Nikki in de grote stad – deel 1

Door: Femke
(Fantasietje naar een idee van Rob48)

“I knew a girl named Nikki
I guess you could say she was a sex fiend
I met her in a hotel lobby
Masturbating with a magazine”
Prince 1984 – Darling Nikki

Nikki
Nikki wist niet echt wat ze kon verwachten, maar ze wilde die botenparade wel eens van dichtbij ervaren. Op internet zag ze dat er behoorlijk wat sexy geklede mensen op die boten stonden en dat er ook aan de kant flink wat te zien zou zijn. Ze zag foto’s van vrouwen die gewoon in lingerie over straat liepen, mannen in strings, jonge meiden in ultra korte rokjes die de billen amper bedekten, lesbische stellen die elkaar tongden, publiek dat tegen elkaar opreed en neukbewegingen maakte, en zo veel meer. Enkele filmpjes gaven een behoorlijk opwindend beeld van eerdere Canal Prides in de hoofdstad. De bootoptocht werd het meest bezocht, daar zou het meest te zien zijn, schatte zij zo in. Ze besloot er heen te gaan. Alleen. Het was 2023. Zaterdag 5 augustus was het zo ver. Er was wel wat regen voorspeld, maar het grootste deel van de dag zou het droog zijn. En warm.

Zelfs de lange treinreis naar Amsterdam vond ze spannend. Ze mocht dan wel zestien zijn, maar ze had nog nooit zo’n lange reis gemaakt alleen. Tegen haar ouders had ze een heel andere bestemming genoemd en verzwegen dat zij alleen ging. Het was vakantie, met de trein een dagje statten in een totaal andere plaats vonden haar ouders een leuk idee van Nikki. En dat ze met twee vriendinnen ging stelde hen gerust. Ach, ze moesten eens weten.

In Utrecht moest zij overstappen. Daar vandaan zou het vast druk zijn richting 020, want ze had gelezen dat er wel driehonderdduizend mensen op de happening zouden afkomen. Soms wel vierhonderdduizend. Nog vóór Utrecht stapte zij dus het toilet al in. Uit haar rugtas viste zij de kleding die ze de afgelopen weken bij de kringloopwinkel had kunnen scoren en waarvan haar ouders ook al geen weet hadden. Ze zouden haar kledingkeuze vast en zeker hebben afgekeurd, maar ze wilde niet uit de toon vallen vandaag, ze wilde zich ook zo vrij kunnen voelen als die dansende en vrolijke schaarsgeklede mensen op de foto’s en filmpjes die ze zag. Vandaag wilde ze kunnen ademen, zich vrij voelen en zijn wie zij werkelijk diep van binnen was. Dat kon niet in het dorp waar zij opgroeide. Niet op school, niet in de kerk, niet thuis. Nergens. Daarom ondernam Nikki dit avontuur alleen. Thuis zou niemand haar begrijpen.

Zestien was de ‘age of consent’ had ze gelezen. Reken maar dat ze vandaag aan heel wat mensen haar consent zou geven. Eindelijk. Haar kutje tintelde bij de gedachte. En eigenlijk had die dat al gedaan sinds dit plannetje in haar hoofd had opgeborreld. Ze trok het door haar zelf korter geknipte sportbroekje uit haar tas. Een geel broekje, met wijde pijpjes. Het origineel stopte halverwege haar dijen, deze helemaal aan de bovenkant daarvan. Ze had de pijpjes in de vorm van een omgekeerde V geknipt. Vanaf het kruisje schuin omhoog. Eronder droeg zij niets. In de spiegel zag ze dat mensen die daarop letten, vanaf de zijkant een glimpje van haar kutje zouden kunnen zien. Maar wanneer zij dan weer anders stond, was die weer bedekt. Zo hield ze een beetje de controle bedacht ze slim.

Ook het topje dat zij nu uit haar tas haalde was een gewoon lichtblauw truitje met twee schouderbandjes geweest. Ze had het ingekort tot net onder haar tietjes. Van onderaf maar ook vanaf de zijkant, zouden mensen de welving van die tietjes kunnen zien. Wanneer haar tepels hard werden was dat ook zichtbaar. Ze trok de sexy kleding aan en topte het af met de lage merkloze sneakers die zij toch al droeg. Haar spijkerbroek, truitje en slipje deed zij in de rugzak, die zou ze wel in een stationskluisje opbergen straks. Met haar bankpasje onder haar voetzool zou zij haar handen vrij hebben vandaag. Alleen haar waterflesje had ze mee te zeulen. Haar mobieltje was zij thuis ‘vergeten’, die hing nog aan de oplader in de gang. Haar moeder zou vast en zeker bellen en Nikki wilde niet dat ze het feestgedruis zou horen. Ze had aan alles gedacht.

