Circle of Amore – 1

Door: Femke

Fantasieverhaal naar een idee van Nyx…

Max was de enige die ik kende in mijn nieuwe klas. We hadden acht jaar op dezelfde basisschool gezeten, maar nooit een woord met elkaar gewisseld. Hij had zijn eigen groepje met stille Willies om zich heen gehad, en ik de mijne. In mijn geval geen groepje stille Willies, maar eigenlijk de rest van de klas. Max en zijn drie vriendjes lieten we altijd maar een beetje links liggen. Niet dat we ze pestten, maar positieve aandacht gaven we zo ook niet echt. Sterker: we gaven ze helemaal geen aandacht.

Nu zat ik ineens met hem opgescheept. Ik had een tafeltje helemaal links achterin de hoek van het lokaal uitgezocht, waar niemand naast me kwam zitten. Totdat Max mij zag. Hij kende waarschijnlijk ook verder niemand. Zonder een woord te zeggen of ook maar een blik van verstandhouding naar mij toe te werpen pakte hij de stoel rechts naast de mijne en settelde zich aan hetzelfde tafeltje. Alsof dit de gewoonste zaak van de wereld was. Een linnen tas met Coldplay wat verfrommeld in zijn handen. Geen mobieltje, want die zijn verboden hier op school. Dat zou ons maar afleiden had de school geschreven.

Ik had niet geweten wat ik aan moest trekken die eerste dag op mijn nieuwe school. Ik had ook geen flauw benul van wat de andere kinderen zouden dragen. Maartje zei dat ze gewoon zo onopvallend mogelijk gekleed zou gaan, maar ja, die ging naar het VWO, die zou kakkerig al onopvallend vinden. Ik ging als enig meisje van onze klas naar het VMBO. Wat droegen ze daar? We hadden halverwege het schooljaar wel een rondleiding gehad, maar toen had ik niet zo op kleding gelet. Ik was zwaar onder de indruk geweest van de grootte van het gebouw, het lawaai in de aula, de opstelling van de tafeltjes, de geur van puberzweet en het afgetrainde lijf van de leraar Engels. Wat een hunk was dat. Dus oog voor kleding van de meiden op die school had ik niet gehad. Ik keek ergens anders naar.

Omdat ik echt pas op het allerlaatste moment besloot wat ik uiteindelijk zou aantrekken die eerste schooldag, was wat ik nu droeg toch nog een impuls geweest. Een impuls ingegeven door het warme weer, de ochtendzon in mijn kamer en het rokje van de vorige dag op mijn bureaustoeltje. Een rokje dat ‘oom’ Hans ooit voor me kocht, een oude vriend van mijn moeder. Uit pure wanhoop had ik die maar aangetrokken, terwijl ik best wist dat die veel te kort was wanneer ik zitten zou, ik droeg mijn topje van gisteren en mijn open schoentjes. O ja, en mijn witte ZEEMAN onderbroekje. Een inlegkruisje droeg ik af en toe maar was ik nu totaal vergeten. Ik was nogal zenuwachtig geweest die morgen. Het was voor het eerst sinds acht jaar dat ik weer naar een nieuwe school ging. En dan nog wel zo’n grote.

Mam had mij een fijne dag gewenst voordat zij naar haar werk ging. Dat was nog voordat ik mij had aangekleed. Het zou best kunnen dat ze mij andere kleding had aangeraden, maar ze was nogal gehaast geweest: “Jij eet bij tante Sonja vanavond? Ik ben waarschijnlijk pas om tien uur thuis vanavond,” zei ze. Zo zou het de hele week wel weer gaan. Volgens mij had ze een man ontmoet. De zoveelste. Na oom Hans durfde zij ze zelfs niet meer mee naar huis te nemen zoveel waren het inmiddels. Of zij wilde hen niet laten weten dat ze een alleenstaande moeder was. Een alleenstaande moeder van achtentwintig met een dochter van twaalf. Ik vond het allemaal best. Redde mij wel in mijn uppie. En no way dat ik bij die bitch van een tante Sonja zou eten al was het nog zo leuk om met mijn nichtje Noortje te spelen. Die was dol op kietelspelletjes, doktertje en zrrrbrrts op haar blote buikje. Ik zou wel kijken wat ik eten zou. Wie weet sprak ik wel met Maartje of Kelly af na school en aten we bij de Mac.

