De Boswandeling – deel 2

Door: Femke

Fantasieverhaaltje naar een idee van Opa 66. Niet in het echt doen hoor! 😉
Oh, en lees eerst: Deel 1.

…

Joop
Onderweg naar haar vakantiehuisje vertelde het meisje hem haar naam. Marleentje was acht en bleek alleen met haar moeder te wonen. De kerk had ervoor gezorgd dat zij op vakantie konden. Ze zouden tot vrijdag blijven. Joop vroeg zich af of hij haar vertrek wel aan zou kunnen en of de geheugenfoto van zojuist wel voldoende zou zijn om nog jaren op te kunnen teren. Het liefst zou hij onderdeel van haar leven worden. Hij wilde haar niet kwijt. Ze was een wondertje op beentjes, zij had hem even de hemel laten zien, een inkijkje gegeven in hoe het leven ook zou kunnen zijn. Een uur geleden kende hij haar nog niet, maar nu al zat ze in zijn bloed, als een virus. Haar spontane omhelzing na zijn onvergeeflijke foutje met zijn hand was de kroon geweest.

Marleentje
De meneer heette Joop en onderweg naar het huisje had hij me allerlei vraagjes gesteld over mij en de vakantie. Ik had gezegd dat wij vrijdag weer weggingen en hij zei dat hij dan ook weer vertrok. Toen hadden we even in stilte verder gelopen, mijn kleine handje in zijn grote mannenhand en in zijn andere hand mijn fietsje. “Wil u mij naar ons vakantiehuisje brengen?” Had ik hem gevraagd. En hij had ja gezegd. “Wil u dan tegen mama zeggen van mijn fiets?” Vroeg ik toen. Ik wilde dat hij mama ook zou ontmoeten en dat hij misschien wel nog een keer langskwam en dat zij hem ook aardig vond. Eigenlijk wilde ik helemaal niet dat hij weer wegging. Papa zag ik nooit, opa zag ik nooit meer, alleen maar mama en de hulp. Ik miste papa. En opa. De meneer was zo lief geweest, had mijn pijntjes weggewreven, ik had op zijn schoot gezeten en hij had sorry gezegd voor iets waarvoor juist ik sorry had moeten zeggen. Hij was zelfs nog liever dan mijn echte opa. Het liefst zat ik heel de dag bij hem op schoot met zijn warme armen om mij heen, zijn handen op mijn buik en beentjes.

Joop
Het was inmiddels half vijf en toen we bij het vakantiehuisje van Marleentje aankwamen zat er een mooie jonge blonde dame op een witte tuinstoel voor de deur. Marleentje trok haar handje los en rende op haar af. “Mama!” Riep zij verheugd, “ik was gevallen en deze opa heeft me geholpen!” Ze vloog haar in de armen en de jonge moeder keek Joop, over de schouder van haar dochtertje, vrolijk aan. Ze gaf Marleentje een pakkerd en vroeg of zij zich had bezeerd. Het meisje zei ja, toonde waar het pijn had gedaan, en vertelde dat het nu allemaal over was. “Maar mijn fiets is wel kapot,” zei ze bezorgd en keek naar hem met het stuur van het fietsje nog in zijn ene hand.

“Goedemiddag,” zei Joop vriendelijk en luchtig, “ik kwam Marleentje tegen in het bos en heb haar geholpen. De ketting is gebroken.” Hij legde het fietsje naast de tuinstoel en gaf de moeder een hand. “Ik ben Chantal,” zei ze, “kan u hem maken?” Vroeg ze meteen. Ze was knap. Marleentje had haar schoonheid niet van een vreemde. Hij schatte haar een jaar of dertig, tweeëndertig misschien, maar geen jaar ouder. Hij had een veel oudere moeder verwacht, met een vermoeide uitstraling, meer omdat Marleentje over haar longproblemen had verteld en dat haar mama altijd moe was. Ze maakte juist een frisse energieke indruk vond hij. En haar vraag verbaasde hem niet. Ze zou geen geld hebben voor een fietsenmaker, ook dat had Marleentje onderweg al verteld. Heerlijk open, dat meisje.

