Het is alleen maar Poseren – deel 1

Door: Cootwriter

“Het is alleen om te poseren.”

Papa zag er gekwetst uit, nadat ik had geweigerd. Het probleem was eigenlijk dat papa dat altijd zei: “Het is alleen om te poseren.” Dit is wat er met mij is gebeurd.

Het begon allemaal toen ik een jaar of 11, missschien 12 was.

Mama had papa een camera voor kerstmis gegeven, wij deden allang niet meer aan sinterklaasfeest en hadden de kadootjes met kerst voor iedereen. Maar het was niet zomaar
een camera. Mijn moeder wist eigenlijk helemaal niet meer wat ze papa moest geven voor verjaardagen en kerstmis, totdat mijn vader opeens interesse toonde in fotografie.

Zoals gewoonlijk, wanneer mama of papa een cadeau voor de ander koopt, kon mama altijd goed overdrijven. Ze wilde niet zomaar een goede camera, nee, mama moest altijd het beste van het beste hebben. Zelfs daarin ging ze altijd heel ver. Ze had er geen verstand van, en dus ging ze er maar van uit dat wanneer je een hele dure camera kocht, het dan ook gelijk één van de beste moest zijn en je er ook gelijk van alles mee kon.

Na bijna drie weken over papa’s schouders te hebben meegekeken bij verschillende fotozaken, waar papa kwijlde over deze of gene camera, dacht mama dat ze wist welke papa leuk vond (of in ieder geval welke acceptabel waren). Dus bestelde ze hem, pakte het in in mooi kerstpapier, en plaatste het onder de boom. Ja, ze heeft het besteld, want camera’s die zo duur zijn, koop je niet over de toonbank, je bestelt ze bij speciaalzaken, beredeneerde ze…

Toen papa de eenvoudige bruine doos opende en zag dat er de ‘droommachine’ van zo’n beetje elke camerafaat in zat, ging hij helemaal uit zijn plaat van vreugde.

Bijna 10 minuten lang besteedde papa aan het uitproberen van alle verschillende functies, het laden van een filmrolletje, dit was nog ver van het digitale tijdperk verwijdert, en het plannen van zijn eerste opname.

Mamma en ik snapten niet waarom papa er zo lang over deed om te beginnen. Ik bedoel, de boom en ons gezin waren uitstekende objecten om mee te beginnen. Dus waarom hij niet gewoon wat foto’s nam, daarna door te gaan met het uitpakken van cadeautjes, was voor ons een raadsel. Toch bleef papa prutsen, de doos en de instructies doorzoeken, terwijl hij steeds ongeduldiger werd over iets.

Dit was niet zoals ik mijn vader kende. Meestal kon hij de werking van de meeste dingen uitzoeken zonder veel tijd te besteden aan het lezen van handleidingen. Uiteindelijk leek papa het op te geven.

“Mel,” zei hij (mama’s echte naam is Mellissa, maar niemand noemt haar ooit zo, behalve oma.)

“Waar is de lens?”

Lens? Zowel mama als ik keken papa verbaasd aan.

“Is dat het niet?”

Met een onwetende blik wees ik naar de zwarte cirkel voorop de camera, was wel duidelijk dat ik er net zo weinig verstand van had als mama.

“Oh shit,” zei papa. Vervolgens legde hij ons allebei uit dat camera’s zoals deze verwisselbare lenzen hadden voor verschillende doeleinden. Sommige voor close-ups en sommige om foto’s te maken van dingen ver weg. Omdat elke fotograaf verschillende ideeën had over wat de perfecte
combinatie van lenzen was, verkochten ze de ‘body’ van de
camera los van de verschillende lenzen. Bij goedkopere camera’s werd meestal een lens voor algemeen gebruik bij de body geleverd. Maar bij erg dure zoals deze, lieten ze het aan de koper over om te beslissen welke hij of zij echt wilde. Het had tenslotte geen zin om een ​​lens van 500 tot 1000 gulden mee te nemen die de koper misschien nooit zou gebruiken.

