne had er nauwelijks erg in hoe vermoeid Quinten was. Ze was te zeer verdiept in haar eigen gedachten, en lachte nog om haar eigen grapje. Maar plotseling drong het tot haar door dat ze niet de enige was die lachte…

“Hihihi!”, hoorde ze ergens van opzij. Ze schrok en keek in de richting van het geluid. Haar hoofd werd rood toen ze zag wie daar stond: haar broertje Valentijn. Wat deed die hier nou? En wat had hij gezien?
Voor ze een vraag kon stellen gaf Valentijn al antwoord: “Sorry, hoor” zei hij nog nagrinnikend, “Maar mama vroeg of ik jullie wilde halen. Het is etenstijd.”
Quinne was er niet gerust op. “Sta je daar al lang?”, vroeg ze hem voorzichtig. Meteen lachte hij weer breeduit. “Haha! Ik heb wel gezien wat jullie deden, hoor.” Hij maakte een veelzeggend gebaar met zijn vingers. ‘Waar had hij dat nou weer geleerd?’, vroeg Quinne zich af. Ze voelde dat ze nog roder werd. Shit! Als ‘ie nou maar niets ging vertellen…
“Ik snap niet wat jullie eraan vinden. Doet het geen pijn?” vroeg Valentijn.
Quinne was verbaasd. “Pijn? Hoezo? Waarom denk je dat?” Ze snapte er niets van.
“Nou…”, aarzelde haar broertje, “Ik heb papa en mama ook wel eens bezig gezien. Maar die maakten er allemaal herrie bij.” Hij gaf een imitatie weg van de geluiden die hij had opgevangen, waarbij hij een moeilijk gezicht trok.
Quinne schoot in de lach, en Quinten lachte mee. Het was ook komisch om te zien.
“Wat?”, vroeg Valentijn, “Wat is er zo grappig?”
“Jij!”, hikte Quinne, “Jij bent grappig!”
Nu was het Valentijn die een beetje beteuterd keek. “Pff! Nou moe….”, was alles wat hij kon bedenken.
Na een tijdje was Quinne wel uitgelachen. Ze keek eens naar haar broertje, zoals hij daar stond in het zonlicht. Hij was nu nog te jong voor dit soort dingen, dacht ze, maar over een paar jaar… Voor het eerst vroeg ze zich af hoe hij er over pakweg vier jaar uit zou zien. Net zo gebruind als nu, natuurlijk. Vast ook heel aantrekkelijk. Dat was nu al een beetje te zien. Meisjes zouden hem beslist leuk vinden.
Maar kom, al dat mijmeren kostte maar tijd. Ze moesten naar de caravan.
“Wat zat je naar me te kijken?”, vroeg Valentijn. “Is er iets mis?”
Quinne schudde haar hoofd. “Nee hoor,” zei ze, terwijl ze opstond. “Ik had alleen even een visioen van de toekomst.”
Valentijn begreep het niet. Zijn zus zei wel vaker dingen die hij niet begreep, dus hij zweeg maar.
Quinten was intussen behoedzaam in zijn broek gestapt. Nu wachtte hij op Quinne.
Die wilde haar jurkje ook weer aantrekken, maar daarvoor moest ze langs haar broertje lopen. In het voorbijgaan haalde ze liefkozend haar hand door zijn haar.
“Gatver!!”, riep hij hartgrondig, en hij trok zijn hoofd teug, “Die hand zat net nog … daar!” Hij wees naar een plek tussen zijn benen.
Quinne lachte nogmaals hartelijk. “Oh Valentijn!”, zei ze, “Er komt een dag…”
Valentijn rilde. “Ik wil het niet weten,” zei hij. Hij deed een paar stappen in de richting van het paadje. “Nou, komen jullie nog?”