Marleentje
Mama was goed uitgerust, ze was vrolijk en opa Joop zei dat hij de fiets misschien wel kon maken als hij bij de receptie het juiste gereedschap kon lenen. Morgenochtend zou hij dat wel navragen. Dit betekende dat ik hem morgen weer zou zien. Mijn hart maakte een sprongetje. Mama vroeg of hij misschien wat water wilde en dat wilde hij wel. “Wil jij daar even voor zorgen?” Vroeg ze mij en ik rende naar het keukentje om kraanwater in een glas te laten lopen. Zelf nam ik ook twee flinke slokken.

Toen ik weer buiten kwam zat opa Joop ook op een tuinstoel. Hij zat schuin tegenover mama en ze spraken over het park, mama’s gezondheid en ons verblijf hier. Ik stond wat tussen hen in en het viel me op dat hij af en toe naar mij keek. Misschien om mij bij het gesprek te betrekken, misschien om iets anders, maar ik vond het fijn. Hij was niet meteen helemaal op mama gericht, wat veel mannen van de kerk wel vaak zijn. Die letten vrijwel niet op mij, maar opa Joop dus wel. We hadden iets van een band samen, dat merkte ik wel. Eigenlijk zou ik weer op zijn schoot willen klimmen, maar dat zou mam vast raar vinden.

Joop
Chantal bleek inderdaad tweeëndertig en ze sprak vrij gemakkelijk. Ze schaamde zich niet voor haar financiële situatie en vertelde hem ronduit over de gulheid van het kerkgenootschap waarvan zij deel uitmaakte. Het verblijf deed haar goed, mede omdat zij zoveel rust nodig had en Marleentje hier lekker naar buiten kon en ook eens uit de dagelijkse sleur was. Dat gunde zij haar dochtertje enorm, maar het was moeilijk als alleenstaande moeder zonder alimentatie omdat Marleentjes vader Marleentje nooit erkend had. Ze waren niet getrouwd geweest. De man keek niet meer om naar zijn ex en dochter, hoeveel ze Marleentje die aandacht ook gegund had. Zelf hoefde Chantal voorlopig geen man meer. Ze redde zich wel alleen met een beetje hulp van dien of gene.

Joop verbaasde zich over het feit dat hij in nog geen half uur tijd al zoveel ontboezemingen te horen kreeg. De vrouw was duidelijk verguld met wat aanspraak. Ook zij zat waarschijnlijk gevangen in haar eigen kleine kringetje. Wat hij van haar begreep is dat ze ongeveer zestien uur per etmaal sliep, en hooguit twee uurtjes echt fit was op een dag. Onvoldoende zuurstof in haar bloed door een combinatie van slecht werkende longen en een defect in de aanmaak van hemoglobine maakte dat zij zo weinig energie had. Ze had graag met Marleentje allerlei activiteiten ondernomen deze vakantie, maar haar dochtertje zou zich vooral alleen moeten vermaken was zij bang. School ging wel, vakanties waren een uitdaging.

Marleentje
Opa Joop en mama bleven maar kletsen. Nou ja, vooral mama kletste en opa Joop zei alleen maar ‘hum’ en ‘ja’ of stelde een doorvraag: “Hoe is dat dan voor jou?” En hup daar ratelde mama weer.

Ik was inmiddels tussen hun stoelen in op de grond gaan zitten en keek naar de grote handen van opa Joop. Die handen hadden mijn buik omklemd, over mijn beentjes gewreven, mij warm gemaakt. Ik keek naar zijn mond, die tegen mijn wang geademd had en naar de vriendelijke ogen, waarin ik zelf gekeken had. Hij droeg een korte broek en had grijs behaarde benen. Wollig, ik zou er met mijn handje over willen strijken. Hij glimlachte even naar mama en keek toen weer even naar mij, alsof hij tijdens het gesprek ook contact met mij wilde onderhouden. Zo lief.

Joop
Af en toe keek hij schuin naar Marleentje, die tussen hem en Chantals in op de grond zat en hem nauwlettend leek te observeren. Wanneer hij naar haar keek, dan draaide zij haar hoofd niet weg, maar dan keek ze terug. Geïnteresseerd. Wat zou er door dat kleine koppie heen gaan?