500 tot 1000 gulden, voor een “goedkope” lens? Wauw! Ik vroeg me af wat dan een “goede” zou kosten. Bijna de helft van de prijs van de camera, kwam ik achter. En aangezien mama van schrik het bedrag noemde wat ze voor de camera had neergelegd, bijna 7000 gulden, was ze op z’n zachtst gezegd niet erg blij. Gelukkig was de camerawinkel die kerst open (voor retouren en plotselinge extra behoeften, zoals bij ons), en beloofde de verkoper best wel een flinke korting op het totaalbedrag.

Gelukkig hadden ze ook twee lenzen die pasten bij papa’s nieuwe speeltje. De andere moest hij bestellen, net zoals
mama de camera zelf had besteld.

Tegen de tijd dat we de winkel verlieten (vooraf betaald voor de twee lenzen die papa had besteld.) hadden we tassen, fotorollen, statieven, lampen en andere accessoires bij ons,
was de bakrekening van papa en mama wel twee keer zo hard minder geworden als die keer nadat mama had betaald voor die camerabody. Mama hield haar mond dicht, maar ze werd er niet vrolijker op. Ze had iets duurs voor papa willen kopen . Dit ging echter veel verder dan ze had begroot. Toch heeft mama nooit gesuggereerd dat papa maar genoegen zou moeten nemen met een goedkopere combinatie van camera en lens. Mama hield van papa, dat was wel duidelijk. En dan daarbij, ze hadden allebei heel goed betaalde banen, we hoefden echt niet elk dubbeltje twee keer om te draaien voordat we het uit konden geven.

Ik weet eigenlijk niet meer wat ik dat jaar voor kerst kreeg. De camera nam al onze tijd in beslag. Papa begon met foto’s van de boom, ons, de katten, ons kerstdiner, ik die een sneeuwpop maakte, het huis, enz., enz. enz. Papa moet die eerste dag vijf filmrolletjes hebben volgeschoten.
Je zou kunnen denken dat mijn vader na een dag of zo zijn interesse zou verliezen. Nee dus.
Moeder had wel het juiste cadeau voor papa uitgekozen. Vanaf dat moment wist je nooit wanneer je iets aan het doen was, of er zou wel een felle lichtflits van de flitser zijn, met als gevolg dat je beeltenis voor altijd op foto werd vastgelegd.

Papa nam foto’s van mij terwijl ik aan het spelen was, van de bomen buiten als het ijzig was, van de buren en van alles
en nog wat. Mama vond wel dat hij een beetje te ver ging toen hij een foto van haar in haar nachthemd begon te maken.

Toch maakte ze geen bezwaar tegen toen hij mij liet ‘poseren’
in mijn zomerse kleding of mijn bikini. Zolang het maar ‘poseren’ was.

Ongeveer drie maanden later kreeg papa zijn eerste prijs.

We wisten niet eens dat papa kopieën van zijn foto’s naar verschillende tijdschriften stuurde, totdat ze hem een brief hadden gestuurd met de mededeling dat hij een prijs had gewonnen.

Papa’s eerste prijs was voor een foto van de met rijp bedekte bomen die winter. Het was prachtig.
Vreemd genoeg was dat de enige prijs die papa ooit kreeg voor een natuurfoto. Hij verzamelde de daarop volgende jaren vele prijzen, maar die waren allemaal voor foto’s van mensen.

De tweede foto die een prijs won voor papa, was er één van mij. Ik wist niet eens dat hij het nam. Het was een foto van een schattig klein meisje (ik dus) dat op een bank lag te slapen. Ik zag er zo onschuldig uit, want toen begon mijn lichaam zich net te ontwikkelen. Ik droeg een kort minirokje, dat was toen een rage, maar in mijn slaap was het rokje tot boven mijn middel gekropen, waardoor mijn slipje zichtbaar werd.
Het was zo schattig. Je kon zien dat ik geen idee had wat voor uitzicht ik liet zien, met het strakke slipje opgetrokken, zodat je echt de inkeping kon zien die mijn mollige kleine schaamlipjes hadden gemaakt.
Het was onschuldig maar sexy, zonder onzedelijk of obsceen te zijn. Ik moet zeggen dat papa een geweldige smaak had voor poseren. (Dat heeft hij trouwens nog steeds.)
Alleen poseerde ik niet op die foto. (Daar was ik nog niet op ingegaan.) Ik was nog maar een slapend klein meisje en papa legde de pose precies goed vast.

