Ga naar deel 1 om het verhaal vanaf het begin te lezen.
‘Tijdens de vorige les heb ik jullie uitgelegd wat een molecule is. Eens controleren of jullie toen wel goed opgelet hebben. Sofie, laat maar eens horen.’
Ik staar meneer De Wit aan. Of beter, ik blijf hem aanstaren, want dat deed ik al een tijdje. Maar voor hij zijn vraag stelde, bewonderde ik dromend zijn knappe gezicht en fantastische lichaam. Zijn blonde haar is modieus geknipt, hij heeft stralende blauwe ogen en een stevige kaaklijn. Hij rolt zijn hemdsmouwen altijd op, zodat zijn gespierde armen goed zichtbaar zijn. Hij is groot, rond de een meter negentig, schat ik. Bovendien is hij ook nog eens erg sympathiek, met veel gevoel voor humor. Kortom, iemand die wellicht constant de vrouwen van zich af moet slaan, al heb ik uit goede bron vernomen dat hij vrijgezel is. En lesgeven kan hij ook als de beste. Hij is een geboren verteller. Haast de perfecte man dus.
Lees verder “Een tweede kans – deel 3 4.8 (5)“