Soms kon Joop het niet laten om naar haar gekruiste beentjes te kijken, ze zat in kleermakerszit, of naar haar kleine bikinibroekje met daarachter dat kleine zachte kale kinderkutje, die hij eventjes aangeraakt had met zijn hand. Door het broekje heen weliswaar, maar toch. Hij had haar buikje gestreeld, haar beentjes, de dijtjes. En hij weet zeker dat hij spontaan was klaargekomen, zaad had zijn penis verlaten, zo had zij hem opgewonden met haar kleine lijfje.

Zijn gedachten belemmerden hem bijna het luisteren, zijn penis tintelde weer. Hij moest niet tussen haar beentjes kijken, niet naar haar lijfje, haar niet bestaande tietjes. Hij moest zich concentreren op de woorden van Chantal, haar moeder. Hij mocht geen argwaan wekken, zoals hij bij de moeders aan het bosvennetje wel had gedaan. Simpelweg door te lang naar dat natte gladde meisje in het water te staren. Dat moest hem bij Marleentje niet gebeuren nu, hij zou wat moeten opbouwen met die twee, een vertrouwensband, een langduriger relatie. Dat mocht hij niet verprutsen. Zijn hormonen waren al eerder met hem aan de haal gegaan.

Marleentje
Ik zag best dat opa Joop soms naar mijn buikje keek, mijn beentjes en broekje. Misschien vroeg hij zich bezorgd af of ik geen pijn meer had. Hij wist natuurlijk niet dat ik mijn pijntjes de tweede keer maar verzonnen had, om zijn handen weer over mijn lijfje te voelen strelen. Dat was echt heel fijn geweest. Ik had zelfs tinteltjes in mijn kutje gevoeld en mijn clitje tegen zijn hand gedrukt, dat had ik natuurlijk nooit mogen doen, daarom schrok ik toen zo, maar dat had ik bijna automatisch gedaan, zijn hand was ook zo dichtbij geweest, zo warm, zo uitnodigend vlakbij. De schrik was wel weer verdwenen, maar als ik weer aan dat moment dacht kreeg ik alweer de kriebeltjes. Ik keek weer naar zijn handen, zijn schoot, de vriendelijke ogen. En ik kon het echt niet helpen, het was eruit voor ik er erg in had: “Opa Joop, mag ik op schoot?”

Joop
Ergens midden in het gesprek met Chantal vroeg Marleentje ineens of ze bij hem op schoot mocht. Dit was wel het laatste dat hij had verwacht. Hij keek quasi verbaasd naar Chantal, alsof hij een soort van toestemming vroeg, maar zij keek alleen maar lachend naar haar dochtertje. “Volgens mij vind jij opa Joop wel aardig, of niet?” Zei ze opgewekt. “Je zit hem al heel de tijd aan te staren.” Het was haar dus ook opgevallen. “Maar volgens mij vindt opa Joop jou ook wel leuk, of niet opa Joop?” Ze keek hem rechtstreeks aan. Hij wist niet hoe hij de opmerking moest opvatten. Oprecht? Cynisch? Sarcastisch? Was hij door de mand gevallen en was dit einde oefening, einde verhaal? Kon hij maar beter de benen nemen, juist blijven zitten, hoe werd hij nu geacht te reageren? Hij was duidelijk verlegen met de situatie, natúúrlijk was zijn gestaar naar Marleentje haar opgevallen. Hij had vast niet altijd even alert gereageerd op haar verhaal, was zijn bewustzijn weer vernauwd geweest? Wat stond hem nu te doen? Marleentje op schoot nemen of haar afwijzen? Hij wist het oprecht niet, hij leek wel te verstarren. Ineens, een ingeving.

“Nee, ik moest maar weer eens op huis aan, het is zo etenstijd.” En hij stond op uit zijn stoel.

