Circle of Amor – 2

Door: Femke

Fantasie naar een idee van Nyx. Lees hier deel 1.
….

Gezeik van mijn moeder. Waarom ik gisteren niet bij tante Sonja had gegeten en of ik haar dat niet even had kunnen laten weten. Tante bitch was hels geweest. Maar ik had helemaal niet gezegd dat ik bij haar zou eten, dat was een aanname van mijn moeder geweest. Ik ben haar slaafje niet.

Mijn moeder: “Waar heb je uitgehangen? Was het nou echt zo moeilijk om tante Sonja even af te bellen?” Mama maakte overal meteen een drama van. Ik had er gewoon niet aan gedacht, tjonge. Bovendien had ik gisteren mijn mobieltje niet, die had ik thuis moeten laten van school en ik was pas rond half tien thuis gisteren. Ik snapte het punt niet zo. “Je moet vandaag je excuses maar even gaan aanbieden aan tante Sonja. ik moet nu naar mijn werk. Ben weer rond tien uur thuis en wil dat je vanavond wel bij je tante eet, ze rekent op je”.

Pfff, ook goedemorgen. Ik had echt niets in te brengen. Ik wilde helemaal niet naar dat mens, ik wilde vanmiddag weer naar Max, Yaïr, Tommy, Ramon en Lize. Ik wilde weer beleven wat ik gisteren beleefde:

Na mijn eerste lange saaie schooldag gisteren had ik Max overal gezocht in dat immense schoolgebouw. Ik wilde hem zijn vergeten Coldplay tasje teruggeven, maar hij was nergens te bekennen. Het liep al tegen vieren toen ik mijn speurtocht opgaf. Teleurgesteld omdat ik hem graag weer in die donkerbruine ogen had willen kijken, dat glinsterend puntje tong weer had willen zien en de tinteling in mijn clitje nogmaals had willen ervaren, liep ik door de lege aula naar de uitgang. Een beetje zwaarmoedig. Het tasje zou ik morgen dan maar teruggeven.

Maar ik was nog niet buiten of ik zag hem. Leunend tegen een grote plantenbak. Wachtend, zijn hoofd naar de grond gericht. Nog altijd die afhangende schouders. Er trok blijdschap door mijn gestel. Ik had natuurlijk meteen buiten moeten kijken, trut die ik was. Logisch dat hij buiten wachtte. Ik glimlachte, was oprecht blij hem te zien. Ik riep hem: “Max!” En hij keek op. Hij keek me aan en lachte nu ook. “Je tas!” Hij knikte en stak zijn hand uit: “Dank je wel,” zei hij lief. Gevolgd door iets onverstaanbaars. “Wat zeg je?” Vroeg ik, inmiddels dichterbij hem staande. “Ga je meer naar ons honk?” Hij keek weer naar de grond. Alsof hij te verlegen was mij dit te vragen. Mijn hart bonkte in mijn borst, tussen de ribben. Vroeg hij mij nou met hem mee? Naar een ‘honk’? Wat was dat? Ik had geen idee, maar zei “oké” en liep zwijgend maar verheugd met hem mee. Vol verwachting en puberfantasieën.

Nu hij naast mij liep viel mij op dat hij een kop groter was dan ik. Ik was een twaalfjarig klein opdondertje van 1,50 meter, hij een grote twaalfjarige bink van 1,70 of zoiets. Ik keek letterlijk naar hem op. Over vanmorgen durfde ik niet te praten. Ik zocht naar de juiste woorden, maar vond ze niet. Hij hulde zich ook in zwijgzaamheid. “Wat moest je eigenlijk met dat lege tasje?” Bedacht ik mij ineens. “O, daar zat mijn ontbijt in,” antwoordde hij. “Maar dat was op de heenweg al op. Ik had trek”.

Nu het stilzwijgen was doorbroken, durfde ik de volgende stap wel te zetten: “Wat is eigenlijk een honk, waar we heengaan?” Max glimlachte om zoveel onnozelheid. “Dat is gewoon de garagebox van Yaïr, daar gaan we altijd heen na schooltijd”. Van Yaïr? We zouden niet alleen zijn? Teleurgesteld: “Wie zijn ‘we’ dan?” Ik had al een vermoeden. En ja, hoor: “Yaïr, Tommy, Ramon en ik”. Maar was ik dan het enige meisje? “Waarschijnlijk wel, ja” Ik moest even wennen aan het idee, stamelde iets van “oké” en verzonk weer in gedachten.