Na die prijs begon papa meer foto’s van mij te maken. Soms liet hij me echt ‘poseren’ voor de foto’s, maar in eerste instantie leek hij er beter in te zijn om me gewoon op de foto te zetten terwijl ik dingen op een natuurlijke manier deed. Gaandeweg verbeterde hij zichzelf steeds.

De foto waar de dingen echt mee begonnen, was die van mij terwijl ik aan een lolly likte. Voor deze foto had hij me echte instructies gegeven voor hoe te ‘poseren’

We moeten meer dan een uur hebben gewerkt voordat papa eindelijk de ‘pose’ kreeg die hij wilde, terwijl ik een beetje onderuit op de bank zat om een grote lolliy te likken die bijna zo groot was als mijn hand, en terwijl ik naar de camera keek, kon je net een stukje van mijn slipje onder het korte rokje dat ik droeg kon zien.

Toen die foto de grote prijs kreeg, en zelfs in de plaatselijke krant werd geplaatst, kwamen er plotseling mensen naar papa toe om foto’s van hun kinderen te laten maken. Binnen een maand had papa zijn baan opgezegd en werkte hij als professionele fotograaf.

Het leek erop dat meer dan de helft van papa’s klanten
mannen waren, die wilden dat hij hun kleine meisjes er net zo onschuldig sexy uit zou laten zien als ik. Die ‘pose’ van een klein meisje met een lolly werd de daarop volgende maanden voor het mooi eigenlijk veel te veel gebruikt, hoewel papa nog steeds af en toe een verzoek van iemand krijgt om zijn kleine meisje zo te laten ‘poseren’.

Zoals ik al zei, dat was het begin. Na dat eerste succes wilde papa steeds meer nieuwe ‘poses’ met mij uitproberen. Mama was niet al te blij met sommige, vooral degenen die veel blote huid en slipjes lieten zien, maar ze zei er nooit iets over.

Er was een klein probleempje toen papa de eerste keer dat wat naaktfoto’s maakte. (nee, niet van mij.) Een nudistenstel
(of natuurliefhebbers) wilde dat papa een familiefoto zou maken, maar dan naakt. Papa vond het niet erg; rekende er gewoon een beetje extra geld voor, omdat hij meer tijd nodig had om ze in bepaalde ‘poses’ te krijgen dan normaal.
Maar omdat hij nog nooit met naakte mensen had gewerkt, kostte het papa wat tijd om de juiste belichting en houding te krijgen. Full-frontale naaktheid, met geslachtsdelen van iedereen bloot, maar niet onzedelijk of obsceen, was een behoorlijke uitdaging.
Toch slaagde papa erin om al die kleine probleempjes onder de knie te krijgen, en dat was het begin van zijn carrière als nudistenfotograaf.

Het paar vond de foto zo mooi, van hen en hun kleine meid, dat ze papa aan al hun vrienden hebben aanbevolen. Nou, op een dag stond de politie voor de deur en arresteerde papa. Het bleek dat één of andere medewerker van het bedrijf waar papa zijn fotofilms liet ontwikkelen, dacht dat naaktfoto’s van kleine meisjes illegaal waren, dus belde deze de politie.

Het duurde bijna een jaar voordat papa al zijn spullen terug had gekregen, omdat de zaak werd geseponeerd door
een rechter die zei:

“Iedereen die denkt dat bekroonde foto’s van kleine meisjes obsceen zijn, alleen omdat ze naakt zijn, moet wel een ziekelijk persoon zijn, want dat geeft misschien zelfs wel aan wat die persoon juist zou willen zien, in plaats van bewust gekozen onschuldige poses”

Toch verloor papa veel negatieven en was zijn uitrusting behoorlijk beschadigd, maar de politie verontschuldigde zich niet eens.

Daarna heeft mama papa een vergroter en fotoapparatuur gegeven voor zijn verjaardag, en papa heeft een donkere
kamer in de kelder gemaakt en zijn eigen ontwikkeling gedaan. Na een tijdje werd papa zo goed dat hij toch de voorkeur gaf aan zijn eigen werk boven het lab.
De publiciteit die hij kreeg voor zijn strijd tegen de ‘nudisten’-
zaak, maakte papa behoorlijk populair onder de mensen die er de voorkeur aan gaven naakt te gaan. Dus papa ging uiteindelijk naar veel naaktbijeenkomsten, heel vaak nam hij mij en mama mee. Hij maakte tegen die tijd ook best veel naaktfoto’s van mij .

