Gratis seksverhalen voor en door liefhebbers
Vertaling: Cootwriter
Oorspronkelijke titel: When I was twelve
Oorspronkelijke schrijver: onbekend
Toen ik twaalf was, hadden m’n ouders het wel goed voor mekaar. Mijn vader had een goedbetaalde kantoorbaan, mijn moeder was onderwijzeres en we hadden een goed onderhouden huis met drie slaapkamers in een oudere wijk. Onze buren waren oké, en als kinderen waren alleen ik en m’n kleine broertje om het compleet te maken. Ik was 12, Jan was 10.
Lees verder “Toen ik twaalf was…“Ga naar deel 1 om het begin van dit verhaal te lezen.
Dit is een verhaal met heel wat personages. Weet je niet meer wie nu weer wie is, dan vind je hier een beknopt overzicht.
Dinsdag 2 september – 13.45 uur
Herman slaakt een zucht van verlichting. Zodra hij het leslokaal binnenstapt, voelt hij beweging in zijn broek. Dus het was toch niet iets eenmaligs. En het heeft niets te maken met viagra, want voor alle zekerheid raakte hij vandaag in de leraarskamer geen koffie of andere dranken aan.
Wel vreemd dat het weer net in deze klas is dat zijn pik hard wordt. Er moet toch iets zijn dat hem triggert. Misschien een bepaalde geur die hij, in zijn onderbewuste, associeert met iets opwindend? De eerste seks met zijn vrouw, bijvoorbeeld, alweer zo lang geleden. Dan merkt hij dat hij de hele tijd naar Lena staart. Zou het toch…? Hij schudt de gedachte snel van zich af. Het verdriet hem dat hij slecht nieuws voor haar heeft.
Lees verder “Klas 1B – deel 4“Ik heb een hele mooie, tengere, kleine vrouw. Ze ziet er heel jong uit. Ze is 28, maar ze kan makkelijk voor veel jonger doorgaan. Zeker als ze een schooluniform draagt. De laatste tijd draagt ze wel eens zo’n pakje tijdens de seks. Ik vind het heerlijk om haar slipje omlaag te trekken en haar keihard te neuken. Ik kom dan zo hard. Ze noemt me papa en oom en andere dingen waarvan ze denkt dat het me opwindt. Ik heb haar per ongeluk een paar keer Evelien genoemd, zo heet onze dochter. Ik had het eerst niet eens in de gaten en mijn vrouw zei er niks over. Ze ging gewoon lekker door.
Lees verder “Mijn bijzondere Vrouw – Deel 1“(c) 2022 – 2024, door P.D. Vile
Leeswaarschuwing: Dit verhaal volgt een onderzoeker die werkt op afdeling zedenzaken, gespecialiseerd in verkrachtingszaken. Er worden in dit verhaal geen verkrachtingen expliciet beschreven. De seks die er in voorkomt is volledig gewenst, door iedereen. Maar er worden wel plaatsen delict van na een verkrachting beschreven, en gesprekken met slachtoffers. Als je daar moeite mee hebt, lees dit verhaal dan NIET.
Dit verhaal is origineel geschreven voor een schrijfwedstrijd, met verplicht thema: “world of casual nudity and/or sex” (wereld waar bloot en seks normaal zijn).
Een klein handje dat haar arm schudde rukte Carola Anser uit haar slaap. Ze keek naar links en zag Tamira, haar 5-jarige dochter, spiernaakt naast het bed staan.
“Mama, wil jij mijn kutje likken?”
“Oh, graag. Maar normaal geeft papa jou toch altijd je ochtendorgasme?”
“Vandaag wou Felipe met papa.”
Nu pas registreerde Carola het kreunen en hijgen naast haar. Ze keek opzij en zag dat haar man tot zijn ballen in het kontje van hun 8-jarige zoontje zat.
“Ach, natuurlijk. Kom maar hier, ga maar op mama’s gezicht zitten, zodat ik lekker kan liggen. En als je je voorover buigt, kan je Felipe’s piemel pijpen terwijl ik je bef.”
“Goed,” zei Carola, terwijl ze holo’s aan de muur prikte en er draadjes tussen trok, “wat weten we?”
“Kimberly Hill, 35. Getrouwd met Dwayne Hill. Gisteren verkracht tussen zes en acht uur in de ochtend. Verdoofd door bidurofloresal in gasvorm, die in haar kamer is vrijgekomen door een fles door haar raam te gooien. Slimme keuze. Werkt heel snel, maar verdwijnt ook weer snel. EN omdat het uit zichzelf explodeert bij een schok kan je het in een glazen fles doen die stevig genoeg is om het raam te breken, maar dan binnen wel zal ontploffen.”
“Geen DNA op of in het slachtoffer aangetroffen. Sporen van rubber in de vagina, dus er is een condoom gebruikt. De forensisch onderzoekers zijn nog bezig het merk uit te zoeken. Geen vingerafdrukken of andere sporen waarmee we de dader kunnen identificeren. Diepe sporen analyse is nog niet voltooid, maar alle rapporten tot nu toen zijn negatief.”
Carola knikte.
“Zoals verwacht. Geen beginner.”
“Jeetje, nog steeds hier, Carola? Ben je de hele nacht doorgegaan?”
“Goedemorgen, Indra. Nee, ik heb een kamer geboekt in de Days Inn naast het bureau. Ik wil niet op een uur rijden zitten zo lang die serieverkrachter nog rondloopt.”
