Ga naar deel 1 om het verhaal vanaf het begin te lezen.
Hoelang staan ze daar al? Heeft Scarlett me net haar elfjarige dochtertje zien neuken?
‘Ik…,’ begin ik te stamelen, maar ik weet niet hoe ik me moet verdedigen. Maar al snel zie ik aan haar gezicht dat ze niet op het punt staat om mij te castreren. Ze glimlacht zelfs, net als Julia. Beelden schieten door mijn hoofd van hoe deze twee rondborstige schoonheden daarnet nog vol overgave elkaars kutten beften en vingerden. En mijn pik begint weer overeind te komen. De twee vrouwen staren er wellustig naar.
Hoewel mijn erectie wat pijn doet door al twee keer te zijn klaargekomen, hoop ik op een nieuw rondje. Waarom geen orgie, gezellig met iedereen samen? Maar mijn droom komt niet uit.
‘Kinderen, ga jullie maar wassen en daarna zonder dralen naar bed,’ hoor ik Scarlett zeggen. ‘Welterusten,’ zegt ze daarna tegen mij en beide vrouwen draaien zich om.
Ik volg hen tegen beter weten in, maar met spijt in het hart zie ik twee wiegende konten in hun slaapkamer verdwijnen waarna de deur onverbiddelijk achter hen dicht gaat. Even later huppelen drie spiernaakte kinderen voorbij, op weg naar hun bedstee, mij bij het passeren een goede nacht toewensend. Nadat ik mezelf ook heb wat opgefrist, grijp ik naar een deken en leg me languit in de zetel waarin ik als een blok in slaap val.
***
Ik word wakker van een geluid en werp een nog slaperige blik door de leefruimte. Scarlett is druk bezig met het dekken van de tafel.
‘Hey!’ groet ik haar.
‘Goede morgen, schat!’ antwoordt ze met een stralende glimlach.
‘Kunnen we even praten over gisteren?’ vraag ik. Ze knikt.
We gaan naar buiten. ‘Ik wil me verontschuldigen,’ begin ik. ‘Ik had nooit seks mogen hebben met jouw kinderen. In mijn verdediging moet ik zeggen dat zij het initiatief namen, maar ik had moet weigeren.’
Scarlett kijkt me aan. ‘Een jaar geleden zou ik met een bot mes traag jouw ballen afgesneden hebben, maar de tijden zijn veranderd. Twee maanden geleden betrapte ik Peter en Kirsten terwijl ze het met elkaar deden. Ze weten niet dat ik dit zag. Eerst was ik geschokt, maar toen dacht ik dat het voor hen de beste manier was om seks te ontdekken. Ik was zelfs jaloers, want in die donkere dagen smachtte ik er ook enorm naar om eens goed genomen te worden, zelfs al was het door mijn man, hoewel dit niet altijd even fijn was. Maar hij was er niet meer. Ik heb me suf gemasturbeerd, tot ik jou ontmoette. Nu ben ik van oordeel dat seks het enige is wat we nog hebben om die vreselijke wereld waarin we nu leven even te vergeten. Ik beschouw Kirsten en Peter niet meer als kinderen. Ze zijn noodgedwongen snel volwassen geworden. En na die verkrachting door die bruten hebben ze recht op fijne, liefdevolle seks. Wij allemaal trouwens. En ik merk dat ze ervan genieten. Dus zolang je ze geen pijn doet, mag je mijn kroost blijven neuken. En mij natuurlijk ook,’ voegt ze er met een knipoog aan toe.
Ze geeft me een zoen op de mond en gaat weer naar binnen. Ik blijf buiten een tijdje voor me uit staren. Een moeder die me haar kinderen aanbiedt, dit zou voor de ramp zelfs in mijn stoutste fantasieën als totaal ongeloofwaardig overgekomen zijn. Deze ramp lijkt me het beste wat me had kunnen overkomen, gaat het door me heen. Maar ik krijg onmiddellijk spijt van deze gedachte, want ik moet aan Jim, de vader van Alice, de doden in het kamp en de wellicht miljoenen andere slachtoffers denken.
Tijdens het ontbijt neemt Scarlett het woord. ‘Het is vandaag de verjaardag van mijn man,’ zegt ze zachtjes. ‘Ik zou hem samen met de kinderen willen herdenken. Zouden jullie het erg vinden om ons enkele uren alleen te laten?’ vraagt ze, daarbij naar mij, Alice en Julia kijkend.
