Mijn fotosessie met Saartje

Door: Femke

Hoi, mijn naam is Linda en ik ben fotografe. Het is niet mijn beroep hoor, ik doe het als hobby, maar wel serieus. Ik heb professionele spulletjes, een studioruimte in de stad en vrijwel elk weekend een leuke fotoshoot. Door de weeks sta ik in een kledingwinkel, mijn eigen boetiekje in kinderkleding. Alleen op woensdag, donderdag en vrijdagen ben ik open. Op maandagen bewerk ik de foto’s van het weekend en op dinsdagen koop ik mijn kleding in. En o ja, ik woon alleen. Ik ben happy single, al lijkt het me super om eens met je af te spreken. Vandaar dit pb’tje. Ik las dat je een leuke vriendin zoekt.

Denk niet dat ik bakken geld verdien met mijn winkeltje en studio, ik heb ook nog een lening af te lossen, maar ik kan goed rondkomen en het werk is echt fantastisch en gemiddeld drie maanden per jaar ben ik dicht. In de twee warmste zomermaanden verdien je bijna toch geen fluit met kleding en na de kerstdagen tot februari is het ook bar en boos. Dan komen mensen alleen maar op koopjes af en daar doe ik niet aan. Ik verkoop kwaliteit en dat wil ik graag zo houden.

Hetzelfde geldt voor mijn fotografie. Ook al ben ik amateur, je betaalt bij mij gewoon de volle mep, daar is het resultaat dan ook naar. Tenzij ik je zelf vraag, dan kost je dat geen cent. Dan doe ik dat omdat jij als model iets hebt dat anderen niet hebben en dat leg ik dan graag vast. Vooral kinderen wil ik nog wel eens een gratis fotosessie aanbieden, jonge meiden tussen de zes en twaalf zijn mijn favoriet, vooral als ze slank, petieterig en bloedmooi zijn. Daarmee bedoel ik niet dat ze knap moeten zijn, maar dat ze een uitstraling hebben die iets met je doet, fysiek, dat ze je prikkelen, iets sensueels over zich hebben, zonder dat zij zich dit bewust zijn. Zodra zij zich dit bewust zijn is het weg.

Ongeveer één keer per maand heb ik zo’n gratis shoot met een meisje naar mijn keuze. Dat is het voordeel van een eigen boetiekje, je hebt ze zomaar voor het kiezen. Moeders zijn makkelijk te paaien. Zeg dat de mooiste foto’s met jouw logo op Insta komen en ze zijn de hemel te rijk. Inmiddels heb ik vierendertigduizend volgers. Ook dat helpt. Gewoon iedereen accepteren is het devies, niemand weigeren, niemand blokken en alles open gooien. De juiste tags gebruiken helpt ook enorm. Ik weet exact welke foto’s met welke tags gegarandeerde hits zijn. Vijftigduizend views en evenveel likes is geen uitzondering. En ook dat heeft zo zijn voordelen. Dat ik een vrouw ben ook trouwens. Vrouwen die op jonge meiden vallen wordt geen strobreed in de weg gelegd, we krijgen ze op een presenteerblaadje. Had ik al gezegd dat ik een marketingachtergrond heb? Ach, dat doet er niet toe.

Ik wil het over Sara hebben met je.

Saartje is acht en haar ouders zijn gescheiden. Haar pap heet Jeroen, haar moeder ken ik niet. Volgens Jeroen een bitch die ervandoor ging met een ander en niet meer naar haar dochter omkijkt. Die ‘ander’ is een arrogante kwast met poen en een villa in ’t Gooi. Ik zou hem moeten kennen van tv, maar die heb ik al jaren niet meer. YouTube, Insta, Snap en Vimeo zijn mijn tv. Ik ben tweeëndertig, kom op zeg. Tv is voor oude knarren. “Dank je,” zei Jeroen. Ja, onbedoeld mensen kwetsen kan ik wel.

Maar goed, Sara dus, Saartje. Acht jaar en bloedmooi. Bloedmooi op de manier die ik hiervoor al beschreef. Een lekkertje dus. Slank, ondeugende oogjes, volle mond, holle rug, gebolde billen, dunne dijtjes, een zalige tigh gap en voetjes om aardbeitjes van te eten zo zoet. En ik heb exact de juiste kleertjes voor haar.

