Jongen – Seksverhaaltjes

De verkeerde kant op 3.5 (22)

(c) 2024, door P.D. Vile
Verhaalcodes: bF, MF, Mf, Mg, cons, tijdreizen

Dit verhaal is geschreven voor de verhalen wedstrijd op All The Fallen. De opdracht voor deze wedstrijd was: tijdreizen.

Jimmy’s dagboek
14 september 2006

Welgefuckingciteerd, Jimmy.
Zo. Nu heeft ten minste iemand me gefeliciteerd. Verder lijkt het niemand in dit kut-weeshuis iets uit te maken. Of ze zijn het gewoon vergeten.
En waarom zouden ze ook? Ik weet niet eens zeker of dit mijn verjaardag is. Niemand weet zeker wanneer ik geboren ben. Het enige dat ze weten is dat op 15 september ben gevonden. Achter gelaten bij een ziekenhuis, en niemand weet door wie. De dokters zeiden dat ik waarschijnlijk één dag oud was. Dus, ja. Als ze dat goed hebben, dan ben ik nu twaalf. Twaalf jaar, en niemand heeft ooit van gehouden. Ik doe er niet toe. Ik leef alleen maar. En ik probeer niet op te vallen, zodat ik geen straf krijg.
Bijna tijd om op te staan voor ontbijt. Ik zal met mijn zure melk op mezelf proosten, als niemand het merkt.

Lees verder

Familiebanden – Deel 11: Het verjaardagsfeest 4.8 (9)

Door: Cootwriter

Het was zover, Manuël was eindelijk jarig. Een groot feest moest worden georganiseerd waar niets aan mocht ontbreken. Zeer zeker de grote verrassing voor de jarige natuurlijk. Hij had natuurlijk al flink kennis gemaakt met Cynthia, de klashulp, en dat was hem supergoed bevallen. Verder waren Fia en Helena druk bezig in de keuken om de nodige taarten te maken en voor later op de middag allemaal overheerlijke snacks en andere hartige hapjes. De heren ontfermden zich over de indeling en opstelling van de tafels en stoelen, en op een geheime plek achter de dicht begroeide bossages maakten de heren een ruime plek voor de nodige lakens op de grond, zetten wat bedden in mekaar, ook een groot stuk dik plastic werd strak gespannen op de grond. Allemaal om ervoor te zoregn dat het feestje voor Manuël gemakkelijk om zou kunnen slaan in een super geile orgie, waarbij zowel volwassenen als kinderen veel lichamelijk contact zouden hebben.

Lees verder

Mijn Zusje, een bekentenis 4.8 (39)

Door: N.Y.X. Aion

Reacties vind ik altijd heel leuk, onder het verhaal of via de mail: n.y.x.aion@protonmail.com

Als kleine jongen was ik al vroeg seksueel nieuwsgierig. Vroeger dan anderen, denk ik. Maar misschien was ik gewoon wat nieuwsgieriger of extraverter. In ieder geval kan ik me herinneren dat ik al heel jong spelletjes verzon zoals uit een boom plassen. Niet vanwege het plassen of het boomklimmen, maar om naar het pikkie van mijn vriendje te kunnen gluren. Als het aan mij gelegen had, had ik hem ook wel even aangeraakt, of misschien zelfs wel even geproefd. Maar helaas was mijn vriendje terughoudender. Ook in de tent tijdens het kamperen lag ik lang wakker in de hoop dat er wat spannends zou gebeuren, als mijn vriendje al lang in slaap was gevallen.

Een andere standaard bezigheid in mijn jonge jaren was op straat voetballen. Keihard tegen de garages schoppen tot de buurman kwaad werd. Ook de meisjes uit de straat deden soms mee. En naast voetballen was het hutten bouwen. Een typische jongens activiteit volgens mij. Maar soms lukte het om de meisjes, twee in getal, mee te krijgen. In een soort fucked up vorm van vadertje en moedertje spelen, was het natuurlijk goed als er ook vrouwen in de hut aanwezig waren. Maar je kon niet zoveel doen in een hut. Vaak probeerden we vuur te maken, soms met aanstekers en soms door houtjes langs elkaar te wrijven. In een bijzondere poging om een nat houtje aan het branden te krijgen, ontplofte ooit een aansteker in mijn gezicht. En daar zat je dan met of zonder vuur, zonder iets te doen, met twee buurmeisjes en een buurjongen.

Lees verder

Campingteefje – deel 4 4.5 (32)

Lees eerst deel 1, deel 2 en deel 3.

“Hee!” hoorde ik achter me toen we terugliepen van het zwembad naar de caravan. Het was mijn broertje Roland van negen. “Wat waren jullie nou aan het doen in het kleedhokje?” vroeg hij.
“Hoezo, niks bijzonders. Gewoon afdrogen en omkleden,” reageerde ik.
“Ja… nou… okee…” Ik zag dat hij twijfelde over wat hij moest zeggen. Hij kwam moeilijk uit zijn woorden. Wat zou hij weten?
“Ik weet heus wel wat jullie écht deden!” zei hij en hij keek erbij alsof hij er zelf van schrok. Hij wou gauw doorlopen.
“Hee, wacht eens!” riep ik. “Wat deden we dan?” Ik wilde weten of hij het echt snapte. Hij was tenslotte nog maar negen.
“Ja, pfff, dat weet je zelf wel.”
“Okee, maar hoe weet jij dat dan?” We begonnen iets langzamer te lopen zodat onze nichtjes ons niet konden horen.
“Dat mag… dat kan ik niet zeggen. Ik weet het gewoon.” zei Roland heel cryptisch. Ik begon te vermoeden dat mama en Roland inderdaad net zo’n geheimpje hadden als ik en papa. “Maar,” ging Roland verder, “hoe…? En met zijn drieën tegelijk? En ik dacht dat ze zo van de kerk zijn enzo…” Roland was duidelijk over zijn verlegenheid heen en leek nu meer hardop te denken dan dat hij nog met mij in gesprek was.
“Tsja, misschien moet je ook eens wat vaker met je nichtjes spelen. Het is leuker dan je denkt!” Zei ik en ik rende naar de meisjes toe die inmiddels een stuk voor ons liepen. Toen ik achterom keek, zag ik Roland met een verbaasd gezicht naar ons kijken.

Lees verder