We antwoorden meelevend dat we hen wat privacy zullen gunnen. Julia en ik grissen naar een geweer en met Alice in ons zog gaan we op pad voor een noodgedwongen excursie. Gelukkig is het mooi weer. Door onze vele wandeltochten de laatste weken kennen we de omgeving nu al goed genoeg om niet bang te hoeven zijn om verloren te lopen. De herfst heeft zijn intrede gemaakt, en we banen ons een weg door de dikke laag bladeren die van de bomen zijn gedwarreld. Ik geniet van de geuren en de geluiden. Na al die tijd ben ik een echte natuurmens geworden. Ook Julia en Alice lijken de veelkleurige omgeving te waarderen.
Niemand van ons voelt de behoefte om iets te zeggen. Maar eigenlijk wil ik wel weten wat Julia nu van me denkt. Ze betrapte me gisteren op seks met minderjarigen. Dit doet haar misschien terugdenken aan hoe ze als kind misbruikt werd. En nu zit ze hier opgescheept met een al even verdorven man als haar vader en zijn vrienden. Misschien wacht ze op een geschikt moment om bloederig wraak te nemen. Maar dan knijpt ze speels in mijn kont en geeft me een schalkse knipoog.
Na een half uur komen we aan op een plek waar we normaal gezien altijd naar links gaan, op weg naar het kleine meer. Maar ik heb zin in wat avontuur, en stel voor om eens rechts af te slaan, waar er een smaller pad loopt. Mijn metgezellen gaan akkoord. We spreken af om gewoon rechtdoor te blijven lopen en terug te keren zodra we verplicht worden te veel zijpaden te moeten inslaan, met het risico hopeloos te verdwalen. Na een tijdje wandelen vraag ik Alice en Julia om even te wachten. Ik moet dringend plassen en zet een stap opzij om het struikgewas wat te bewateren.
Terwijl mijn urine klatert, merk ik, zo’n tien meter verder, iets op. Het lijkt wel een hut te zijn, overwoekerd door klimop en andere planten. Voor het eerst sinds lang zie ik iets dat door mensenhanden is gemaakt, buiten onze eigen blokhut dan. Nadat ik mijn lul opnieuw heb weggeborgen, roep ik Julia en Alice en samen naderen we langzaam het bouwwerk, ons geweer in aanslag.
Het zou me verwonderen mocht er iemand verblijven, maar je weet maar nooit. Misschien is het een onderkomen geworden voor een of ander woest beest. Door een raam, waar ik eerst wat mos heb moeten schrapen, loer ik voorzichtig naar binnen, maar zie niets of niemand, zelfs geen skelet van een ongelukkige bewoner.
Met enige moeite open ik de deur. Het is een kleine hut, waarschijnlijk geen echte verblijfplaats, maar eerder een schuiloord of een observatiepost. Er staan enkele stoelen, een zetel en een tafel. Het bouwwerk is nog een goede staat, want binnenin is het relatief proper, op veel stof en spinnenwebben na. Er zitten geen gaten in het dak, de ramen of in de betegelde vloer. Duiven, muizen en andere dieren hebben geen toegang gekregen tot de hut. In de hoek zien we een kast, waarin we onmiddellijk kijken of er geen voedsel te vinden is, maar alle rekken zijn leeg.
‘Pff, wat ben ik moe,’ puft Julia. ‘Veel geslapen heb ik deze nacht niet. Misschien kunnen we hier een tijdje uitrusten en daarna terug naar huis keren?’
Alice en ik vinden dit een prima idee. Ik neem plaats in de zetel die verrassend comfortabel is en sluit even mijn ogen, want ook mijn nacht was kort door dat gestoei met de kinderen. Tijd voor een siësta, na deze lange wandeling.
Ik hoor Julia en Alice iets tegen elkaar fluisteren, te zacht om te verstaan wat, en vervolgens klinkt er wat geritsel. Na een minuut kijk ik toch maar eens waarmee ze bezig zijn. Mijn pik maakt op slag een sprongetje wanneer ik aan de andere kant van de hut de twee vrouwen poedelnaakt wellustig naar me zie kijken.
Dan komt Julia met wiegende tieten op me af gestapt. Ze knielt voor me neer, maakt mijn broek los, trekt hem met onderbroek en al naar beneden en aanschouwt mijn pik die ondertussen al keihard is. Dan begint me als een bezetene te pijpen.