Ik was graag met Max alleen geweest die middag. Had het liefst dat opwindende gevoel van vanmorgen weer gevoeld, want dat was behoorlijk weggeëbt. Nu zat ik daar straks met die vier losers. Nou ja, drie losers en Max. Wat gingen we doen dan? Ik moest maar een smoes verzinnen om weer vlug weg te kunnen. “Wat doen jullie zoal in die garage?” Vroeg ik. Zou wel iets saais of nerdachtigs zijn. Max twijfelde geen moment: “Chillen, beetje rondhangen, muziek luisteren, darten, kaarten, kletsen, dat soort dingen”. Zie je wel. Het was gewoon een soort jongenskamer. Saai dus. “Komen er wel vaker meisjes?” Ik werd wat onzeker. “Nee, alleen Lize soms,” zei Max. En daar liet hij het bij.

Maar wat moest ik daar dan? Max bleek wel oké, maar die andere jongens kende ik amper. Yaïrs ouders kwamen uit Turkije, dat wist ik dan nog wel. Tommy had een invalide zusje en Ramon een tweelingbroer, Bastiaan. Daar gingen we wel gewoon mee om, die zat in dezelfde klas als wij. O ja, het invalide zusje van Tommy was negen en zat ook bij ons op de basisschool, drie klassen lager dan wij. Ze zat in een rolstoel en was verder niet dom ofzo. Ze had een spierziekte. Geen idee hoe die ziekte heette. Toch sprak ik haar weleens. Iedereen op school kende haar door die rolstoel. Tommy was in de pauzes altijd met haar in de weer. Anika noemden we haar, maar haar echte naam was Lize. Dat was dus het enige meisje dat ook weleens naar ‘het honk’ ging. Samen met haar broer natuurlijk.

Eindelijk arriveerden wij bij een woonhuis, twee onder één kap. Een huis met een grote voortuin. Links van het huis stond de vrijstaande garage. “De Cirkel” stond er met grote plakletters boven. En een paar bordjes: “Stay out!”, “Boy Zone” en “Betreden op eigen risico”. De grote deur kon je in zijn geheel naar boven schuiven, maar er zat ook een normale deur in. Max zwiepte deze kleinere deur open, riep “Here’s the Max” en voegde vlug toe: “Met gast!” Als een soort waarschuwing. Hij draaide zich om en wenkte mij van kom maar. En ik kwam.

Het was schemerig in de garage. Links tegen de grote garagedeur hing een dartbord, ernaast stond een oude jukebox waar een nummer van Coldplay uit dreunde. De favoriete band van de groep blijkbaar. Aan de aangrenzende lange muur stond een brede driezitsbank. Yaïr en Tommy lagen daarop. Languit. Met beide een sigaret in hun mond en een blikje Radler 0,0 op de betonnen vloer voor hen. Er stond een skippybal, een zadelkruk, een grote eettafel met daarop een stapeltje speelkaarten, een laptop, tafeltennis batjes en een ouderwetse wekkerradio. Aan de muur recht voor mij hing een grote tv, maar die stond uit. Een kast met dvd’s en blu-rays stond ernaast. Harry Potter keek even onderzoekend als ik om zich heen vanaf een grote filmposter die er hing. Rechts stond een grote leunstoel waarop Ramon schuin gebogen zat. Naast hem, in haar rolstoel, zat Anika. Nou ja, Lize moest ik natuurlijk zeggen. Het invalide zusje van Tommy. Ze zat wat onderuitgezakt in die stoel. Ramon zat zo schuin gebogen omdat hij haar hand op haar schoot liet rusten. Ik denk dat hij wilde voorkomen dat zij nog verder onderuit schoof en op de grond terecht zou komen. Vreemd dat niemand hem daarbij hielp.