Gedrieën liepen ze terug naar de caravan. Er werd geluncht, maar er werd niet gepraat over wat er precies op het strandje gebeurd was. Natuurlijk niet. Els had wel haar vermoedens, maar ze was zelf ook jong geweest…ze wist dat Quinne er pas over zou praten als ze dat zelf besloot. Aandringen had geen enkele zin. Wel merkte ze aan enkele gebaren van haar zoon dat die kennelijk het een en ander had gezien. Maar toen werd haar aandacht afgeleid door haar jongste dochter, die kans zag twee glazen drinken om te stoten. Daardoor miste ze dat Quinne haar broertje een schop onder de tafel gaf, en hem toesiste: “Kappen nou!”. Valentijn voelde het nauwelijks en haalde zijn schouders op. Hij begreep al die drukte niet zo. Maar gelukkig voor Quinne en Quinten hielp hij zijn moeder een handje met schoonmaken en opruimen, waardoor hij geen tijd meer had voor andere dingen.
Na de lunch lag er nog een middag voor hen… Een lange, lome middag. Quinten kon haast niet wachten. Hij wilde dat heerlijke gevoel nog eens beleven, en het liefst zo snel mogelijk. Zodra het maar kon pakte hij Quinne bij de hand en trok haar mee, richting hun strandje. “Kom je mee?”, vroeg hij, al klonk het meer als een commando. “Ja ja,” reageerde Quinne, “Rustig aan een beetje. Je trekt m’n arm uit de kom!” Ze was wat verontrust door de gretigheid van Quinten, maar liep toch achter hem aan. Els zag het gebeuren en dacht er het hare van. “Doen jullie wel voorzichtig?”, vroeg ze, “En we eten om zes uur, hè?”
Quinne stak een hand op ten teken dat ze het begrepen had, en toen waren ze uit het blikveld verdwenen.
In recordtijd bereikten ze het strandje. Voor Quinne het goed en wel doorhad had Quinten zijn kleren al uit gedaan. Natuurlijk stond zijn lul weer recht overeind. Hij wreef er eens over. “Quinne..?”, vroeg hij, “Wil je dat nog eens doen? Wat je vanmorgen deed..?” Hij keek haar smekend aan. “Het was zo lekker…”
Wilde ze dat wel? Quinne dacht daarover na, terwijl ze naar Quinten keek. Het was lekker geweest, ja… Maar opnieuw vroeg ze zich af of het wel verstandig was. Ze was er inmiddels wel zeker van dat Quinten verliefd op haar was, maar ze had ook in de gaten dat zij niet diezelfde gevoelens voor hem had. Ze was geil, en ze wilde heel graag neuken, maar was het wel eerlijk..? Zou ze Quinten niet op een idee brengen? Ze wist zelf ook wel hoe verwarrend het was om voor het eerst met dat soort gevoelens geconfronteerd te worden. “Geil” is niet hetzelfde als “verliefd”, dat wist ze inmiddels wel. Quinten moest dat nog leren. Toen keek Quinne weer eens naar die harde neukstaaf van Quinten en ze voelde dat ze natter werd. ‘Doe het maar,’ dacht ze, ‘Hij overleeft het wel.’ Misschien was het egoïstisch, maar ze was zó geil…

Even later zat ze vol overgave Quinten te pijpen. De jongen kreunde en steunde bij elke haal langs zijn lid. En eerlijk is eerlijk: ook Quinne genoot. Quinten smaakte gewoon heel lekker. Zijn harde leuter in haar mond… zijn ballen in haar hand… Ze wist niet meer waarom ze geaarzeld had. Ze liet Quinten zo lang mogelijk genieten. Dat was voor haar geen moeilijke opgave, bedreven als ze was. Af en toe likte ze met haar tong langs zijn voorhuid. Dan voelde ze een siddering door zijn lichaam gaan. Daarna speelde ze met zijn ballen. Ze kietelde hem. Haar hand zocht zijn billen op. Ze kneep.
Quinten had het moeilijk. Hij was zo rood als een tomaat en hijgde als een stoomlocomotief. Quinne bracht hem tot het uiterste. Steeds als hij dacht dat hij ging komen wist Quinne het nog even uit te stellen. Totdat het onvermijdelijke moment toch aanbrak. Zijn lichaam was gespannen als een vioolsnaar en alles kwam samen in dat ene moment, op die ene plek. Hij schreeuwde het uit toen hij spoot. Of nou ja, spoot…hij kwam klaar, voor zover hij dat kon. Het voorvocht drupte in Quinnes mond. Met haar tong ging ze nog eens langs zijn voorhuid. Ze wilde alles proeven.