Papa liet me vaak voor deze foto’s poseren, en ik verscheen in nogal wat publicaties van vrijzinnige bladen. Ik vond het echter niet erg. In het begin was mama er een beetje tegen dat het naakte lichaam van haar mooie kleine meisje in die tijdschriften door het hele land werd getoond. Papa was
echter bijna net zo goed in het wegnemen van mama’s zorgen, als in het fotograferen voor mij. Elke keer dat mama een beetje van streek raakte door een iets gewaagdere pose, wees papa erop dat het niet zo ongewoon was, en hij kon zijn beweringen staven door foto’s te laten zien van andere meisjes in nog extremere posities dan die ene waar mama elke keer problemen mee had. Papa had echt heel veel foto’s van kleine naakte meisjes in zijn verzameling, variërend van onschuldig naakt tot hardcore neuken. Natuurlijk liet hij mama in het begin nooit één van de echte hardcore foto’s zien. Hij leidde mama (en mij) stap voor stap telkens verder in de wereld van pornografische fotografie. In het begin gewoon naakt, zonder dat zelfs mijn poesje zichtbaar is. Daarna was er een vleugje poesje zichtbaar.
Vervolgens het spleetje compleet zichtbaar. Een paar dagen later, volledig frontaal naakt. Vervolgens gingen m’n benen een beetje uit mekaar.

Zoals ik al zei, stap voor stap. De voortgang verliep over een aantal maanden zo soepel gegaan dat je pas na goed kijken en opletten kon zien hoe ver we waren gekomen, als je de eerste foto’s die papa maakte vergeleek met die van enkele maanden later. Er was iets aan mijn lichaam dat mensen leuk leken te vinden; in ieder geval die mensen die van die nudistenbladen kochten . Papa had een geheim dat hij vele jaren bewaarde. De reden dat ik er op die foto’s zo fris en onschuldig, maar toch zo opwindend uitzag, was eigenlijk heel simpel: papa maakte me opgewonden, voordat ik ‘poseerde’.

In het begin waren het gewoon dingen als beetje stoeien, gek doen en kietelen, waardoor mijn lichaam er helemaal opgewonden van raakte en zelfs een beetje rood van opwinding werd. Toen mama klaagde over al het lawaai dat we bij het stoeien en kietelen maakten, werd papa wat subtieler. Hij streelde mijn lichaam met zijn grote handen, tot ik rilde van opwinding. Toen mijn tepels uitstaken, liet hij me in verschillende semi-erotische posities ‘poseren’. Toen hij eenmaal naaktfoto’s van mij begon te maken, ging papa meestal zelf naakt, en zou dan mijn moeder uitleggen
dat het voor mij ‘minder gênant’ zou zijn als ik zag dat hij ook naakt was. Dat wist ik nog net zo niet, maar wetende dat mijn vader sexy foto’s van mijn lichaam maakte terwijl hij ook naakt was, maakte mij nog opgewondener dan voorheen.

Papa wees mama hierop en na een tijdje stopte ze met protesteren; zelfs toen ze papa een enorme erectie zag hebben. Dit was tenslotte nog méér opwindend voor mij, wetende dat mijn eigen vader opgewonden raakte door mijn naakte lichaam.

Op dat moment (ongeveer 6 tot 9 maanden nadat papa
voor het eerst de camera kreeg) wist ik ongeveer evenveel als elke andere 12- of 13-jarige over seks, dus ik was niet helemaal onwetend meer over seks. Ik wist waar baby’s vandaan kwamen en dat mijn lichaam rijp werd, zodat mijn lichaam ze in pricipe zou kunnen maken.

Toen ik eenmaal begon te menstrueren, raakte ik nog meer opgewonden toen ik papa naakt zag. Toch doe je toch geen sexy dingen met je eigen vader?
Papa deed het wel. Rond deze tijd veranderden de foto’s die hij begon te maken, en ook dat ging op een heel subtiele manier. Van sexy foto’s van een onschuldig klein meisje werden mijn ‘poses’ steeds explicieter. Papa begon me zelfs te “voelen” om me meer opgewonden te krijgen, voordat hij me fotografeerde, soms met mijn eigen vinger in de buurt van mijn kleine spleet.