“Breng haar om elf uur ’s ochtends en haal haar weer op rond vieren,” had ik Jeroen gezegd. “We gaan er wat moois van maken.” Jeroen was allang blij dat hij een hele middag geen handenbindertje had die zaterdag. En ik blij met de vrijheid vijf uur lang heerlijk met Saar alleen door te kunnen brengen in mijn knusse studiootje in de stad. Onbespied, op de tweede etage van een opslagloods waar verder geen mens komt in de weekends. Ook dat heb ik toch maar mooi voor elkaar.

Saartje had er wel zin in. Ze had voor de spiegel geoefend, poseertips op YouTube gezocht en drie volle afleveringen van Holland’s Next Topmodel gekeken. “Moet ik ook in een bad met ijsblokjes?” Had ze gevraagd bij binnenkomst. Ook daarmee had de schat al geoefend. Ze had hun bad thuis met ijskoud water gevuld, er dertig ijsblokjes in gekieperd en was er vervolgens poedelnaakt in gaan zitten. “Nee joh lieverd, ben je mal?” Was mijn antwoord en hup daar was haar pruillipje. De lieve schat was oprecht teleurgesteld.

“Wat is je diepste wens?” Had ik haar iets later gevraagd. “Mooie foto’s voor papa,” antwoordde ze lief. “En wat vindt papa mooi denk je?” Daarop haalde zij haar knokige schoudertjes op. “Zal ik dat maar bedenken, dan?” Stelde ik voor. “Ik heb wel een vermoeden van wat papa’s mooi vinden.” En laat dat nou exact zijn wat ik ook mooi vind. Had ik al gezegd dat ik lesbisch ben? Ik val op bloedmooie meiden en leg ze maar wat graag vast. Het resultaat is heerlijk om naar terug te kijken in mijn eentje. Met een glaasje wijn, gevulde dadels en de Bolero steeds opzweepender uit de speakers. Maar het proces naar dat resultaat is ook niet te versmaden. Ik zal het beschrijven voor je, dan heb je een beeld.

Maar neem zelf ook even een wijntje, ik wacht wel…

Goed, ik neem aan dat je weer terug bent, let op. Als ik om elf uur ’s morgens heb afgesproken ben ik om negen uur in mijn studio. Ik zorg dat het er behaaglijk is, drink een kop koffie en leg de kleding overzichtelijk op een wandplank. Die kleding heb ik de dag ervoor dan al uitgezocht en nooit zijn het broeken. Altijd jurkjes, rokjes, turnpakjes en wijde shorts met open vallende pijpjes. En altijd maar één onderbroekje. Minuscuul. Van het soort dat je alleen bij Christine le Duc kan kopen weet je wel. De meiden vinden het prachtig, stuk voor stuk. Net als de schoentjes die ik voor ze heb.

Vervolgens zet ik de attributen en accessoires klaar. Ik heb inmiddels al een aardige collectie nepsieraden, pruikjes, veertjes, hoedjes, boa’s en speelgoedjes aangelegd. Om over stoeltjes, krukjes, kleedjes en sjaaltjes maar te zwijgen. Als achtergrond drapeer ik altijd een mooi doek over zo’n speciaal ophangsysteem. Ik heb een stuk of tien van die doeken, allemaal even chique. Drie studiolampen doen de rest.

Om klokslag elf uur ontvang ik het modelletje dat vaak door de moeder naar boven wordt gebracht, vaders zie ik zelden. Ik laat wat kleding zien, enkele accessoires en attributen en de studioruimte. We drinken thee of koffie en rond half twaalf ben ik dan alleen met de kleine. Dit keer bracht Jeroen de bloedmooie Sara en hij was meteen vertrokken. Die zette haar beneden af, riep “Tot vier uur en veel plezier,” en weg was hij. Vaders houden niet van geleuter.

Saartje keek haar ogen uit. Het turnpakje vond ze leuk, het onderbroekje, een felgeel rokje, wit bloesje, een roze zomerjurkje en de pruikjes. De speelgoedjes liet ze links liggen en de hoedjes vond ze maar niks. Ze droeg zelf een spijkerbroekje, een grijs truitje en sneakers. Schandalig om je kind er zo bij te laten lopen. Geen kleding uit mijn boetiekje, dat kan ik je wel vertellen.