Quinten had zijn handen op Quinnes hoofd gelegd. Toen hij klaarkwam spanden zijn vingers zich en drukten even pijnlijk in haar huid, maar nu ontspande hij zich al weer. Hij sidderde na van de inspanning. Het hijgen hield nog geruime tijd aan, en al die tijd hield Quinne haar mond op zijn lid. Pas toen ze ervan overtuigd was dat ze hem had leeggezogen deed ze haar mond open.
Quinten had wat tijd nodig om bij te komen. Hij liet zich voorzichtig achterover vallen. Zo lag hij daar, uitgeteld, en Quinne keek op hem neer. Dat was heel lekker geweest, dacht ze. Misschien nog wel lekkerder dan met Wouter. Maar nee, ze moest nu niet aan hem denken. Dat was niet eerlijk. Ze was nu hier met Quinten. Een jochie nog, en ze had hem net heerlijk gepijpt. God, wat was dat lekker geweest. Voor haarzelf, maar vooral voor Quinten, dacht ze. Het was tijd dat ze zelf ook aan haar trekken kwam…
Het was heet, zij was heet, en dus was het niet zo gek dat ze haar kleren weer uit deed. Ze besloot van dit moment te profiteren en ging bovenop Quinten zitten, ter hoogte van zijn heupen. Door haar lichaam te bewegen wist ze zijn aandacht weer te winnen. Ze voelde iets groeien… Steeds harder, steeds groter… Quinten bleef liggen. Zijn handen maakten machteloze gebaren in de lucht. Hij wist niet wat hij ermee aan moest. Onder zijn hoofd leggen? Naast zijn lichaam? Of Quinne vastpakken? Het zuchten en steunen was ook weer begonnen. Dat was onvermijdelijk. En hij liep ook weer rood aan. Het zweet gutste inmiddels van zijn lichaam.
En toen voelde Quinne even met haar hand tussen haar benen… Ja, ze was tevreden. Ze bewoog haar heupen iets omhoog, zette Quintens lid rechtop… en ging weer zitten. Moeiteloos schoof zijn harde pik naar binnen. Quinne was drijfnat, en ze was wel wat gewend. Quinten vulde haar helemaal. Omdat ze ondertussen wist dat Quinten nog niet echt kon spuiten was ze niet bang meer voor deze stap, of de mogelijke gevolgen daarvan.

Voor Quinten kwam het toch als een verrassing. Ineens gleed hij ergens naar binnen.. een vreemde, warme, natte holte. Het was er ook vrij nauw. Hij voelde de wanden tegen zijn lid drukken. Het was een gevoel dat hij nog niet kende. Nog weer een nieuw gevoel… Was het een fijn gevoel? Daar was hij nog niet helemaal uit. Zijn lid klopte en bonsde tegen de wanden. De wanden leken wel terug te knijpen. Heel raar. Maar toch niet onprettig. Nee, dat niet. Hij moest er wel aan wennen.
Quinne gaf hem die tijd, gelukkig. Ze begreep wel dat hij er door overvallen werd. Al die nieuwe ervaringen… Ze bedacht zich dat het bij haar niet allemaal op één dag gebeurd was. Misschien was het dus een beetje veel voor Quinten. Maar ja, nu te laat…
“Gaat het?”, vroeg ze Quinten. Die knikte alleen maar. Zijn hoofd was rood en hij slikte moeizaam.
Toen zei hij: “Gaan we nou echt neuken?” Raar, dacht Quinten, om dat woord te gebruiken tegen een meisje. Noemden meisjes het eigenlijk ook zo? Hij had zich dat nooit afgevraagd.