Alle blikken waren nu op mij gericht, alleen Yaïr keek naar Max. “Is dat Femke?” Vroeg hij verbaasd. Max knikte. Yaïr leek vol ongeloof. Wat moet zij hier? Zag ik hem denken. Ik dacht dat ik maar beter weg kon gaan. Hier was ik niet op mijn plek tussen die nerds. Rechts zag ik echter ineens dat Ramon iets anders deed dan Lize tegenhouden. Mijn ogen waren wat meer aan het duister gewend nu. Hij zat met zijn hand in haar openstaande broek. Lize met een gelukzalige uitdrukking op haar gezicht deed niet eens haar best dat te verbergen. “Hoi Fem,” zei ze. Alsof we al jaren beste vriendinnen waren. Ik wist niet beter dan ietwat verbouwereerd “Hey,” terug te zeggen. Verwonderd om wat ik zag. Ze werd gevingerd en keek alsof dat de normaalste zaak van de wereld was. Tommy’s zusje was negen.

Yaïr bewoog van ligpositie naar zitpositie en zei dat ik best op de bank mocht komen zitten. Ook Tommy zat nu rechtop waardoor er een plek tussen hen in was ontstaan. Ik wist het niet zo goed. “Doe maar,” zei Max. “Ik ga even pissen” en liep naar buiten. Mij in dat donkere hol achterlatend. Ik wilde weg en toch ook weer niet. Ik twijfelde. “Ook een sigaret?” Vroeg Tommy en hij hield er één uitnodigend in zijn uitgestrekte hand. “Ik geef je wel een vuurtje,” zei Yaïr. Ik had nog nooit gerookt. Zelfs geen haaltje. Je kreeg er kanker van en het stonk. Maar ja, waarom niet? Ze wilden aardig doen en wellicht waren ze dat ook wel. In Max had ik me tenslotte ook vergist. “Oké,” zei ik en nam plaats tussen hen in. De sigaret inmiddels tussen twee vingers klemmend. “Neem maar een haaltje,” gebood Tommy en hij schaterde het uit toen ik dat deed en meteen al een hoestbui kreeg. Yaïr legde spontaan zijn hand op mijn been. Net onder de rand van mijn rokje. Lachend: “Jij hebt nog nooit gerookt, hè?” Zijn hand lichtjes omhoogschuivend over mijn dij. Nu iets onder mijn rokje. Deed hij dat nou expres of per ongeluk? Zo nonchalant en onverwacht. Één vinger raakte mijn onderbroekje. Hij liet er geen gras over groeien. Dat verwarde me.

Toen de rook om mijn hoofd was verdwenen zag ik tegenover mij in ‘het honk’ Ramon op zijn knieën voor Lize zitten. Hij likte haar, zo zag het eruit van achteren gezien. Haar iele beentjes rustten op zijn schouders. Haar broek was uit. En het leek alsof hij zich aftrok terwijl hij haar likte. Hij schokschouderde, zijn rechterelleboog deinde op en neer. Zijn neus boven de geur van haar kleine meisjeskutje. Tommy en Yaïr keken er niet eens naar. Ze keken naar elkaar. En toen naar mij. Nu mijn sigaret opgerookt was legde ook Tommy een hand op mijn been. Ik voelde op mijn beide benen een andere hand. Die van Yaïr was warm en bewoog onder mijn rokje, die van Tommy was koeler en schoof wat langzamer naar boven. Nee, dit was niet per ongeluk, ze deden het doelbewust. Waar bleef Max nou toch? Ik hoestte weer even, waardoor hun handen nog wat opschoven. Ik schrok een beetje, maar het voelde helemaal niet onprettig.

“Neem nog een peuk,” lachte Tommy. Ik wist niet wat me overkwam. Het kwam niet in me op hun handen weg te duwen. Ik was maar al te gewillig. Zéker na vanmorgen en de blik op beffende Ramon met de twee dunne beentjes van Lize rustend op zijn schouders. De rook had mijn hoofd licht en duizelig gemaakt, de handen van de twee jongens voelde ik inmiddels hoog op mijn dijbenen, de duim van Yaïr nu drukkend tegen mijn spleetje, de hand van Tommy nu ook onder mijn rokje. Het korte rokje dat ‘oom Hans’ mij gaf. “Sexy,” had hij gezegd. Ik was toen elf. Ik keek licht stoïcijns recht voor mij uit. Naar Ramon die Lize befte, terwijl in mijn hoofd de gelukzalige gedachte aan Max die ochtend rond dwarrelde. Het zinderde in mij, mijn clitje tintelrinkelde wakker. Waar was Max eigenlijk?