Ik sluit mijn ogen en geniet. Aan haar zuigkracht en haar lenige tong is het duidelijk dat deze vrouw enorm veel ervaring heeft. Maar als ik denk aan haar ellendige levensverhaal, dan is het misschien nu voor het eerst dat ze iemand pijpt uit vrije wil. Het ontroert me dat ik de gelukkige ben bij deze heuglijke gebeurtenis.
Maar al snel voel ik twee tongen aan mijn pik, want uiteraard heeft Alice ons vervoegt. Ik vroeg me al af waar ze bleef. Nog geen twaalf uur geleden hadden wij al stomende seks, maar zij blijkt net zo onverzadigbaar als mezelf te zijn. In normale omstandigheden zou ze naar een psychiater moeten, om iets te doen aan haar seksverslaving. Maar ik begrijp haar. Na alles wat ze heeft meegemaakt, heeft ze duidelijk, net als wij allemaal, behoefte aan intimiteit en genot.
Want uiteindelijk is dit alles wat we nog hebben. Denken aan de toekomst doen we bewust niet. Want die ziet er donker uit. Over een paar maanden zullen onze voedselvoorraden op zijn en moeten we noodgedwongen ons knusse onderkomen definitief verlaten, op zoek naar proviand. Met alle risico’s van dien. In putje winter bovendien.
Julia en Alice lijken er een wedstrijd van te maken wie mijn overuren kloppende pik het diepst in haar keel kan nemen. Een ongelijke krachtmeting die Julia uiteraard glansrijk wint.
‘Tijd om me te neuken, grote jongen!’ verkondigt ze dan.
Ik maak plaats voor haar en ze gaat languit in de wat muf ruikende zetel liggen. Ik kruip op haar, verberg mijn hoofd nog even tussen haar fantastische tieten, maar dan richt ik me op en stoot mijn pik tussen haar glibberige schaamlippen.
Bij Alice en Kirsten hou ik me altijd wat in, want het zijn tenslotte maar breekbare meisjes, maar nu kan ik lekker mijn paal meedogenloos in haar geile gleuf rammen.
‘Oh ja! Neuk me! Neuk me hard!’ begint ze te roepen, alsof ik zulke aanwijzingen nog nodig heb.
Ze blijft schreeuwen, tot haar stem plots gedempt wordt. Alice legt haar het zwijgen op door simpelweg op haar hoofd te gaan zitten. Julia begint onmiddellijk het twaalfjarige kutje te likken, af en toe haar tong diep in het vochtige gleufje stekend.
Ik wilde Julia al neuken vanaf het eerste moment dat ik haar zag, in de deuropening van onze blokhut, al was ze toen nog onder de invloed van die pillen. Uiteindelijk had ik toen wel seks met haar, maar het was eerder zij die me bereed. Bovendien kon ik er toen niet echt van genieten door de gelijktijdige brute verkrachting van mijn huisgenoten en mijn weinig comfortabele positie, vastgebonden op een harde stoel.
Maar nu krijg ik eindelijk mijn kans en stoot ik gezwind mijn paal in en uit haar kut. Die is niet langer kaal, zoals de eerste keer. We hebben een nijpend gebrek aan scheermesjes, wat ook te merken is aan mijn volle baard. Maar met een schaar heeft Julia haar poes toch wat bijgewerkt, om geen wildernis welig te laten tieren zoals bij Scarlett. Haar klit is duidelijk zichtbaar en ik begin erover te wrijven.
Het is een zalig zicht haar formidabele borsten op en neer te zien deinen. Wat een contrast met de schattige bultjes van Alice die ik iets hoger aanschouw. Tot het meisje er haar handen oplegt en er stevig in begint te knijpen, daarbij lieve kreunende geluidjes uitstotend. Steeds zwaarder ademend begint Julia de twaalfjarige driftig te vingeren. En dan wordt ze overspoeld door een uitzinnig orgasme. Ik voel haar kut verkrampen en nog meer druk uitoefenen op mijn pokende pik.
‘Meisjes! Ze komen zelden klaar, meneer!’ zingt Raymond van het Groenewoud. Maar we zijn nog maar tien minuten bezig en Julia beleeft al een eerste hoogtepunt. Ook bij Scarlett, Alice en Kirsten gebeurde dit al gauw. Ofwel ben ik een natuurtalent, ofwel weet Raymond niet hoe hij met vrouwen om moet gaan. Een derde, meer aannemelijke mogelijkheid is dat mijn sekspartners ongeremd en met al hun zintuigen van de seks genieten zodat dit automatisch tot meerdere orgasmen leidt. Een andere uitleg is natuurlijk dat ze het allemaal faken, maar waarom zouden ze dit doen? Ik heb nooit om seks gevraagd, maar uiteraard ook niet geweigerd, dus ze hoeven niet te doen alsof, alleen maar om me te plezieren.