Quinne lachte. “Hahaha!”, reageerde ze, “Ja, Quinten… We gaan echt neuken!” En met die woorden begon ze haar heupen te bewegen. Op en neer…op en neer…
In een trage cadans schoof Quinne over Quintens harde lul. Het was een zalig gevoel. Wat was het lang geleden dat ze een pik in zich had gehad! Nu wist ze weer wat ze gemist had. Dat heerlijke soppende geluid. Het zuigen van haar grotje. De warmte van zijn lid. Het gloeien van haar clitje. De tintelingen door haar lichaam. Zo geil, en zo heet. Zou Quinten het ook zo ervaren?
Quinten wist niet wat hij voelde. Deze ervaring ging alle andere te boven. Dat wat Quinne met haar mond had gedaan…deed ze nu met haar kutje. Ja, natuurlijk, hij had wel eens porno gezien. Maar hij vond dat altijd nogal overdreven. Nep. Nu dacht hij daar anders over. Dat kreunen, dat krijsen, dat gillen…hij begreep het wel. Wat moest je anders als er zoiets gebeurde? Zijn stijve pik zat vast in Quinnes onderlichaam. Hij hoorde het soppen, hij voelde het vocht erlangs lopen. Omhoog, omlaag, omhoog… Quinne wist wel wat ze deed, dat was duidelijk. Misschien was ze niet zijn eerste, dacht hij ergens half-bewust. Was dat erg? Het kon hem niet schelen. Als dit gevoel maar bleef. Als Quinne dit maar bleef doen. Als Quinne maar bleef. Bij hem. Altijd. En altijd dit doen. Zijn hoofd tolde en hij zag alle kleuren van de regenboog. Zijn handen hadden inmiddels toch een plaatsje gevonden op Quinnes lichaam. Het voelde net zo bezweet als het zijne. Zijn vingers gleden over haar rug, dan naar de voorkant…naar haar borsten. In zijn beneveld brein merkte hij nog wel op dat ze begon te kreunen onder zijn aanraking. Hij speelde wat met haar tepels. Die waren keihard – net als de zijne, trouwens. Ineens voelde hij haar handen op zich borst. Een diepe zucht ontsnapte hem. Wat een zaligheid. Zo warm… zo geil. Hij kreunde hard toen Quinne in zijn tepel kneep. Tegelijk voelde hij zijn ballen spannen. Oef! Daar ging hij weer… Zijn lichaam schudde en schokte.
Quinne voelde het aankomen. Het kloppen van zijn lul was heviger dan ooit tevoren. Hij trok samen… en kwam klaar. Het allerzaligste gevoel dat ze kende trok door haar lichaam. Hij spoot niet, zoals Wouter wel had gedaan, maar het kon haar niet schelen. Ze was zelf wel klaargekomen. Zijn pik in haar lichaam, haar eigen hand op haar clitje… Ze had niet verwacht dat Quinten zou weten hoe hij dat moest aanpakken, en het was ook wel wat veel gevraagd voor een eerste keer. En trouwens: ze wist zelf het beste wat ze lekker vond. Ze bleef even zitten, zijn pik nog pulserend in haar natte kut. Toen rolde ze zich van hem af en ging op haar rug naast hem liggen. Ze was moe, maar ook gelukkig. Het was echt heel lekker geweest met Quinten. Ze was blij dat ze zich daarin niet had vergist. En als ze het goed inschatte had Quinten ook genoten. Maar nu moest ze eerst even bijkomen.
Dat gold net zo goed voor Quinten. Hij lag daar, weer helemaal uitgeteld. Hij was wel jong, dus op zich herstelde hij vrij snel, maar het hielp niet dat hij niet erg sportief was. En al die ervaringen en indrukken… het was nogal wat. Hij sloot zijn ogen om tot rust te komen. Zonder dat hij er erg in had gleed hij in slaap.

Quinne had het niet direct in de gaten. “Pffff…”, begon ze, “Even bijkomen hoor.” Ze zweeg een tijdje. “Hee Quinten…”, ging ze toen voorzichtig verder, “Dat was lekker. Ik vond het lekker tenminste. Vond jij het ook lekker?” Toen hij geen antwoord gaf interpreteerde ze dat verkeerd. “Sorry… Ik had je niet zo moeten overvallen. Ik had het in elk geval moeten vragen voor ik het deed. Maar ik was zo geil…”
Ze draaide zich naar hem toe. En toen zag ze het pas. “Oh,” zei ze wat teleurgesteld, “Je slaapt. Geen wonder dat je niks zei.” Ze zuchtte. “Misschien is even slapen niet eens zo’n slecht idee. Het is toch veel te warm om iets anders te doen.” Niet veel later bewees haar regelmatige ademhaling dat ze ook naar dromenland was vertrokken.
