Meisje – Seksverhaaltjes

Familiebanden – Deel 6: Karlijn verliefd 4.6 (9)

Door: Cootwriter

Samen liepen ze de trap af richting de slaapkamer van hun ouders, die waren er toch niet en zo konden ze hun bed gebruiken want daar was meer ruimte. Aan de zijkant van het bed stonden Richard en Karlijn tegenover elkaar, Karlijn kwam met haar 1.20 meter lengte niet veel verder dan halverwege de borstkas van Richard die bijna 1.90 meter was. Hij streelde haar gezicht nogmaals, met een vragende blik in zijn ogen of Karlijn het zeker wist, ze knikte langzaam van wel. Richard tilde haar en zij omklemde gelijk met haar slanke benen zijn lijf, een hevige geile tongzoen volgde, het strelen van zijn handen onder haar kleine kontje deed haar kreunen van geilheid. Richard draaide een kwartslag en gooide zijn jonge, en veel kleinere, zus op het bed en trok gelijk de korte broek van haar kontje. Hij was ook absoluut niet verbaast dat Karlijn er niks onder aan had, hij was ondertussen in dit perverse geile gezin al heel wat gewend. Ze lag nu spiernaakt op het grote bed, natuurlijk had hij haar de afgelopen weken al zo vaak naakt gezien, en al zo vaak gebeft, en zij had hem al zo vaak gepijpt, maar toch was het deze keer anders…heel speciaal.

Lees verder

Familiebanden – Deel 7: Karlijn Verrast Door Maria 4.3 (7)

Door: Cootwriter

We maken een sprongetje in de tijd en ondertussen verblijft Karlijn en haar familie in het grote landhuis in Duitsland, het huis in Nederland is pas geleden verkocht, zij het net onder de vraagprijs maar ze moesten het kwijt. In het grote landhuis bleek achteraf gezien toch wat meer werk nodig aan schilder en saus werk dan voorheen was gepland, en dus werd er van een ieder verwacht flink de handen uit de mouwen te steken, zodat ze zo snel mogelijk de eerste gasten konden ontvangen. Het bijhuis, wat in eerste instantie voor Karlijn bedoeld was, werd nu bewoond door Helena en Jorge en hun 2 kinderen, zoon Manuël van 10 jaar en dochter Maria die net 12 was geworden. Helena was op 16 jarige leeftijd zwanger geraakt, en Jorge heeft er geen moment aan getwijfeld dat hij de vader was en, conform de eis van de familie van Helena, is met haar halverwege de zwangerschap met haar getrouwd.

Lees verder

Familiebanden – Deel 8: De komst van Indra 4.6 (5)

Door: Cootwriter

De volgende morgen was Richard opvallend vroeg uit de veren, Karlijn wist natuurlijk allang waarom en vond dit zowel grappig als heel romantisch van haar broer. Ze had hem nog nooit zo nerveus gezien, en dat al zo vroeg in de ochtend. Indra zou tegen het middaguur opgehaald kunnen worden bij het station in het dorp 10 kilometer verderop, en Richard stond er op dat hij mee zou gaan met zijn zus om Indra van het station op te halen met de auto. Maar hij wist ook dat er eerst nog even flink gewerkt moest worden om in ieder geval te zorgen dat de werkzaamheden voor vandaag en morgen niet al te veel achterstand op zouden lopen. Vandaar dat hij al zo vroeg in de weer was. Zo rond twaalf uur gaf Karlijn het sein aan Richard dat hij zich maar eventjes om moest gaan kleden, want ze zouden zo met de auto naar het station gaan, en dan moest er wel wat schonere kleren aan zijn lijf, vond ze. Even later zaten Richard en Karlijn naast mekaar in de auto, hij was gekleed in een schoon mouwloos t-shirt en een vuurrode Bermuda met Hawaiaanse prints er op. Karlijn liet tijdens het rijden even haar rechter hand over Richard zijn been glijden, en voelde eventjes in zijn kruis.

Lees verder

Familiebanden – Deel 9: Karlijn heeft een idee 4.5 (6)

Door: Cootwriter

De paar dagen dat Caro en haar broer Jan in de Bed & Breakfast verbleven vlogen voorbij. Gezien de geluiden die vanuit hun kamer op de eerste verdieping, recht boven die van Karlijn, kwamen, werd er weinig gebruik gemaakt van de slaapuren. Broer en zus hadden schijnbaar heel wat in te halen, wat ze thuis blijkbaar niet kregen, of in ieder geval in een mildere of andere vorm dan dat ze de afgelopen dagen konden met elkaar weer konden ervaren. Uit hun verhalen was op te maken dat ze al vanaf zeer jonge leeftijd al met seks met elkaar bezig waren, en dat ze de afgelopen 4 jaar er niet meer konden doen dan stiekem elkaar eventjes konden voelen tijdens een verjaardag of familie bijeenkomst.

