Op zijn hondjes beukte ik er op los in haar natte kut ,al vier maal had ik ze laten klaar komen ,de vijfde keer kwam er nu aan .
´´ oh oh jaaaaaa schaaaaatje koooo koooooom weer ´´riep mijn lief vrouwtje.
Ik nam haar kleine borstjes nog eens vast en spoot toen drukkend tegen haar mooie kontje haar spleet vol .
Sex met mijn schatje was telkens een feest .
Zij maakte zich klaar om naar haar werk te gaan. Ondertussen bleef ik nog wat liggen in bed en haalde mij terug voor de geest hoe ik dit goddelijk schepsel negen jaar geleden was tegen gekomen .
Categorie: Man
Zoontje
Wim Labout was de veertig al enkele jaren gepasseerd en was al achttien jaar getrouwd .
Hij had best een gelukkig gezin met een mooie vrouw en een jongens tweeling van veertien jaar bijna vijftien .
Hij had een directeur functie en maakte meestal lange dagen .
Ook zijn vrouw was een carrière type ,ook zij had een hoge functie in de welzijnszorg en was ook nooit vroeg thuis.
De kinderen waren veel bij de ouders van Wim die naast hun woonde en die goed voor hen zorgde .
De familie Labout had goed geboerd,een grote villa met binnen en buiten zwembad ,een villa in Spanje en een appartement aan zee,twee mooie auto ´s en best een aardig bedrag op de bank.
Het Jaar 2445
Door de grote kernoorlog in 2221 hadden maar enkele honderdduizenden mensen het gehaald. Door de nucleaire winter die daarop volgde was de groep geslonken tot iets meer dan twintigduizend mensen en nog steeds stierven er mensen door de bestraling.
Alle overblijvende mensen werden verplicht om te leven met strenge regels die door een soort van militaire hiërarchie gecontroleerd werd.
De groep die overleefde leefde verspreid in een kleine stad in een noordelijk gelegen land ,het enigste land dat min of meer gespaard was gebleven.
De rest van de wereld is vernietigd en voor nog vele honderden jaren onbewoonbaar .
“Neuk mij!”
Door: A.W. Ruquer
“Neuk mij!” – die woorden spookten al weer een paar dagen door mijn hoofd. Iemand had ze op een stukje wit papier geschreven, en dat stukje papier was in mijn brievenbus beland. Niet alleen dat stukje papier trouwens… er zat ook een veelzeggende foto bij, en die twee zaten gezamenlijk in een witte envelop. Geen adressering, geen afzender. Geen idee dus of het echt voor mij bestemd was, of wie de afzender was. Daar kon ik alleen maar naar raden. En raden…dat deed ik voortdurend.
Lees verder ““Neuk mij!”“Fleur van het Animatieteam
Op vakantiepark ‘De Nieuwe Eeuw’ had een fris blond meisje met een prachtig slank figuurtje een bijbaantje; Fleur. Een keurig net opgevoed beleefd meisje van vijftien had het baantje viavia gekregen en elke dag hielp ze nu bij het animeerteam. Gratis ontbijt, drankjes en avondeten en natuurlijk overnachten in een eigen kleine stacaravan hoorde bij de verdiensten en ze zou er uiteindelijk een leuk bedrag aan overhouden.
Pfff…. Ze deed het nu al een hele week maar behalve dat het leuk was, had ze niet echt een klik met de andere twee, iets oudere, meiden van haar animeerteam. Het was wel erg leuk werk en de kinderen waren grappig en enthousiast. Elke dag opnieuw….
Lees verder “Fleur van het Animatieteam“De Oude Fabriek
Als directeur van een schoenenfabriek keek ik dromerig naar het verleden. Mijn fabriek was een bloeiend bedrijf geweest met meer dan vijfhonderd medewerkers. Maar nu waren er nog zes mensen in dienst en kon men dit baarlijk nog een fabriek noemen. Naast ikzelf waren er een administratieve kracht, drie losse medewerkers en mijn langste in dienst zijnde kracht Jos. We maakten tesamen nog maar enkele duizenden paar schoenen per jaar. Het was nu juli en in december zouden wij definitief stoppen. Voor mijzelf die de pensioenleeftijd naderde en zijn schaapjes op het droge had, vond ik het niet zo erg. Mijn administratieve hulp en mijn losse medewerkers zouden snel ergens anders aan de slag kunnen. Maar voor Jos, die nog een paar jaar van zijn pensioen was verwijderd, vond ik het verschrikkelijk. De fabriek waar hij als leerjongen was gestart en opgeklommen was tot meestergast, was zijn hele leven en hij had hier graag de pensioenleeftijd gehaald. Maar het is wat het is…
Lees verder “De Oude Fabriek“Eefie – slot [bewerkt]
“Laat mij klaarkomen, papa” zei ze.