“Waarmee zullen we beginnen schatje, wat wil je graag?” Ze glunderde alsof ze in een snoepwinkel stond. “Turnen,” zei ze meteen. “Weet je het zeker, lieverd?” Vroeg ik nog, maar ze was vastberaden, het turnpakje al in haar handen. Meestal eindigde ik met een turnpakje. Eronder waren de meisjes naakt, zodat hun kutlipjes goed aftekenden bij het kruis, dat was voor mij de climax van zo’n shoot. Uiteraard moest ik het pakje dan regelmatig ‘goed trekken’, wat de meisjes op zo’n moment allang prima vonden. Dat gefrunnik van mij waren ze na ruim drie uur shooten wel gewend. Beginnen met een turnpakje was andere koek. Ik besloot het een kans te geven, waarom niet?

Als bedreven Holland’s Next Topmodel kijkster keek Saar er niet van op dat haar onderbroekje uit moest onder het pakje. En dat ze daarin dus volledig naakt moest zijn. Zonder gene stond ze in haar volle nakie voor me en vond het prima dat ik haar hielp het pakje aan te krijgen. Wat een gewaarwording zo op de vroege morgen. Zelfs van mijn ongepaste aanrakingen hier en daar schrok zij niet terug. Dit kon weleens een hele mooie middag worden. Het was net half twaalf.

Neem trouwens even een slokje van je wijn, het gaat nog warm worden. Dan neem ik nog een dadel. Lekker.

Het turnpakje dat het bloedmooie meisje uitkoos was van het merk Euro Sparkle, die maken pakjes van zeer dunne stoffen. De witte variant die ook door ballerina’s gedragen wordt is het mooist. De huidskleur schijnt erdoor, tepeltjes zijn zichtbaar en rond het kutje lijkt het soms alsof het meisje geen pakje aanheeft. Het pakje zit echt als een tweede huidje en bovendien was het pakje dat ik had liggen wat hoger uitgesneden dan de rest. Bij de heupjes bedoel ik. De botjes van het bekken zijn daardoor net niet bedekt. Voor mij ultiem sensueel. Ik hou van botjes, knokige schoudertjes, iele beentjes, smalle ronde kontjes en zichtbare ribbetjes. De kleine slanke Sara voldeed aan alle criteria.

“Maak het je gemakkelijk, schatje,” zei ik toen we eenmaal in de studioruimte waren. “Doe gewoon maar wat erin je opkomt, als het nodig is geef ik wel wat aanwijzingen.” Meestal vragen jonge meisjes ‘wat moet ik doen, dan?’ maar dat was bij Saartje niet het geval. Meteen al toverde zij poses tevoorschijn die een volleerd model niet zouden misstaan. Het lieve kind had talent. En veel naar HNTM gekeken, dat was duidelijk. Ze bewoog wel iets te snel voor mijn gevoel. Ik liet haar even begaan, maar zou haar zo wel wat moeten vertragen. Ik wilde het tempo omlaag. Flink omlaag. Ik wilde zelf om haar heen bewegen terwijl zij langer stil stond, of zat, of lag.

Na tien minuutjes dollen vond ik het welletjes. “Je doet het echt heel goed, schatje,” zei ik. “En je doet het nòg beter als je wat je net allemaal deed in slow motion zou willen doen.” Natuurlijk vroeg zij wat dat was en ik deed het haar voor. Heel traag. Ze begreep het meteen. Nu haar bewegingen traag vloeiden kon ik haar lijfje beter volgen met mijn camera. Ik werkte nooit met de viewfinder, dat is mij te afstandelijk, het liefst druk ik mijn rechteroog tegen de zoeker, dan is het net alsof ik bovenop mijn model zit. Bovenop haar huid. Ieder plooitje, elk naadje en vouwtje kan ik volgen. Tot op de porie. Dat vind ik geil. Ik ben een voyeur, een kijkster, al mag ik ook graag voelen.

Saartje was vertraagd op het kleed gaan liggen, haar ene beentje gebogen omhoog staand en haar voetje plat op de grond, het andere been gestrekt. Haar kruisje geopend. “Blijf zo liggen,” gebood ik haar en de zoeker gleed langs haar lijfje tussen haar beentjes. Ik zoomde in op haar kruisje, daar waar haar kutlipjes door de flinterdunne stof heen schenen. Ik klikte af. En nogmaals. Mijn hart bonsde. Ik boog door mijn knieën en ging plat op mijn buik voor haar liggen. “Blijf stil liggen, schatje,” zei ik nogmaals, “dit is heel mooi.” Met mijn linkeroog even geopend zag ik dat ze glunderde. Het lieve kind kreeg graag bevestiging, ze leefde op complimentjes. Iets om rekening mee te houden.