Dat ze een aardig eind van elkaar af woonden, hielp ook niet echt mee. Hun beider partners wisten in ieder geval helemaal niets van hun verleden, en dat wilden ze ook zo houden, vandaar dat ze allebei een geheim e-mailadres hadden, zodat ze in ieder geval in geschreven woord naar elkaar duidelijk konden maken hoe groot hun verlangen was. En nu eindelijk de gelegenheid er was, hebben ze elke minuut van elkaars lijf genoten. Nadat Caro en Jan het ontbijt hadden genuttigd en hun koffers weer in hadden gepakt,vertrokken zij weer, ieder naar hun eigen huis en gezin in de hoop dat ze elkaar weer snel konden zien.
Hun kamer werd overigens, na dat het schoongemaakt was, ingenomen door Paula. Zij was op uitnodiging door de familie, voor de komende twee weken een special gast.

Lees verder

Familiebanden – Deel 10: Ontmoeting met Cynthia 5 (4)

Door: Cootwriter

“U wilde met mij praten begreep ik van Maria?”

Henk en Jorge waren naar de school gegaan waar Manuël les kreeg, om eens in gesprek te gaan met de leraar die, volgens Maria tenminste, een vrij aparte manier van lesgeven er op nahield. Het betrof hier het vak biologie, en dan met name de voortplanting, daar had Maria toch wel uitspraken over gedaan die de nodige belangstelling hadden gewekt bij de ouders van Maria en Manuël. Om het gesprek hopelijk iets makkelijker te laten verlopen had Henk aangeboden om samen met Jorge naar de school te gaan, om het gesprek met deze leraar aan te gaan.

“Mijn dochter heeft gistermiddag iets over uw manier van lesgeven verteld, en bij haar verhaal rezen bij mij toch wel wat vragen…”

“Hmm….ok….en….wie is uw dochter, als ik vragen mag?”

Lees verder

De Drone 4.7 (20)

Door: Max vd Berg

Mama merkte het al gelijk aan de manier waarop ze die zondagmiddag thuiskwam van het buitenspelen. Er was iets. Saar deed vreemd.

En dat klopte: Er was zeker iets. En mama zou er snel achter komen wat dat was. Want niet lang daarna ging de bel, precies toen ze eindelijk zat met haar kop dampende koffie, haar (nu nog) warme tosti en een gezellig roddelblad.
‘Potverdomme, ik zit nét,’ zei ze vooral tegen zichzelf. Ze kwam weer overeind en zette alles aan de kant.
Wie kon dat nou zijn? Ze had toch niks besteld?
Nog een laatste blik in de spiegel, haar goed, blouse recht… En toen trok ze met een brede, vriendelijke lach de deur open.
‘Hoooooi.’
Maar vriendelijk terug gekeken werd er niet.
‘Jullie? …Is er iets?’ Vroeg ze.

Lees verder

Afdeling Zedenzaken, deel 7 4.4 (9)

Hoofdstuk 7: Kijken naar wat er niet is

Carola keek triomfantelijk naar haar hulpjes, maar ze zag aan hun vragende gezichten dat ze meer uitleg nodig hadden.
“Hoe bedoel je, de aanwijzingen misten? Ze waren er toch! We hebben ze hier, allemaal!”
“Kom op, moet ik dit echt nog uitleggen? Het is toch dui …”
Maar toen onderbrak Carola zichzelf.
“Oh, nee. Wacht, sorry. Het is me nu duidelijk, nu ik het zie. Eerder niet.”
“Maar wat is dan duidelijk, Carola? Help ons op weg!”
“We keken de hele tijd naar wat de verkrachter voor ons achterliet. Dat was onze fout. We keken naar het verkeerde. De aanwijzing was niet wat de verkrachter achterliet. Het was wat hij niet achterliet. We moeten kijken naar wat er niet is.”

“Kijken naar wat er niet is?”
“Ja. Hier, neem het eerste slachtoffer. Wat liet de verkrachter achter?”
“Tickets voor een reis naar Orlando.”
“Ja, precies. Geheel verzorgd. Hier is de envelop met alles wat hij achterliet. Kijk goed. Kijk wat er ontbreekt.”