Als bij afspraak werden ze vrijwel tegelijk wakker. Ze keken elkaar aan, nog wat slaapdronken, en glimlachten een beetje verlegen met zichzelf. “Hoi,” zei Quinten tegen Quinne. “Hoi,” zei Quinne terug. Zwijgend bleven ze een tijdje liggen. “Neuken is lekker!”, zei Quinten toen ineens. Quinne proestte het uit. “Ja, dat had ik je zo wel kunnen vertellen!”
“Jaaa… maar vertellen, da’s wat anders dan het doen, hè?”, antwoordde Quinten.
“Hmm hmm,” stemde Quinne in. Ze zwegen weer.
“En nu?”, vroeg Quinne na verloop van tijd.
“Nu?”, vroeg Quinten. “Nu gaan we ons aankleden, want het is bijna zes uur.”
“Hmm…jammer,” reageerde Quinne. “Bloot is best lekker.”
Ze stonden op en kleedden zich aan. Hand in hand liepen ze terug naar de caravan.
Ze waren mooi op tijd voor het eten. De anderen waren ondertussen ook terug van hun uitstapje, en de twee families aten een gezamenlijke maaltijd. Er werd enthousiast gesproken over de koopjes van de dag en de eindeloze hoeveelheid kitsch die er te zien was geweest, waardoor Quinne en Quinten gelukkig werden ontzien.

Die avond kon Quinten niet in slaap komen. Hij draaide op zijn linkerzij…hij draaide op zijn rechterzij…hij draaide op zijn rug… maar de hele tijd draaiden zijn gedachten mee. De hele tijd moest hij maar denken aan het strandje, en wat daar was gebeurd. En zijn voelde hij het weer in zijn lichaam…dat ging weer gloeien. Hij probeerde aan iets anders te denken, iets saais. Een mand vol vieze sokken. School. Regen. De kleur grijs. Maar wat hij ook probeerde, het hielp niet. Hij gaf het op en zuchtte.
“Jullie hebben het gedaan, he?”, hoorde hij plotseling naast zich. Hij schrok zich een ongeluk. Dus Jasmijn was ook nog wakker… Hij wist niks te zeggen en zweeg dus. Hij hoorde hoe zijn zus zich naar hem toedraaide. “Was het lekker?”, ging ze verder.
Wat moest hij daar nou op antwoorden? Ja, het was heel lekker geweest, dat zeker – maar moest hij dat zijn zus vertellen? Dat voelde nogal ongemakkelijk. Aan de andere kant…hij wilde er dolgraag met iemand over praten.
Hij lag daar nog over na te denken toen zijn zus zei: “Je hoeft niks te zeggen, hoor. Ik begrijp het wel. Het is best wel awkward om daar met je zus over te praten.” Ze zweeg even. “Maar als je ooit wil praten, dan ben ik er voor je.” Hij hoorde meer dan dat hij zag dat ze weer in haar slaaphouding was gaan liggen.
“Wacht,” zei hij, “Ga nog niet slapen alsjeblieft.” En hij begon te praten. Hij vertelde haar alles. De woorden kwamen als vanzelf. Jasmijn luisterde aandachtig. Af en toe liet ze een instemmend of aanmoedigend geluidje horen, hoewel Quinten geen aanmoediging meer nodig had. Toen hij was uitgepraat sloot hij af met: “En om je vraag te beantwoorden: Ja, het was lekker. Heel lekker. Ook al heb ik natuurlijk verder geen ervaring in dit soort dingen.”