Ik zoomde uit, zodat ook haar slanke beentjes goed in beeld kwamen, haar dunne dijtjes, uitstekende heupbotjes. Haar omhoogstaande beentje verslapte iets, waardoor haar kruisje minder open stond en de plooitjes van de stof tussen haar lipjes knelden. Mooie foto weer. Toch stak ik mijn vrije hand naar voren en duwde zachtjes haar beentje weer recht. Haar dijtje voelde zacht en warm. Ik voelde dat ik vochtig werd. “Zo is net iets mooier,” verklaarde ik mijn aanraking. Saar vond het best. Ondanks dat haar beentje weer recht omhoog stond plakte het stofje toch nog tussen haar schaamlipjes. De stof iets losser trekken zou nog sensueler zijn op de foto. Heerlijk om terug te zien in 4K kwaliteit op mijn 17″ computerscherm, bedacht ik mij. Zonder wat te zeggen plukte ik met twee vingers het dunne stofje uit haar kutplooitje. Ik plukte net iets te ver, waardoor ik een glimp van haar naakte spleetje opving. Klik. Dat kon ik later nog eens goed bekijken. Het was nog geen twaalf uur en mijn eerste topshot was al binnen.

“Ga nu langzaam op je ruggetje liggen, schatje,” fluisterde ik. Ik was geil. Saartje was echt bloedmooi. Ik zoomde in op haar sensuele mondje, vroeg haar haar lippen vochtig te likken voor een mooie glans en legde natuurlijk iedere haal van haar nat glanzende tongetje vast. Glijdend over haar prachtige lippen. Haar gesloten ogen moesten ook op de foto. Ik zoomde uit, kreeg haar hele gezichtje in beeld, tot aan haar priemende tepeltjes aan toe. Euro Sparkle, wat een heerlijke stof was dit toch. Mijn hartslag sloeg een slagje over. En weer zoomde ik in. Op het door de flinterdunne textiel heen schijnende roze tepeltje. Een tepeltje dat hard omhoog priemde. De stof daar uitrekkend. Klik. Dat wilde ik terug kunnen zien. En nogmaals klik. Haar andere tepel, net zo hard.

“Blijf weer stil liggen, schat,” zei ik zacht. En dat is wat ze deed. Ze lag languit gestrekt op haar rug. Haar armen lichtjes gespreid langs haar zijden, haar beentjes ook wat gespreid. Ontspannen. Mijn focus richtte zich weer op haar schaamstreek. Haar kutje fascineerde mij. Een stukje paradijs tussen twee zachte dunne dijtjes. Ik knielde bij haar voetjes. Mijn blik streek langs haar benen omhoog over haar zalige lijfje. Wat lag ze daar mooi, met haar oogjes dicht. “Doe maar gerust alsof je slaapt, lieverd,” fluisterde ik haar bemoedigend toe. “Papa’s vinden slaapfoto’s heel erg mooi.”

Geen idee of dat zo was, maar ik vond slaapfoto’s schitterend. Met haar oogjes dicht waande ik mij helemaal onbespied. Ik kon ongeneerd inzoomen op haar kutje, mijn vinger erop leggen, het stofje iets verschikken. En steeds maar klikken. Mijn vinger die het kruisje weer iets omhoog trok, waardoor haar kutje weer bloot kwam te liggen. Wat was ik blij met de automatische scherpsteller. De focus lag telkens in het midden, exact in het rode vlakje in mijn zoeker. Geen foto mislukte zo. Mijn instellingen stonden vast op 1/800, f/4.0, ISO 800. Mijn zoomlens had een bereik van 35 tot 70mm. De studiolampen zorgden voor continue licht. Schaduwvrij. Helderder konden foto’s niet zijn met mijn fullframe camera. Geen crop, niets. What you see is what you get. Klik, haar clitje. Glanzend als een natte parel. Het stofje dat zich weer tussen haar lipjes begaf vertoonde duidelijke spoortjes vocht. Het gefrunnik aan het kruisje deed iets met het meisje. En niet alleen met haar.