Lees verder

Achter de blokhut, deel 1 4.6 (19)

Ik heb dit verhaal oorspronkelijk geschreven als “Behind the cabin”, voor een schrijfwedstrijd met verplicht thema: “incest”. Mijn dank aan N.Y.X. Aion voor de Nederlandse vertaling!
Verhaal codes: Mg, mg, inc, cons, slow (contest: “incest”)

De blokhut

Het werd al donker voordat we eindelijk het einde hadden bereikt van wat je met een beetje fantasie een modderpad kon noemen. Maar ook dat stopte hier. Een cirkel, nauwelijks groot genoeg om te keren, markeerde duidelijk het einde.

Ik stopte en zette de auto uit.
“Kids, ik denk dat we verder moeten lopen. Het zal maar een paar honderd meter zijn. Maar wel heuvel op. Neem allemaal wat bagage mee. Het zou fijn zijn als we alles in één keer meekrijgen.”
Aaron deed snel zijn gordel af en stapte uit. Ik zag in mijn achteruitkijkspiegeltje dat Rose zichzelf uitrekte en ook uitstapte.

Lees verder

Achter de blokhut, deel 2 4.5 (15)

Korte samenvatting van deel 1: Kyle gaat met zijn kinderen, Aaron van 14 en Rose van 11, op vakantie naar een afgelegen blokhut. Door een vergeten badpak ontstaan seksuele spanningen, en ongemakkelijke oplossingen.
Ik heb dit verhaal oorspronkelijk geschreven als “Behind the cabin”, voor een schrijfwedstrijd met verplicht thema: “incest”. Mijn dank aan N.Y.X. Aion voor de Nederlandse vertaling!
Verhaal codes: Mg, mg, inc, cons, slow (contest: “incest”)

De wandeling

Het weer leek de volgende dag slechter. Het was droog, maar bewolkt en frisjes. Te koud om te zwemmen, maar een perfecte dag voor een lange wandeling. Rose knikte enthousiast toen ik met dat voorstel kwam. Aaron haalde zijn schouders op: “Ik heb toch niks beters te doen.”
Ik glimlachte. Ik wist dat hij vanzelf enthousiast zou worden zodra we de steilere stukken zouden bereiken. Hij hield van fysieke uitdagingen, zeker nu hij langzaam sterker begon te worden dan zijn vader. En Rose zou af en toe wel hulp nodig hebben. Dat mocht hij dan oplossen. Hij werd altijd heel meewerkend als hij de sterke, beschermende broer uit kon hangen.

Lees verder

Het meisje, de sneeuwbol en ik 4.9 (13)

Door: A.W. Ruquer

Sneeuw. De ruitenwissers vegen onophoudelijk van links naar rechts en weer terug over de voorruit. Veel verschil maakt het niet. En het meisje naast mij helpt ook al niet. Ze praat niet veel, maar haar stem… Zangerig, licht, dromerig… Tegelijk rustgevend en opwindend. Om nog maar te zwijgen van haar gestalte! Wat een heerlijk ding… en zo jong. Moeilijk te geloven dat ze bij mij in de auto zit. Af en toe werp ik een schuine blik op haar. Ik zie dat haar jurkje weer wat omhoog is geschoven. Een onbehoorlijk groot deel van haar benen is zichtbaar. Het jurkje is van een dunne stof en bedrukt met bloemmotief. Helemaal niet geschikt voor deze tijd van het jaar, maar ja… Je hoort mij niet klagen. Ze draagt haar jas er open overheen. Ze zegt iets – ik versta niet wat. Ze lacht haar aanstekelijke lach.

Haar handen bewegen en ineens ligt er een op mijn knie. Ik schrik me rot. Ongemerkt stuur ik naar links. Getoeter. Lichtsignalen. Ik zit op de verkeerde weghelft en geef een ruk aan het stuur. De auto schiet naar rechts. Te ver naar rechts, besef ik meteen. Door de sneeuw verlies ik de grip op de weg. De auto raakt in een slip… Ik rem maar dat heeft geen zin nu de auto dwars over de weg glijdt. We tollen verder, richting het water… Een plons… IJskoud water rondom de auto. Blinde paniek maakt zich van mij meester. Ik wil hieruit, zo snel mogelijk. Ik probeer het portier te openen, maar de tegendruk is te groot. Terwijl ik voel hoe het water de auto binnenstroomt denk ik aan het meisje naast mij. Haar jonge leven… We moeten hieruit! Ik beuk nog harder tegen het portier. Ik kijk achterom om het meisje gerust te stellen. Ze zal toch ook in paniek zijn. … Maar de stoel is leeg, op een veldboeket na… Nog wanhopiger duw ik tegen het portier…Het water… O God, het water!

Lees verder