“Ik ben echt blij voor je dat het fijn was,” zei Jasmijn. Quinten kon horen dat ze het meende. “Als ik terugdenk aan mijn eerste keer…” Ze zuchtte. “Dat was met Maarten.” Quinten wist niet of hij het wel wilde horen. “Nou ja, misschien vertel ik je dat nog wel eens een keer,” zei ze, tot zijn opluchting, “Ik ben nu veel te moe. Laten we maar gaan slapen,” voegde ze eraan toe. Ze draaide zich om. “Welterusten, broer….tje,” hoorde hij nog net. Toen viel hij toch in slaap.

De laatste paar dagen van de vakantie verliepen in een soort roes. Quinten zocht Quinne zo veel mogelijk op, maar dat was niet zo vaak als hij zou willen. Ergens had hij ook het vreemde gevoel dat Quinne hem ontliep, maar dat zou wel toeval zijn.
Quinne ondertussen voelde zich toch wel kut. Ze had geneukt met Quinten, maar ze was niet verliefd. Vroeg of laat zou Quinten dat ontdekken, en ze had geen idee hoe hij dat zou oppakken. Ergens was ze wel blij dat hij en zijn familie al snel naar huis zouden gaan. Natuurlijk wisselden ze nog wel adresgegevens en zo uit voor ze vertrokken, maar Quinne wist al dat ze hem nooit zou bellen of schrijven. Als hij ernaar vroeg zou ze wel zeggen dat ze de gegevens was kwijtgeraakt of zo. Hè kut! Dat voelde echt als een soort verraad. En ook wel laf eigenlijk. Toch wist ze niet wat ze anders moest doen. Zo goed en zo kwaad als het ging werkte ze zich door die laatste twee dagen met Quinten. Ze hoopte maar dat hij niet merkte wat er echt aan de hand was.
Toen Quinten en zijn familie dan vertrokken moest Quinne toch wel huilen. Het was meer uit een soort van medelijden dan uit verliefdheid, maar dat had Quinten niet in de gaten. Hij knuffelde haar zowat dood voor hij in de auto verdween. Zijn huilende gezicht bleef nog lang op Quinnes netvlies gebrand.
De hele terugreis kon Quinten maar aan één ding denken: Quinne. Als hij al wat zei, dan ging het over haar, maar meestal was hij stil en verdrietig. Ergens ter hoogte van de Belgische grens drong het ineens tot hem door dat het schaakspel nog steeds op het strandje lag. Nou, misschien dat ze volgend jaar… Hij zuchtte. Een jaar wachten… dat hield hij nooit vol!
Ze kwamen thuis, en de straat waar ze woonden leek te zijn veranderd. Voor Quintens gevoel was het er nu leeg en saai, iets wat hij voorheen nooit zo had ervaren. Werktuigelijk hielp hij met uitpakken. Maar na een tijdje voelde hij de behoefte om even alleen te zijn. Alleen met zijn verdriet. Hij trok zich terug op zijn slaapkamer en ging op bed liggen. Hij voelde tranen branden in zijn ogen. Was hij nog maar bij Quinne! Of was Quinne maar bij hem.
En precies op dat moment pingde zijn telefoon. Het zou Danny wel zijn, dacht hij. Die had hen natuurlijk thuis zien komen. Danny woonde in de straat achter hen. Maar Quinten had nu even geen zin in Danny. Niet in dat jolige “Hé Regenwolk!”. Dus negeerde hij het geluid.
Zijn telefoon pingde opnieuw. En toen nog eens. Quinten reageerde niet, maar bleef stil liggen.
Na een tijdje (hij wist niet precies hoe lang) hoorde hij weer een ping. Quinten begon nu toch wat geïrriteerd te raken. Hij wilde met rust gelaten worden!
Met een bruusk gebaar pakte hij zijn telefoon op. Zijn ogen waren nog betraand, dus het kostte wat moeite om de boodschappen op het scherm te ontcijferen.
“Hoi.”, las hij, en “Ben je al thuis?”. “Heb je een goede reis gehad?” was de derde boodschap.
Bij de vierde boodschap verscheen er een brede glimlach op zijn gezicht: “Of ben je me nu al vergeten…(hihi!)” [lachend gezichtje met blosjes op de wangen] [paarse groente].
Nee, natuurlijk was hij het niet vergeten… Razendsnel begon hij te typen…