Mijn eigen kut was behoorlijk vochtig. Nu ik mij zo onbespied waande had ik even gevoeld. Even mijn vinger langs mijn clit gestreken, even twee vingers in mijn natte gleuf gestoken. Sliertjes geil plakten nog aan mijn vingers toen ik haar kruisje nogmaals omhoog trok. Zachtjes. Heerlijk mijn van geil glanzende vingers vlakbij dat gladde lieve onschuldige kleine kale meisjesspleetje. Zo scherp. Zo helder. Klik. Mijn vinger tegen haar kutje. Klik. Op haar clitje. Klik. En weer weg. Het moest per ongeluk lijken, ik wilde geen argwaan wekken. Het was kwart over twaalf.

Ik schrok, want ineens wierp zij haar onderlijf omhoog. Ik dacht eerst dat zij zich van me afschudde, maar haar lichaam vormde een boogje. “Kijk, Linda,” riep ze verheugd, “ik kan een bruggetje!” Mijn hart klopte in mijn keel. Die had ik niet zien aankomen. Ik was zeker even afgeleid geweest, potjandorie. Dat zei mijn vader altijd: potjandorie. Of potjandorie nog es an toe zeg. Dat had hij van een of andere oude cabaretier. Het stofje van haar turnpakje stond strak gespannen over haar naar voren gebolde kutje. Wat een prachtplaat. “Blijf zo staan, schat,” riep ik opgewonden. Haar schaamlipjes tekenden zich nu beter af dan ooit. Klik, foto. Klik, uit een iets andere hoek. Klik, uitgezoomd. Klik, ingezoomd. “Hou vol lieverd,” moedigde ik haar weer aan. De vochtvlek in haar kruis was onmiskenbaar. Die moest vastgelegd. Klik.

Ik kroop onder haar, onder het boogje gevormd door haar holle rug. Ik zag haar gebolde billen, daar tussendoor de bolling van haar zalige kutje. Ik kroop eronder. Nu ging het scherpstellen wat lastiger, ik was te dichtbij, maar het lukte. Klik. Haar billen puilden uit haar pakje. “Ik hou het niet meer Linda,” riep ze ineens. En net op tijd trok ik mijn camera opzij. Ze zakte door haar beentjes met haar kutje precies op mijn open mond. Ik proefde haar, hapte, stak mijn tong uit, vlug, dit moment wilde ik niet onbenut laten. Ja, mijn tong tussen turnpakje en kut. Kort, maar lang genoeg. Ze rolde giechelend van mij af, maar haar smaak kleefde al aan mijn tong. Haar geur in mijn neus. Wat een heerlijk geil krengetje. Ik kende de smaak van kutjessap en reken maar dat ik dat sapje proefde nu. Dit was meisjesgeil op mijn tong, ze was opgewonden geweest. Vlug krabbelde ik weer even aan mijn clit. Masserend. Te vluchtig om klaar te komen, maar wat voelde dit lekker. Er gaat niets boven de roes van geiligheid.

Maar neem nog een slokje, er komt nog meer.

Sara kon heel ondeugend kijken. Zo van ‘ik weet, ik weet wat jij niet weet,’ die blik had ze nu. Ze wist dat we iets deden wat over grenzen ging, maar ze had het leuk gevonden, lekker gevonden, geil gevonden, al kende ze dat laatste woord nog niet echt. Ze wist dat zij mij opwond, ze had mijn op haar kutje gefocuste aandacht heus wel opgemerkt. En dat ik doelbewust aan haar clitje had gevoeld met mijn vingers. Dat mijn happen in haar kutje zojuist geen per ongeluk happen was. Ze was wel jong, maar niet van lotje.

Ik besloot af te koelen en samen met haar een boterhammetje te eten. Ze zat tegenover mij met een bammetje in haar knuisjes, haar ene voet plat op de zitting van haar stoel en de andere naar beneden bungelend. Dit gaf mij weer een uitstekend zicht op haar spleetje, al was zij zich dit ditmaal niet bewust volgens mij. Onder het eten pakte ik mijn camera en schoot weer wat plaatjes. Een heerlijk ontspannen tafereeltje zo.