Misschien vreemd, maar op de een of andere manier was ik na een poosje toch wel blij dat Max naast mij zat. Het had toch iets vertrouwds in deze omgeving waarin alles en iedereen nieuw voor mij was. Ik keek af en toe hoopvol opzij, om te kijken of ik oogcontact met hem kon maken, al was het maar heel even, maar hij keek strak voor zich uit. Zijn handen lagen op tafel, zijn vingers trommelden zachtjes op het lege linnen Coldplaytasje voor hem. Hij was duidelijk niet ontspannen en totaal niet op zijn gemak in deze nieuwe omgeving. Een lichte zweem aftershave hing om hem heen. Heel subtiel en best lekker. En eigenlijk viel mij nu pas op dat hij een behoorlijk knap gezicht had. Nou ja, dat deel wat ik kon zien, zijn linkerwang.

Waarom had ik hem geen aandacht geschonken al die jaren? Was het collectieve blindheid geweest van ons? Al vanaf groep twee hadden hij, Yaïr, Tommy en Ramon zich van ons afgescheiden, was het een hecht groepje geworden. Vanaf groep twee gaven we hen al geen aandacht meer. En gaven ze eens een spreekbeurt dan gniffelden we wat, maar luisterden niet eens. Het waren de buitenbeentjes van de klas, de losers, zonder dat we die woorden ooit gebruikten. Ze telden gewoon niet mee. Op geen enkel kinderfeestje werden ze uitgenodigd. Ik wist helemaal niets van Max. Hij en zijn vriendjes waren lucht geweest.

Met mijn stoel wat naar achteren geschoven keek ik met een schuin oog onder zijn tafel, naar zijn benen in een behoorlijk strakke spijkerbroek. Hij droeg een wit T-shirt, ook al zo strak, en zijn armen hadden een mooi zongebruind tintje. Zijn haar was donker, bijna zwart. Waar zou hij geweest zijn tijdens de vakantie? Zou hij het al gedaan hebben? Ik wilde hem aanstoten, vragen stellen, contact maken, maar hij keek strak naar een lerares voorin de klas die iets vertelde dat volledig langs me heen ging. Hij had volle lippen. Zeker voor een jongen. Af en toe likte hij die vochtig met zijn tong. Een bijzonder aantrekkelijk gebaar waarvan hij zich waarschijnlijk niet eens bewust was.

Het was broeierig in het warme lokaal gevuld met mensen. Er waren leraren, leraressen en twee klassen die zometeen opgedeeld zouden worden. Ik hoopte vurig dat ze Max en mij niet uit elkaar zouden halen wanneer dat gebeurde. Mijn blote benen plakten wat aan mijn stoel. Ik bewoog ze wat uit elkaar om niet helemaal vast te plakken en per ongeluk raakte daarbij mijn rechterknie de linkerdij van Max. En dat was het moment waarop hij verschrikt even opzij keek. Een vluchtige blik op mijn knie, mijn blote dij, geopende benen, die zich van schrik ook weer snel sloten, en jawel: oogcontact.

Zijn gezichtsuitdrukking kon ik niet meteen thuisbrengen. Ik zag verwarring, een flauwe glimlach, weer dat puntje tong tussen zijn lippen, verontschuldiging, maar ook iets van verlekkerdheid. Voor het eerst van mijn leven keek ik in zijn donkerbruine ogen en dan nog wel zo dichtbij. Wat was hij knap. Nooit aandacht voor gehad, al die jaren niet. Wat was ik ziende blind geweest al die tijd. Weer dat puntje tong. Er schoot een schokje door mijn lijf. Meer precies, er schoot een schokje door mijn clit. Hup, van het ene op het andere moment. Zien van tong: clitschokje, een zindering. Ik vroeg me af of hij mijn gezichtsuitdrukking kon lezen. Ontsnapte mij daar nou een kreuntje?

Hij lachte naar me. Frontaal. En het was alsof de hemel open brak. Gave lichte tanden, glanzende wangen en de meest verleidelijke ogen die je je maar kon voorstellen. Terwijl ook hij nog maar twaalf was. Bijna dertien, net als ik. Hij besefte niet hoe aantrekkelijk hij was. Wij meiden hadden hem altijd genegeerd en nu lachten Max en ik naar elkaar. Ik had werkelijk een kreuntje geslaakt toen het schokje door mijn clitje had getinteld. En hij had het gehoord, geen idee hebbend van waardoor dat geluidje van mij zomaar ineens ontstond.