De eerste keer dat mama papa betrapte met zijn vinger
in mijn spleet, had ze er heel veel moeite mee, en zei dit ook op een best wel boze manier. Toch sprak papa kalm tegen haar, en legde hij kalmpjes dat het nodig was om me er behoorlijk opgewonden uit te laten zien voor de foto’s die hij
aan het maken was.
Toen mama bezwaar maakte dat hij niet ‘dat soort’ foto’s van zijn eigen kleine meid moest maken, liet hij haar op de bankafschriften zien dat het grootste deel van ons geld nu binnenkwam doordat hij juist ‘dat soort’ foto’s van mij maakte.

Nou, mamma maakte nog steeds bezwaar, maar stemde er uiteindelijk mee in dat hij door kon gaan, zolang ik mezelf maar geen pijn deed, en de foto’s niet veel erger werden dan wat hij al had gemaakt.

Dat was een fout. Mamma had voet bij stuk moeten houden
en erop moeten staan ​​dat papa zich strikt aan de
naaktfoto’s houdt. Door te zeggen dat het oké was, zolang het niet veel erger’ werd, liet mama de best wel perverser wordende ideeën van papa nog verder groeien
.

De volgende dag, moest ik van papa op de foto met mijn vinger in mijn spleet, terwijl ik mijn benen spreid. Omdat mama er niet was om bezwaar te maken, deed ik het.
Het duurde slechts ongeveer een week voordat mama zag dat papa me fotografeerde met mijn benen gespreid en beide handen tussen mijn benen tastend. Toen mama bezwaar maakte, vertelde hij haar dat ik “gewoon poseerde” en dat ze veel geld zouden kunnen verdienen, als ik
het “er goed uit zou laten zien”, alsof ik echt aan het masturberen was.
Mamma keek mijn vader achterdochtig aan, maar stemde uiteindelijk toe, zolang het maar ‘gewoon poseren’ was.

Dat was het echte begin van mijn carrière in porno.
Vanaf dat moment legde papa, telkens als mama mij of papa betrapte op iets heel buitensporigs, haar uit dat ik “gewoon aan het poseren was” en op den duur stopte mama ermee met elke keer voor niks bezwaren te maken.

Van masturbatie en het wrijven van mijn groeiende tieten, het duurde niet lang voordat papa me over mijn kontje liet wrijven met eerst een trillende vibrator en later een levensecht uitziende dildo.

Mama werd rood in haar gezicht toen ze me met een grote rubberen penis over mijn kleine spleet zag wrijven, maar zolang papa haar verzekerde dat ik ‘gewoon poseerde’, hield ze ons niet tegen. Natuurlijk, papa zijn opwarm technieken waren ook extremer geworden. Van alleen maar een beetje kietelen, was het in de loop van tijd voor papa uitgegroeid tot het voelen van mij; in zowel kont als kut, totdat ik van geile opwinding rood aanliep, om daarna gelijk te poseren voor de foto’s.

Papa bleef mama verzekeren dat het ‘noodzakelijk’ was om me opgewonden te maken, zodat de mensen die naar de foto’s keken zouden geloven dat ik echt aan het masturberen was, en niet alleen maar aan het ‘poseren’.

Ja, juist. Papa was dus gewoon een geile oude man, die zijn dochter graag betastte.

Toch heb ik er ook geen bezwaar tegen gemaakt. Ik bedoel, als mijn eigen vader en moeder dachten dat ik het juiste deed door papa te helpen, dan stoorde het me niet om te ‘doen’ alsof ik er klaar voor was.

Na een paar maanden zei papa dat hij een paar nieuwe
klanten had, die goed zouden betalen voor een paar wat explicietere shots.
Mamma was hier een beetje achterdochtig over, maar was het ermee eens dat een klein vleugje echte seks misschien niet zo erg zou zijn, zolang het maar een ‘pose’ was. Toch
wilde ze er zeker van zijn dat het precies dat was: ‘poseren’ en niet het echte werk.