Het voelde heel vreemd voor haar, om zonder slipje in zo’n kort omhooggeknipt broekje en niet meer dan een lapje stof om haar tietjes, de treincoupé in te stappen. Niemand zag er zo sexy uit als zij. Dat zou in de trein van Utrecht naar Amsterdam wel anders zijn hoopte Nikki. Ze voelde zich behoorlijk ongemakkelijk en misplaatst. Keek beschaamd naar de grond in plaats van om zich heen. Haar hartje klopte in haar keel van de spanning. In haar kamertje voor de spiegel had zij zich veel zelfverzekerder gevoeld. Meer zoals die meiden op de foto’s, die aan alles lak leken te hebben en zelfs vol zelfvertrouwen en breeduit lachend hun tieten flashten naar de fotograaf, een bordje op de achtergrond: Bi Yourself. Ze had nog moeten lachen om het woordgrapje en heerlijke opwindende tinteltjes gevoeld bij de gedachte zo ongegeneerd jezelf te kunnen zijn. Uit te kunnen komen voor hoe jij je werkelijk voelde, dat je op meerdere geslachten viel, dat je seksuele voorkeur geen grenzen kende en domweg van het feit dat je van seks genoot, er geen genoeg van kon krijgen. O, de bevrijding. Het streng gereformeerde dorp waar ze opgroeide verstikte haar. Ze wilde leven. En voelen dat ze dat deed.

In de trein naar Amsterdam was het inderdaad anders. Het was druk, een zitplek kon zij niet meer bemachtigen, maar al staande keek zij haar ogen uit. Op het station was ze bij een groepje dragqueens gaan staan die nog tuttiger dan echte vrouwen met lipsticks en eye-liners in de weer waren. Ze zagen er super sexy uit met hoge naaldhakken, kleurige netkousen en superkorte jurkjes. Één van hen droeg niet eens een rokje, die liep gewoon in een rood slipje met jarretelles en naadkousen rond. Een dikke bobbel in het slipje verraadde meteen dat het geen echte vrouw was, maar wat een figuurtje. En wat opwindend om te zien, zo’n grote mannenpiemel in zo’n klein zijden damesslipje.

Nikki voegde zich geluidloos bij het groepje om niet al te veel op te vallen met haar sexy kleding, het grijze muisje viel hen helemaal niet op. Eenmaal ingestapt hadden de queens zich over het gangpad verspreid, terwijl Nikki in het treinstel tegen een wand aanleunde. Er zat een ouder stel schuin rechts van haar met twee uitgelaten meiden tegenover hen. Sjaaltjes met regenboogkleuren in hun haar. Ze zag een gemengd groepje met regenboogvegen op de wang en de queen met het rode zijden slipje trok zijn jarretelles wat strakker. Er werd een hoop afgekletst en zij nam het allemaal in haar op. Nu meer ontspannen en op haar gemak dan in de andere trein.

Iemand schoof de deur naast haar open, ze stond bij de ingang van de coupé. Een verdrietig ogende vrouw van een jaar of dertig stak haar hoofd naar binnen: “Is hier nog plek voor een eenzame weduwe?” Op haar hoofd een zwart hoedje met een gaasje voor haar dik opgemaakte ogen. Zonder een antwoord af te wachten stapte zij de coupé binnen en bleek in het geheel in zwart gekleed. Petite lijfje, super sexy. Zwart getailleerd jasje, bescheiden boezem in een zwart punt-bh’tje ala Courtier, kort kokerrokje met diepe split tot aan haar zwart kanten onderbroekje, dat duidelijk zichtbaar was, zwarte netkousen, zwarte naaldhakken. Ze kwam naast Nikki staan, die het er warm van kreeg. Wat een aantrekkelijke vrouw, dacht ze, wat sexy, geil en zelfverzekerd. Het formaat van een kindvrouwtje. Zo wil ik er later ook uitzien, wat een uitstraling, dacht Nikki vol bewondering. Onder de zwarte smokey eyes van de vrouw was een traantje getekend. Haar act was die van de treurende weduwe, die troost zocht bij een ieder die haar aanstond. Wat een prachtige vrouw, wat een zelfvertrouwen. Nikki keek haar ogen uit. Haar hartje maakte nu al overuren.

Eenmaal uitgestapt volgde ze de dragqueens weer, die zouden wel weten waar de lol te beleven viel. De zwarte weduwe had zich als enige echte vrouw bij deze travestieten gevoegd. Alles kon vandaag, niets was raar. Nikki voelde zich nu al vrijer en daardoor zekerder. Uit de toon viel zij ook niet meer. Ze zag talloze meiden zoals zij, in veel te korte kleding en niets te wensen latende truitjes. Sommigen waren overduidelijk lesbisch, kusten elkaar stevig op de mond, liepen gearmd of met hun handen in elkaars kontzak. En veel mannen waren overduidelijk gay. Nikki hield nu al van hen allemaal. Van alle LHBTI+ lui. Iedereen liet iedereen in de eigen waarde. Wat een geweldige sfeer. En het feest moest nog beginnen.