Zijn lach zorgde voor vertrouwen, een irrationeel gevoel van verbondenheid. Hoewel we elkaar nooit aandacht gaven kenden we elkaar al langer dan ons halve leven. De rest van onze nieuwe klasgenoten kenden we niet. Het was alsof we ons dat op hetzelfde moment bewust werden. Vandaag waren we elkaars reddingsboei in een zee vol vreemden. Dàt besef brak het ijs tussen ons. En zonder dat ik me dat bewust was openden mijn benen zich opnieuw. Tot ik zijn dij weer raakte en zijn blik nogmaals naar beneden bewoog. Hij zag mijn onderbroekje, dat moest haast wel vanuit die hoek. Mijn rokje was echt heel kort. Geschrokken sloot ik vlug mijn benen en weer toonde hij onwillekeurig dat puntje tong.

Dat het beeld van zo’n klein glanzend puntje tong glijdend langs twee volle lippen zo geil kon zijn, ik had het nooit kunnen bedenken. Waarschijnlijk associeerde ik de tong tussen zijn lippen met een tong tussen de mijne. Een tong in mijn gleufje. Een beftong in mijn kut, zoals in de filmpjes op internet. Ik werd lichtjes opgewonden, maar hij wendde zijn blik alweer af. Verlegen of vechtend tegen een erectie? Of een combinatie van beide? Met mijn twaalf jaar kon ik zijn blik nog niet duiden.

Toen deed hij iets wat in elk geval één deel van mijn vraag beantwoordde. Hij schoof zijn stoel iets naar achteren en zijn rechterarm van zijn tafel om vervolgens, zo onopvallend mogelijk, met zijn hand de bobbel in zijn broek wat naar beneden te drukken. Waarschijnlijk knelde het daar beneden. Hij bewoog zijn billen wat omhoog en drukte nog wat steviger met zijn hand. Dit alles zal niemand gemerkt hebben, niemand schonk ons enige aandacht in dit hoekje, maar ik zat naast hem en mijn ogen konden zich niet van hem afhouden.

Hij had inderdaad een erectie. Dit wond mij op. De gedachte aan een stijve lul zo dichtbij deed daar nog eens een schepje bovenop. Het liefst had ik me daar ter plekke gevingerd of geneukt met de steel van mijn haarborstel. Hormonen gierden plotsklaps door mijn lijf. Oh, die lichte bolling in zijn broek. Zichtbaar. Hij had mijn blote benen gezien, mijn dijen en misschien wel mijn onderbroekje. Heel misschien wel een kamelenteentje want ik had geen inlegkruisje en als ik mijn benen uit elkaar bewoog spande het zachte stofje van mijn onderbroekje tegen mijn kutlipjes. Ik wist exact hoe dat eruit zag, had vaak genoeg zo wijdbeens voor de spiegel van mijn kledingkast gezeten. De glimp van mijn onderbroekje had hem waarschijnlijk hard gemaakt. Dat en mijn blote knie tegen zijn stevige dij hadden vast en zeker ook bij hem een tsunami aan hormonen door het lijf gejaagd.

Daaraan denkend zwol mijn clitje op, mijn kutje werd nat, mijn tepeltjes op nog niet bestaande borstjes verhardden zich. En Max, oh Max, wat was hij mooi en sexy. Door hem vergat ik de rumoerige omgeving waarin we zaten. Ik werd licht in mijn hoofd. Saampjes in dit hoekje achterin het klaslokaal, zo intiem en veilig. Vanaf dat moment zou ik al mijn zinnen op hem zetten. Ik wilde hoe dan ook zijn lul in mijn kutje. Hij was de jongen die mij ontmaagden mocht. Was het vandaag niet, dan morgen. Ik was verliefd. Of domweg geil. Pubergeil. Mijn benen spreidden zich weer. En Max keek.

Maar grote shit: de bel ging. We werden opgesplitst. Max moest met de andere klas mee. Max, mijn geile Max. Hij keek niet naar me toen hij wat teneergeslagen en met afgezakte schouders opstond en het lokaal verliet. Zijn Coldplaytasje vergetend.

(Wordt vervolgd)