Ook Alice houdt het niet meer, en ik zie het orgasme door haar jonge lichaam golven terwijl ze het uitschreeuwt. Wat zou ik graag een foto willen hebben van dat gezichtje in extase. Ondertussen blijf ik mijn pik gestaag in de soppende spleet van Julia stoten. Tot Alice wat verlegen vraagt om ook eens geneukt te mogen worden.
Ik haal mijn pik uit de kut van Julia en sta recht. Dan bedenk ik me opeens dat ik weer seks heb zonder oog te hebben voor de omgeving. Maar al bij al is het risico heel klein. We moeten al heel wat pech hebben als een bende bandieten deze goed verborgen hut zou vinden. En grote dieren hebben we niet meer gezien, op die ene keer na, nog voor we Scarlett en haar kinderen ontmoetten. Volgens mij verkiezen die beesten de rand van het bos, waar er meer voedsel te vinden is dan zo diep in het woud. Bovendien wil ik gewoon zorgeloos neuken, zonder te denken aan dit alles, dus ga ik languit in de zetel liggen, afwachtend wat Alice en Julia nu voor me in petto hebben.
Met een hand hou ik mijn pik al omhoog. Langzaam laat het twaalfjarige meisje er zich op zakken. Ik voel mijn paal beetje bij beetje in haar smalle spelonk verdwijnen. Met haar ogen gesloten begint ze op en neer te bewegen. Verlekkerd kijk ik weer naar haar schattige piepkleine tietjes.
Dan duikt Julia weer op. Ze installeert zich zo dat haar pittig ruikende gleuf zich pal boven mijn hoofd bevindt. Automatisch steek ik mijn tong uit, maar ik kan er net niet bij en dat lijkt de bedoeling te zijn van de voluptueuze plaaggeest. Als een bezetene begint ze zich te vingeren, met twee vingers tegelijk. Af en toe voel ik een druppel op mijn gelaat vallen, maar ik heb nu enkel maar oog voor Alice. Ze stuitert nog steeds op en neer op mijn paal, zacht kreunend en met haar ogen gesloten, terwijl ze hevig over haar poezelige klitje wrijft.
Dan gaan er meerdere schokken door haar jeugdige lichaam. Luid kermend komt ze voor de tweede keer klaar. Ze stopt met bewegen en ik voel haar kutje zich spannen rond mijn pik. Haar gezicht vol gelukzaligheid zou door Michelangelo geschilderd moeten worden. Nu ik Alice zo zie, maak ik me de bedenking dat al die devote vrouwen op de werken van de renaissanceschilders, hun gezichten vol goddelijke extase, gewoon hard aan het klaarkomen zijn. Ik kan me plots die poseersessies goed voorstellen.
Maar dan regent er steeds meer kutvocht op mijn gezicht en opeens gaan alle sluizen open. Kermend besproeit Julia mijn bebaarde tronie met haar zilte sappen. Proestend hap ik naar adem, maar de vrouw zakt wat door haar knieën zodat haar druipende pruim zich vlak aan mijn mond bevindt. Geil als ik ben begin ik haar overstroomde kut te likken, mijn prikkende ogen negerend.
Alice, die het allemaal wel amusant lijkt te vinden, te horen aan haar gegiechel, begint weer mijn pik te berijden en ik voel dat ik eindelijk ook ga klaarkomen, wat ik hen dan ook attent laat weten. Binnen de kortste keren zitten ze beide op hun knieën op de grond, hunkerend naar mijn zaad.
Ik sta recht, ruk nog wat aan mijn van jongemeisjesgeil glibberige paal en begin dan kermend te spuiten. Ik mik op hun open monden, maar mijn eerste lading belandt op het neusje van Alice. Daarna heb ik meer geluk en trakteer ik mijn wellustige sekspartners op vers sperma recht op hun tong. Gulzig slikken ze het goedje door en vallen daarna mijn krimpende pik aan, op zoek naar nog meer zaad. Alice is de snelste en zuigt de laatste druppels eruit, maar laat daarna Julia ook nog eens proberen om er iets uit te persen alsof mijn pik een bijna lege tandpastatube is.