Inmiddels begreep zij dat de stoet naar het Scheepvaart Museum trok. Daar vertrokken de boten. Eenentachtig maar liefst. Ze kon zich er bijna geen voorstelling van maken. Eenentachtig bootjes vol schaarsgeklede mensen en dan die sexy geklede menigte aan de kant. Haar buikje werd er weeïg van. Het strookje stof dat nog resteerde als kruisje in haar kortgeknipte sportbroekje schuurde bij elke stap tussen haar schaamlippen. Dat kon zo niet. Ze moest haar broekje iets minder hoog optrekken, wat wel betekende dat ze wat meer inkijk zou hebben. Daar had Nikki niet aan gedacht toen ze zo enthousiast aan het knippen was geweest en voor haar spiegel poseerde. Ze had er toen geen stap mee gelopen. Stomme doos.

Het was mega druk aan de kade. De groep drag queens was onderweg op een feestboot gestapt en de zwarte weduwe was opgegaan in de menigte. Wilde Nikki wat van de boottocht zien, dan zou ze zich tussen de mensen aan de kade moeten wringen. Er zat niets anders op, maar wat zou een goede plek zijn? Al zoekend naar een gaatje merkte ze niet dat ze nauwkeurig werd waargenomen door een stuk of acht mannen met allemaal dezelfde t-shirts aan. Duidelijk een bij elkaar horend groepje. Iedere keer als Nikki zich tussen twee mensen wilde wurmen om de boten te kunnen zien werd ze weer teruggedrukt, of ze nou ‘sorry’ zei, of ‘mag ik?’ ze kwam er niet tussen. Het was om hopeloos van te worden.

Eén van de acht mannen uit het groepje tikte haar op de schouder: “Heb je hulp nodig?” Hij was niet sexy gekleed, droeg gewoon een spijkerbroek en een wit t-shirt, net als zijn maten, maar hij oogde vriendelijk, Nikki lachte opgelucht. “Ja, graag, ik kom er niet tussen,” de man lachte terug: “O, daar heb ik ook weleens last van, ha, ha, ha.” Zijn vrienden lachten hartelijk met hem mee. De grap ontging haar kennelijk, maar ze was allang blij dat hij haar misschien kon helpen. Ze schatte hem een jaar of 48, hij leek de jongste van de groep, maar daar was zij niet zeker van. Op de witte t-shirts stond in rode inkt Seksverhaaltjes.nl, een site die zij niet kende, maar die naam zou ze onthouden, ze was dol op seksverhaaltjes. Haar dagboekjes stonden er vol mee. Die hield ze al bij vanaf haar elfde. Op de derde pagina stond haar eerste al, een fantasietje over haar en de oude concierge op school, die altijd wat handtastelijk was wanneer ze van de juf iets bij hem moest halen. Om een of andere reden moest ze altijd even bij hem op schoot, omdat hij dan iets ‘belangrijks’ in haar oor moest fluisteren en dat bleek dan helemaal niet belangrijk. “De kat krabt de krullen van de trap,” zei hij dan, “achter grootmoeders hutje hangen drie droge krootjes op een klutje,” of “jeukt jouw jeukerige neus ook zo jeukerig als mijn jeukerige neus jeukt?” En ondertussen voelde hij dan aan haar billen of bovendijtje, met zijn fluisterende lippen tegen haar oortje. In haar eerste dagboekverhaaltje hield het daar niet mee op.

De mannen uit het groepje reikten haar allemaal de hand. “Hoi, ik ben Kietelaar,” zei er een, “ik Cootwriter, zeg maar Coot”. Nikki kon die namen echt niet allemaal onthouden. Er was een “Alleseksislekker”, een “zeg maar ‘Red’,” die de redacteur van de site bleek te zijn, een “Michael59”, “Rob48”, “Geile biopa”, “Opa66”, het duizelde haar een beetje. Rob48 was degene die haar hulp had aangeboden. Hij had vluchtig tussen haar hoog opgeknipte broekspijpje en linker lies gekeken en meteen gedacht ‘daar kunnen wel twee vingers in’, toen hij het woord weer nam: “En met wie hebben wij het genoegen?”