“Vindt Clemens dat niet vervelend?”
“Hij kent me. Hij accepteert dat op momenten zoals nu mijn werk voorgaat. We hebben veel vrienden, dus de kinderen en hij komen geen seks tekort.”
Carola stootte een geïrriteerd gegrom uit toen het geluid van haar telefoon haar uit haar slaap rukte.
“Wekker uit,” mompelde ze slaperig, en begroef haar hoofd weer in haar kussen.
Maar het geluid ging door. Toen pas drong het tot haar door dat dit niet het geluid van de wekker was, maar haar telefoon, met de speciale ringtone voor oproepen van Indra en Stephen.
“Oh, verdomme! Wat nu weer? Hoe laat is het dan? Oké, oproep beantwoorden, alleen stem.”
“Het is vijfentwintig minuten over zes, mevrouw Anser. Beantwoorden. Schakelen naar stem.”
“Sorry dat ik je moet storen, Carola,” hoorde ze Indra’s stem, “maar we hebben weer een nieuw slachtoffer. Er is al een wagen onderweg naar het hotel om je op te halen.”
“Verdomme! Een slachtoffer, op dit tijdstip van de nacht? Daar is het nog te vroeg voor!”
Maar de adrenaline begon te stromen, Carola’s slaperigheid verdween, en ze zwaaide haar benen over de rand van het hotelbed.
“Ik heb wel koffie nodig. Denk je dat …”
“Er staat een verse kop koffie voor je klaar in de wagen. Kan je over vijf minuten bij de deur zijn?”
“Twee is genoeg. Zeg ze dat ze sneller moeten rijden.”
Door: Cootwriter
Stukje bij beetje kwam het zonlicht steeds voller op haar slaapkamerraam en vulde de slaapkamer meer en meer met scherp helder licht, waardoor Karlijn langzaam wakker werd. Met haar hand kon ze haar ogen amper beschermen tegen het eerste felle licht wat in haar mooie blauwe ogen kwam, maar het wende vrij snel. Ze had heerlijk geslapen en was nu toe aan iets te eten, toen ze naast zich op het kastje naast het bed keek, zag ze dat het al ver na 9 uur was. Ach, wat maakte het uit, het was vakantie en haar vader en moeder waren al weer een tijdje de deur uit om te werken en zij hoefde pas rond 11 uur bij haar vakantiebaantje, wat ze al twee weken deed, te zijn.
Een advertentie in het wijkblaadje zag er wel leuk uit met aardige verdiensten, het ging om het schoonhouden van een huis in de wat duurdere wijk van het dorp waar ze woonde.
Door: Cootwriter
“hey Rich… wat bedoelde Paula trouwens toen ze tijdens jullie eerste neukpartij zei dat je haar moest neuken net als je met mam doet?”
“uuh…ik weet niet of ik er wijs aan doet om daar nu een goed en uitgebreid antwoord op te geven” zei Richard, waarop Karlijn hem teleurgesteld en beetje in verwarring aankeek. Ze zag aan zijn gezicht dat hij er niet veel zin in had om er daadwerkelijk op in te gaan, dus liet ze het maar zo…voor nu. Samen fietsten ze het kleine stukje naar huis, in stilte. Thuis aangekomen zetten ze hun fietsen in de garage, liepen daarna door de tuin naar de achterkant van het huis en Richard opende met zijn huissleutel de deur van de keuken. Halverwege de keuken bleef hij even stilstaan en draaide zich daarna om en keek Karlijn recht aan.
“Doe ons allebei een plezier, en praat niet over wat er vanmiddag bij Paula gebeurde. Dat zou wel eens een groot probleem kunnen gaan worden vrees ik.”
Lees verder “Familiebanden – deel 2: mams bekentenis“Door: Robbedoes
Julie, die zenuwachtig op de bank zat, keek verwachtingsvol op toen de deur openging en een man de studio binnenkwam. Hij liep naar haar toe en ging op een kruk voor haar zitten, keek haar aan en glimlachte.
“Hallo,” zei hij. “Jij moet Julie zijn. Mijn naam is Don.”
Julie knikte met haar hoofd en glimlachte verlegen. ‘Ja. Ik ben Julie,’ zei ze zacht.
“Wees niet nerveus, lieverd. Ik ben de fotograaf en het is mijn taak om van jou een ster te maken.” Hij keek haar vragend aan. “Je moeder zei dat je een ster wilde worden. Is dat niet zo?”
Julie slikte zenuwachtig en knikte opnieuw, haar hartslag versnelde. De man voelde haar ongerustheid en grijnsde inwendig. Als hij die angst in zijn foto’s kon vangen, wist hij dat de prijs die hij voor zijn werk zou krijgen omhoog zou schieten. Hij wist dat veel van zijn kopers de kleine meisjes en jongens die hij op zijn foto’s gebruikte oprecht en zichtbaar nerveus of zelfs bang wilden zien door de dingen die ze moesten doen en dat ze veel geld zouden betalen voor de afdrukken of video’s.
“Je moeder heeft je toch ook verteld dat je alles moest doen wat ik je vraag?”
Julie verschoof op de bank, haar handen stevig gevouwen in haar schoot. “Ja, meneer,” antwoordde ze zacht toen ze zag dat de man op antwoord wachtte.