“Welke kleertjes wil je hierna aan?” vroeg ik. Ze wist het meteen. “Een jurkje met dat mooie onderbroekje,” weer die ondeugende blik. Toen ze was omgekleed maakte ik eerst wat standaardplaatjes. Tijdens zo’n middag schiet ik gemiddeld vierhonderd foto’s, waarvan er maar acht naar de ouders gaan en maar drie op Insta worden geplaatst. De gewaagde foto’s krijgt niemand ooit te zien. Alleen ik. Zo werkt dat en geen haan die ernaar kraait. Het nagenieten doe ik helemaal privé met me, myself and I.

Dat nagenieten zit al in mijn hoofd terwijl ik de foto’s maak. Bij elke klik zie ik mezelf al achter mijn grote beeldscherm. Wat wil ik dan voorgeschoteld krijgen? Wat wil ik in close-up zien? Welk gezichtspunt toont me straks de opwindendste aanblik? Welke uitsnede doet mij dan het meest? Ik maak de foto’s puur voor mezelf en voor niemand anders. Vooral de gratis shoots die ik maandelijks bied zijn cadeautjes aan mezelf. Vandaag was Saartje mijn cadeautje. Dat besefte ik mij maar al te goed toen zij op een bepaald moment op haar handjes en knietjes door de studio kroop in haar veel te korte jurkje en veel te iele onderbroekje van le Duc.

“Blijf zo eens stilstaan, schatje,” zei ik toen zij net van mij wegkroop, met haar billen naar mij gericht, haar jurkje wat opgekropen. Ze deed meteen wat ik vroeg. Klik. “Steun maar even op je onderarmpjes, kun je dat?” Natuurlijk kon ze dat. Doordat zij nu wat meer door haar armpjes boog, kwam haar kontje wat omhoog. Een heerlijk bolvormig kontje had ze. Billetjes waartussen niet alleen haar kontgaatje zichtbaar was, ondanks haar minuscule onderbroekje, maar ook haar kutlipjes. Klik. En close-up. Klik. “Kun je je bips nog net iets meer omhoog steken en je ruggetje hol maken?” Zij deed dit weer gedwee. Strakker kon het broekje niet tussen haar bips en kutje snijden. Aan beide zijden van het textiel staken haar schaamlipjes naar buiten. Wat een ontzettend geile aanblik dit. Klik.

“Blijf nog even in deze houding, lieverd.” Ik flipte de onderkant van haar jurkje nog verder omhoog. Haar hele bolletje lag nu bloot voor me, op het nietszeggende onderbroekje na. Klik. Ik kon me niet langer bedwingen. Het broekje moest uit, ik wilde haar blote kutje volledig in beeld. Uitgezoomd, ingezoomd. Ik wilde mij volledig aan haar kunnen verlustigen later voor mijn 17″ scherm, haar naakte kutje in close-up en 4K voor me zien. Scherper nog dan ik haar nu in werkelijkheid zag. Mijn kut deelde mijn voorpret. Klik. En nogmaals klik. Ik trok haar broekje omlaag. Dat bungelde nu tussen haar dijtjes. Haar heerlijke slanke dijtjes.

Haar naar achter gebolde kutje, deels zichtbaar tussen haar dijtjes, deels tussen haar billetjes, glinsterde. Net als vanmorgen scheidde zij weer slijm af, vocht. De kleine slettenbak was opgewonden. Ze kikte erop om zichzelf te laten zien. Ik kende dat gevoel zelf maar al te goed. Ze zou geen woord hierover tegen Jeroen zeggen, haar vader. Daar was zij te geraffineerd voor, te ondeugend. Ze wist dondergoed wat wij deden. Ze heen en weerde zelfs met haar gebolde kontje nu. Stak hem nog verder omhoog. Klik. En toen legde ik mijn camera weg. Een ander spel lonkte.

Heerlijk haalde ik mijn tong door haar gleufje, met mijn beide handen op haar gebolde billen. Ik trok ze wat uiteen, waardoor haar zalige kutje nog beter bereikbaar was voor mijn onderzoekende tong. Mijn wangen tegen haar bips. Ze smaakte hemels. Ik gleed mijn tong naar boven, rond haar sterretje. Ook die likte ik. Ik drukte mijn tong zelfs even iets tussen haar kringspiertjes naar binnen. Inmiddels met één hand bij mijn eigen kut. Saar kreunde, duwde haar kontje nog wat steviger tegen mijn mond. Ze wilde me voelen.