Nikki keek de groep rond. Ze hadden allemaal iets ondeugends vond ze. Een ‘boys will be boys’ uitstraling. De een wat grijzer dan de ander, de een wat kaler, ze vond ze guitig. Iets lieflijks hebben. Vier keken naar haar tietjes, vier naar haar kruis. Niemand keek haar in de ogen. Stuk voor stuk oversekst, dat was wel duidelijk. Ze deden haar een beetje denken aan de oude concierge uit haar eerste verhaaltje. “Ik ben Nikki,” zei ze tegen niemand in het bijzonder. “Welkom, Nikki,” zei Rob48 weer, nu keek hij haar wel in de ogen. “Sluit je gezellig bij ons aan vandaag, we bijten niet.” Jammer, dacht Nikki met een glimlach. Opa 66 keek zoekend om zich heen. “Als Femke niet snel komt ben ik weg hoor,” zei hij, “ik moet echt weer naar Oma 66.”

“Daar is ze,” riep de man die zich had voorgesteld als Kietelaar. En tot haar grote verbazing wees hij naar de kleine slanke vrouw die in haar zwarte kleding, op zwarte naaldhakken en met haar hoedje met zwarte voile op het groepje afkwam, de zwarte weduwe! Weer sloeg haar hart over bij de aanblik van deze vrouw. Erotiek straalde uit elke zichtbare porie, ze zag dat de mannen net niet kwijlden. “Holy crap,” zei Coot, “is dàt Femke?” Nikki zag dat zijn ademhaling even stokte. “Mozes Maria,” zei Alleseksislekker, Michael59 zweeg, staarde met open mond en slikte even wat speeksel weg. “Wie troost een eenzame weduwe?” vroeg het knappe vrouwtje sip, compleet met pruillip, haar arm om Opa 66 slaand, die keek alsof hij met spoed aan de beademing moest. Nikki stond versteld. “Is er echt iemand dood?” Stamelde ze ongerust richting de kleine slanke vrouw. De zwarte weduwe keek haar aan. Licht geamuseerd. Nikki smolt, wat een ogen. Blauwgroene vijvertjes, glanzend in het zonlicht. “Ja, schat,” zei Femke zwoel, “toen ik acht was is mijn marmotje doodgegaan.”

Net als wat anderen uit het groepje bleek Femke een schrijfster van korte verhaaltjes te zijn. Na goedkeuring plaatste Red die op de site. “Alleen fantasieverhaaltjes,” zei hij, “echte belevenissen plaats ik niet.” Nikki voelde zich meteen op haar gemak in de groep. Kietelaar vroeg of ze weleens gekieteld werd, Femke of ze ook verhaaltjes schreef en Rob48 of ze wilde raden in welke auto hij reed. Verder sprak iedereen met iedereen. Opa 66 nam afscheid, “ik moet nu echt naar oma,” zei hij, “echt leuk jullie ontmoet te hebben.” En voordat hij het wist gaf de zwarte weduwe hem een snelle tongzoen en een kneepje in zijn gulp. “Dag opa,” fluisterde ze. “Blijf je me ideetjes sturen?” Verbouwereerd en lichtelijk maar aangenaam van zijn stuk trok hij zich terug, vluchtig maar grondig Femkes lipstick van zijn lippen vegend.

Iemand liet een metertje bier rondgaan en hoewel Nikki zelden alcohol dronk, kon ze nu niet weigeren. De voorbijtrekkende boten zorgden voor opzwepende muziek, haar nieuwe gezelschap voor de nodige aandacht en Femke voor een lieve arm om haar heen. De zwarte weduwe rook heerlijk en was net zo klein als haar: 1,60 meter. De meeste gesprekken waren dubbelzinnig, gingen over seks en de verhaaltjes op de website. Nikki werd daar enorm nieuwsgierig naar en toen Coot vertelde welke verhaaltjes hij zoal vertaalde uit het Engels voelde Nikki een heerlijke prikkeling door haar kutje trekken. Ze kreeg spontaan de neiging zichzelf te strelen, maar dat deed ze natuurlijk niet. Wel drukte ze haar dijen even tegen elkaar, hopend dat ze haar clitje ertussen kon klemmen, maar dat lukte niet. Niet hoe ze nu stond. Femke zag het. “Opwindend, hè,” vroeg de zwarte weduwe haar net zo zwoel als haar stem eerder klonk. “Ik word er ook zo geil van,” fluisterde ze. “Geil van al die verhaaltjes. Geil dat mannen geil worden van wat ik schrijf en geil van wat zij zelf als verhaaltje schrijven en van geile chats zo nu en dan.” Nikki kreeg de rillingen van steeds weer dat woordje ‘geil’ in haar oor. Rillingen die via haar oor door haar lijf naar haar clitje trokken. Alsof Femke wist wat het meermaals fluisteren van dit woordje bij haar teweeg zou brengen. En ineens voelde Nikki een vreemde hand bij haar kutje. Twee vingers die over haar zestienjarige spleetje streken. Rob48 was bij haar komen staan. “Me so horny,” klonk door de speakers van een voorbij varende boot. “Me so horny,” van 2 Live Crew. Hoe toepasselijk op dat moment.

Wordt vervolgd…