Ineens voelde ik de mond van Yaïr op de mijne. Zijn vochtige tong tussen mijn lippen wurmend. Een volle hand nu tegen mijn onderbroekje, twee vingers tegen mijn spleet, een andere hand die zich door een pijpje naar binnen wriemelde, een vinger tegen mijn naakte gleuf. Ik opende mijn mond, verdwaasd, verloren. Een tong in mijn mond, kronkelend tegen de mijne. Een vinger in mijn kut, nog een hand in mijn broekje. Mijn benen wijd. Wijder kon haast niet, ik kermde. Één van de twee had mijn genotsknopje gevonden, ik golfde op en neer. Drukte mijn onderlijfje stevig tegen de hand. Iemand kneep in mijn tepels. Het ging allemaal zo snel, Yaïr benam me mijn adem met zijn volle mond over mijn lippen, zijn tong glijdend over mijn tandvlees, twee verschillende handen bij mijn kutje, een derde bij mijn tietjes. Ik was bloedgeil, mijn clit gloeide. Heet, heter, heetst.

En net op het moment waarop ik dacht dat mijn genot niet groter kon voelde ik ineens een derde tong. Op mijn dij. Aan de binnenkant, waar het zo gevoelig was. De warme vochtige tong van Tommy in mijn hals, de hete tong van Yaïr in mijn mond. Max was het die zich over mijn benen had ontfermd, likte me steeds een tikkeltje hoger en intuïtief wist ik waarnaar hij zocht. Hij naderde mijn haarloze kutje en ik hield het haast niet meer.

Behendig stroopte hij mijn behoorlijk nat geworden onderbroekje van mijn onderlijf, ik was daar nu volledig naakt. Mijn rokje zat ergens omhooggeschoven ter hoogte van mijn navel en het heerlijke gezicht van Max bewoog zich tussen mijn benen. Zijn tong rond mijn clit. Yaïr likte in mijn oor, Tommy kreunde in mijn andere. Hete adem langs mijn wang. Ik was geiler dan ik ooit in mijn jonge leven was geweest, als was was ik. Heet en kneedbaar. Ik gloeide, het duizelde me. God, wat was ik geil. Dit was andere koek dan in mijn eentje over mijn kutje wrijven voor de grote spiegel van mijn kledingkast. Dit was hemels. Botergeil.

“Ik ga je neuken,” hoorde ik ineens. Max. Hij trappelde zijn broek naar beneden en daar zag ik wat die ochtend nog verborgen was geweest onder die bobbel in zijn strakke spijkerbroek. Een stevige maar best nog wel dunne gladde twaalfjarige jongenspik wees fier in mijn richting. De eikel glom. Voorvocht weet ik nu, toen had ik nog geen idee. Maar het was zijn vocht en mijn vocht wat maakte dat hij pijnloos in mij gleed. En stootte. Harder, zachter, sneller, trager. Lekker. Zalig. Zo voelt een ontmaagding dus. Helemaal niet pijnlijk. Integendeel. Bij mijn mond verschenen nog twee lekkere gladde pikken. Glanzend als glasaaltjes. De lul van Tommy bij mijn rechterwang, de knoepert van Yaïr bij mijn linker. “Pijp me,” gebood hij. “Mij ook,” smeekte Tommy. En voor het eerst van mijn leven zoog ik twee pikken tegelijk, terwijl ik ondertussen heerlijk werd geneukt en ergens in de verte Lize hoorde gillen en Ramon hoorde grommen. Beide kwamen klaar. Tegelijk. Ik zou het ook niet lang meer houden.

Niet zo gek toch, dat ik totaal niet dacht aan eten bij tante Sonja? Het was kwart voor vijf. Ik zou tot negen uur blijven. Dus we begonnen pas…

(Wordt vervolgd)