“Nog niet,” antwoordde ik.
Ik vergat alle vooroordelen, trok mijn onderbroek uit en ging op mijn knieën zitten. Vol bewondering keek ze naar mijn stijve penis.
“Komt dat door mij?” vroeg ze, “dat hij zo groot is geworden.”
“Ja,” zei ik, “omdat je zo mooi bent. Van je mooie tepeltjes. Van je mooie, kleine, ronde poepje. Van je schattige, natte, om op te eten muisje.” Ze bekeek mij, keek naar mijn lul, zei even niets. Maar toen zei ze:
“Doe mij geen pijn als je uw lul in mij steekt. Ik wil dit al zo lang. Ik was jaloers omdat je bij mama in bed lag. Vrij met mij papa, alstublieft.”
“Tussen mij en uw mama gebeurde al lang niets meer,” zei ik. “Ik zou graag met je vrijen, maar het mag niet. Het kan niet.”
“Maar toch wil ik het zo graag. Maak je niet ongerust,” beloofde ze, “nooit zal ik iets verklappen. Tegen niemand, nog niet tegen mijn beste vriendin.”
Eefie – slot
Laat mij klaar komen papa zei ze ,nog niet antwoordde ik .
Ik vergat alle vooroordelen trok mijn onderbroek uit en ging op mijn knieën zitten .
Voor bewondering kijk ze naar mijn stijve penis ,is dat van mij vroeg ze dat hij zo groot is geworden .
Ja zei ik ,omdat je zo mooi bent ,van je mooie tepeltjes, van je mooi klein rond poepje ,van je schattig nat om op te eten muisje.
Ze bekeek mij ,keek naar mijn lul ,zei even niets maar toen ,zei ze ´´doe mij geen pijn als je uw lul in mij steek ´´ik wil dit al zo lang ,ik was jaloers omdat je bij mama in bed lag ,vrij met mij papa aub .
Tussen mij en u mama gebeurde al lang niets meer zei ik ,ik zou zou graag met je vrijen maar het mag niet ,het kan niet maar toch wil ik het zo graag ,maak je niet ongerust beloofde ze Nooit zal ik iets verklappen zei ze ,tegen niemand ,nog niet tegen mijn beste vriendin.
De Videochat
Gisterenavond ben ik begonnen met typen en niet meer gestopt… Ik hoor heel graag jullie reacties: n.y.x.aion@protonmail.com!
Escape: een wit scherm met gelach. Onder in beeld de melding dat de ‘Stranger’ aan het typen is. Even wacht Evelien af wat er dit keer voor spetterende openingszin zal verschijnen. “Dont go away, baeuty!” staat er in beeld. Dat is natuurlijk de grootste angst van die rukkers, denkt ze, dat ik meteen weer doorklik. Hebben ze eindelijk een meisje in vlees en bloed in beeld…
Evelien moet er wel om lachen. Het lijkt wel of 99% van de mensen op deze videochat website mannen en jongens zijn. De meeste met een plakker op de camera, of de camera op het plafond gericht. Want de camera moet aanstaan, anders kom je niet op de site. Maar sommige zitten wel zichtbaar in beeld. Veel Oosters ogende jongens. Die zijn allemaal wat brutaler lijkt het. Evelien vindt het wel leuk. En soms komt er iemand in beeld met alleen zijn middel, hand in de broek, duidelijk aan het rukken.
Tom en zijn Droompension
Door: Pincelmax
Mijn naam is Tom ik ben een alleen staande man van 54 j. Ik heb geen intieme relaties met vrouwen. Als ik geil ben moet ik het met hulpmiddelen oplossen. Mijn voorkeur gaat uit naar jonge tiener meisjes. Ik kick nu eenmaal op jongere generaties. Na lang zoeken heb ik een adres gevonden waar dit aangeboden wordt. Het is alsof een droomwens waargemaakt is. Het is een pension waar je een dag of tijdelijk kunt verblijven je krijgt een kamer en er is een eet gelegenheid. Het extreem bijzondere is dat het personeel bestaat uit enkele volwassen mannen en vrouwen en veertien a vijftien meisjes van naar schatting tien tot dertien jaar oud.
Lees verder “Tom en zijn Droompension“