***
Terug naar huis maken we een kleine omweg en in het kleine meer ontdoen we ons van de vele lichaamssappen waarmee onze lichamen bedekt zijn. Wij zijn niet meer zo ver van de blokhut, wanneer we plots in de verte een groep mannen zien. Snel vluchten we de bosjes in, maar ze hebben ons opgemerkt.
‘Niet bang zijn!’ horen we een van hen roepen. ‘Wij zijn van het Amerikaanse leger. We doen jullie geen kwaad, integendeel. Met hoeveel zijn jullie? Zijn jullie in goede gezondheid?’
Ik tuur naar hen, en het zien er daadwerkelijk militairen uit, in uniform. En zelfs als dit niet zo is, dan hebben we toch geen kans. Dus ik doe teken naar Alice en Julia om me te volgen. Voor alle zekerheid steek ik mijn geweer in de lucht en leg hem duidelijk zichtbaar op de grond. Dan stappen we aarzelend, onze handen in de lucht, naar de soldaten.
‘Laat ze maar zakken, jullie zijn toch geen criminelen? Zo zien jullie er alleszins niet uit,’ zegt een van hen, duidelijk de leider. ‘Mijn naam is Tom, majoor Tom.’
Hij schudt ons een voor een de hand. Het is voor het eerst sinds Jim dat ik nog eens een vriendelijke volwassen man tegenkom. We stellen ons voor.
‘We proberen dit land weer op de rails te krijgen,’ zegt Tom. ‘Er is opnieuw een regering en we krijgen greep op de vele gewelddadige bendes. Af en toe komen we ook mensen zoals jullie tegen, die zich verstopt hebben voor alle ellende. Ik kan jullie verzekeren dat alles nu weer veilig is, of toch zo goed als.’
‘Wat is er eigenlijk gebeurd?’ vraag ik, want dit is me nog steeds een raadsel.
‘Een asteroïde-inslag in Rusland, met dramatische gevolgen voor gans de wereld,’ antwoordt Tom. ‘Maar gelukkig was dat steentje niet zo groot als de meteoriet die indertijd de dinosaurussen deed uitsterven. Het probleem van de overbevolking is nu wel even opgelost,’ voegt hij er wat wrang aan toe.
Ik leg hem onze thuissituatie uit en leid de militairen naar onze blokhut.
EPILOOG
We zijn nu twaalf jaar later en ik ben de trotse vader van negen kinderen, vier jongens en vijf meisjes. De ganse wereld herademt, al is het nog steeds niet overal peis en vree. En ook hier in de Verenigde Staten is de heropbouw nog volop bezig, zelfs na al die tijd. Maar iedereen is gemotiveerd om een bijdrage te kunnen leveren. Op mentaal vlak dragen wij, de overlevenden, diepe littekens. Werken doet ons het verdriet om het verlies toch een beetje vergeten.
Na onze ontdekking door de militairen, verhuisden we, met de hulp van het leger, naar het huis van Scarlett, in een stadje zo’n honderd kilometer verderop. Ik kreeg ondertussen de kans om naar huis te bellen. Na vele telefoontjes kwam ik te weten dat mijn ouders en tal van verwanten en vrienden het niet overleefd hadden. Volgens een kennis was de situatie in Europa nog steeds erg grimmig, dus ik besloot om in de VS te blijven. Het land had vele handen nodig om alles opnieuw op te bouwen, dus het kostte me nauwelijks moeite om het Amerikaanse staatsburgerschap te krijgen. Er waren miljoenen doden te betreuren, en de overheid gaf premies aan grote gezinnen.
Dus ik zorgde ervoor dat Scarlett en Julia al snel zwanger raakten. En zo werd ik de pater familias van een grote familie. Op hun achttiende traden Peter en Alice in het huwelijk en ook Alice werd meerdere keren moeder. Kirsten trouwde met een buurjongen. Officieel huwde ik met Julia, maar in de praktijk had ik twee vrouwen, want we bleven allemaal onder hetzelfde dak wonen.
Ergens vond ik het wel spijtig Alice, Kirsten en Peter te zien opgroeien. Bultjes werden borsten, op gladde kutjes en balletjes begon haar te groeien. Maar ik had sowieso al besloten om geen seks meer met hen te hebben, of met jongere kinderen. De beschaving maakte opnieuw haar intrede en ik hield me weer aan de wet, al was dit niet altijd gemakkelijk. Maar in mijn gedachten herbeleef ik nog vaak de erotische escapades in en rond onze blokhut, diep in dat donkere bos. En mijn orgasme is daarna altijd heftiger dan anders.
EINDE