Dus papa liet mama deze keer de foto’s maken. Hij had de instellingen op de camera zelf goed ingesteld, en liet mama op de sluiterknop drukken elke keer als hij dat zei. Als je het achteraf zo bedenk, was papa eigenlijk een heel geniepig mannetje om mama die foto’s te laten nemen. Ze had zich er nooit in verdiept hoe een fotocamera werkt, sterker nog, ze had zich er nooit in verdiept hoe heel die fotografiewereld nou eigenlijk werkte of in elkaar stak. Maar in ieder geval op deze manier kon hij, gedeeltelijk, op de foto komen en kon mama er zeker van zijn dat we ‘gewoon aan het poseren waren’.

Ha Ha! Een beetje “poseren”. Deze foto’s waren het begin van wat echte hardcore porno zou worden. En omdat ik een jaar of 13, zou het zou nu als “kinderporno” worden beschouwd, terwijl zo’n categorie destijds nog niet echt bestond. Er werd in die tijd veel gedoogd en geen jacht gemaakt op pedo’s, zoals tegenwoordig wel het geval is.

In het begin was het ook echt gewoon alleen dat: poseren. Papa zou naast me gaan staan, met een half stijve lul vlak bij mijn mond. Als je een échte viezerik was, zou je je kunnen voorstellen dat ik op het punt stond papa af te zuigen, maar je had een behoorlijk goede fantasie nodig. Later hebben we soortgelijke foto’s gemaakt met papa tussen mijn benen.

Volgens mij was het zo dat er in die tijd enkele onduidelijke wetten waren, waarbij je wel foto’s van mensen in seksuele posities mocht publiceren , maar geen penetratie of ejaculatie mocht tonen. Papa moest zich een paar keer aftrekken voordat we samen ‘poseerden’, zodat hij geen erectie zou krijgen waardoor de foto’s als illegaal zouden kunnen worden omschreven. De tweede keer dat hij dit deed, had papa nogal moeite om klaar te komen, totdat hij zich voorover boog en me begon te betasten terwijl hij aan zijn stijve lul stond te trekken.

Mamma keek papa boos aan, maar zei niets, omdat het niet veel meer was dan hij eerder had gedaan om mij op te warmen. Papa kwam met warme straaltjes over mijn been en mama moest het afvegen voordat we verder konden met “poseren”.
Het was de eerste keer dat ik het zaad van mijn vader zag, maar zeker niet de laatste.

Na ongeveer een maand van dit soort shots, waarbij papa met zijn pik naast mijn poesje, kontje of mondje poseerde, veranderden de regels.
Plotseling, vanwege een wetswijziging, of mogelijk omdat papa nieuwe klanten had voor zijn foto’s, waren penetratie en ejaculatie niet langer verboden, zomaar uit het niets. Nu denk ik dat papa mij en mama dom hield en zelf die goedkeurende wetten had bedacht, maar dat hadden wij, ik en mama, toen helemaal niet in de gaten.

Papa werkte ook dat echter langzaam op met kleine stapjes tegelijk. Als hij met grote stappen de veranderingen door had gezet, zou mama waarschijnlijk haar de kont tegen de krib hebben gezet hebben gegooid, en de hele fotobusiness met mij had dan waarschijnlijk tot stilstand zijn gekomen. Ik weet zeker dat als mama had geweten wat papa’s uiteindelijke doel was, had ze hem onmiddellijk had tegengehouden, en misschien zelfs een scheiding hebben aangevraagd.
Papa wist dat en leidde ons heel voorzichtig stap voor stap.
De eerste van deze stappen was toen papa weer bezig was om ons voor te bereidden op weer zo’n nep-neukshot. Toen mama de witte spetters op mijn been wilde wegvegen, hield papa haar tegen.

“Het ziet er op deze manier realistischer uit,” zei hij tegen mamma, “alsof we echt aan het neuken waren. Het maakt de pose realistischer, en ik kan er waarschijnlijk veel meer geld voor krijgen.”

Nou, wat maakt het uit. Mama dacht dat als papa al bijna elke keer op me klaarkwam, dan zou er niemand minder van worden als we er een foto van maakten met dat sperma op mijn been….

vervolg in deel 2…

Al mijn verhalen( vertaald of eigen werk) zijn puur gebaseerd op fantasie, en bedoeld om de fantasieën van de lezer (m/v) te prikkelen. Het is wat mij betreft absoluut niet wenselijk om de dingen die met minderjarigen in mijn verhalen gebeuren, in het echt te laten gebeuren.