Mijn tong gleed weer omlaag naar haar openstaande kutje, haar glimmende clitje. Haar glanzend pareltje. Mijn wijsvinger hielp mijn tong een beetje. Terwijl mijn tong tussen haar lipjes naar binnen gleed draaide mijn vinger rondjes rond haar clitje. Tegelijkertijd deed ik bij mezelf hetzelfde. Heerlijk. Saartje draaide met haar kontje, duwde haar kutje stevig tegen mijn mond, mijn speeksel stroomde in een straaltje door haar bilnaad. En dat likte ik dan weer op. Het was niet alleen speeksel, ook kutslijm, dat proefde ik. Het kind was geil als boter, net als ik.

Toen kroop ik onder haar, schoof haar op mijn buik. Haar kutje bij mijn mond, haar mondje bij mijn kut. Ik hoefde niets te zeggen. Ik had mijn rok dan nog wel aan, mijn slipje had ik allang uitgetrokken. Saartje wist instinctief exact wat haar te doen stond. Hormonen zijn wonderlijke natuurverschijnselen. Ze drukte haar tongetje tussen mijn schaamlippen. Likte mij alsof ik een ijsje was. Met lange halen. Ik drukte mijn kut stevig tegen haar mond, met mijn handen op haar achterhoofd duwde ik haar hoofdje tegen mijn kut, terwijl mijn tong weer bij haar naar binnen gleed en in haar kutje rondwoelde. Zij had inmiddels mijn opgezwollen clit gevonden. Die was een open zenuw op dat moment, stond in verbinding met iedere erogene zone in mijn lijf. Ik wist dat mijn orgasme naderde. Al uren had mijn lichaam daar naartoe gewerkt. Mijn onderlijf rilde al iets, mijn clit neukte haar mondje.

Saartje rilde ook een beetje. Toen wat heftiger. Haar kutje trok samen, strak rond mijn tong, als een kinderhandje dat mijn tong naar binnen trok. En op het moment waarop zij schokkend met haar onderlijf tot een orgasme kwam, kwam ik ook. Mijn onderlijf kronkelde alle kanten op, ik duwde haar hoofdje nog harder in mijn kruis, haar haren prikkelden mijn dijen. En terwijl ik in haar kutje hapte, met mijn tong diep in haar, stroomde mijn kutgeil uit mijn lijf. Ik squirtte niet, het spoot er niet uit, het stroomde. Nu was mijn lijf één erogene zone, één open zenuw, één grote clit zo gevoelig. En ik schokte. De geur van Saars kutje in mijn neus, haar smaak op mijn tong, haar gezichtje tussen mijn benen, mijn armen stevig om haar heen. Als dit geen voorproefje van de hemel was, dan wist ik het ook niet meer.

O, wacht even. Ben even naar de wc, zo terug.

Zie zo. Ben ik weer.

Nou, misschien is je wijntje op ondertussen, misschien ook niet, maar zo heb je toch alvast een indruk van mij voor we elkaar ontmoeten. Ik ben niet zo goed in blind dates. “Sociaal onhandig,” zei mijn moeder altijd, maar ik ben gewoon een spontane flapuit. De meeste mensen haken af als ik zo openhartig ben, ik hoop niet dat jij er ook zo eentje bent. Openheid en eerlijkheid zijn voor mij gewoon belangrijk binnen een relatie. Aan stiekem gedoe heb ik een bloedje dood, dat je dat maar weet. De volgende keer vertel ik je wel over mijn boetiekje en wat ik daar zoal beleef. Maar vertel eerst eens wat over jezelf, wie ben je, waar kom je vandaan, wat zijn je hobbies? En lijkt het je wat om eens af te spreken? Je kunt me ook bellen: 06xxxxxxxx. Ik hoor graag van je.

Groetjes,
Lin

(Disclaimer: het bovenstaande is natuurlijk volledig uit mijn fantasie ontsproten. Doe dit nooit echt a.u.b. Kinderen verdienen onze liefde, bescherming en een onbezorgde jeugd. Dit omvat natuurlijk óók de wijze waarmee wij met onze planeet, vluchtelingenkinderen en verdeling van rijkdom omgaan).