Marleentje
Ik kon niet bij opa Joop op schoot, want die moest naar huis, eten maken. Mama had gezegd dat ik hem zeker wel aardig vond, maar het niet echt gevraagd. Ook zei ze dat opa Joop mij wel leuk vond, maar dat was ook niet echt een vraag geweest. Ze had niet op ons antwoord gewacht en toen was hij ineens opgestaan. Mama had mij misschien naar hem zien kijken en hij naar mij. Zou hij mij echt aardig vinden? Ik snapte niet dat mama niet op zijn antwoord wachtte, dan had ik het ook geweten. Nu moest ik er ook maar naar raden.

Toch gaf opa Joop nadat hij was opgestaan ineens antwoord op de vraag: “Ja,” zei hij, “ik vind Marleentje super leuk.” Ik keek naar hem op en juichte van binnen: “Ik vind opa Joop ook super aardig,” zei ik hardop en kwam spontaan uit mijn kleermakerszit. Ik stond op en sloeg mijn armpjes om hem heen. Ter hoogte van zijn buik, mijn wang tegen zijn navel. Heel stevig. En hij hugde me terug.

Joop
Ineens besefte hij dat juist ontkennen verdacht zou zijn. Hij kon het maar beter gewoon toegeven, wat zou daar verkeerd aan zijn? “Ja,” zei hij dus, nadat hij was opgestaan. Hij keek Chantal recht in de ogen. “Ik vind Marleentje super leuk.” Ziezo, dat was eruit. Rug recht, schouders naar achteren. Wie deed hem wat? En toen ineens was daar haar stemmetje. Spontaan: “Ik vind opa Joop ook super aardig.” Zijn hart smolt. Haar twee kleine armpjes om zijn grote lijf, haar wangetje tegen zijn buik. Marleentje omhelsde hem en hij omhelsde haar terug en het voelde als een overwinning, een soort van coming out.

Chantal lachte. Verheugd zei ze: “Dat dacht ik al! Wat leuk voor jullie.” En ze klonk oprecht blij. Ze had zijn blikken niet verkeerd opgevat, in haar ogen was hij gewoon een kleinkindloze opa die niets meer of minder dan opa-gevoelens koesterde voor haar kleine meid. En bij Marleentje had ze hetzelfde vermoed, die zag een opa in hem, ze had hem niet voor niets ‘opa’ Joop genoemd. Chantal zocht er niets bederfelijks achter. Ze was blij dat haar dochter een opa-figuur gevonden had voor de komende dagen. Een die morgen haar fietsje zou maken en misschien wel wat opa-tijd met haar door zou willen brengen deze week. “Wil je met ons mee eten straks?” Vroeg ze ineens. Joop glimlachte. “Ik heb macaroni staan, zal ik dat gaan halen?” Was zijn antwoord. En zo kwam het dat hij die avond geheel onverwachts samen met Marleentje en Chantal at.

Marleentje
Het was fijn om met ons drietjes te eten. Mama en ik aten altijd maar samen, vaak worteltjes of doperwtjes van de voedselbank en aardappeltjes met smeltjus, maar opa Joop had een grote pan macaroni met echt rundergehakt en heel veel saus en groenten. Ik at wel twee grote borden, net als mam. Ik zag dat zijn gezelschap mama ook goed deed, hij kon goed naar haar luisteren en vertelde zelf dat hij met pensioen was en geen kinderen of kleinkinderen had. Hij was gescheiden, maar het alleen zijn vond hij helemaal niet fijn. “Ik wou dat Marleentje mijn kleindochter was,” zei hij op een bepaald moment. Hij keek me daarbij aan en ik kreeg een heel warm gevoel in mijn lijfje. Ik wou juist dat hij mijn opa was en mama zei dat ik best een vaderfiguur kon gebruiken. “Of beter gezegd, een opa-figuur,” lachte ze. Ik bloosde en was blij dat opa Joop niets over vanmiddag had verteld. Dan had mam misschien boos op mij geworden, in plaats van ons contact zo aan te moedigen. Maar ik had me echt voorgenomen dat het nooit meer zou gebeuren. Ik wilde niet dat iemand boos zou worden of dat ik opa Joop nooit meer zou mogen zien.

Joop
Tijdens het eten voerden Joop en Chantal een fijn gesprek. Hij voelde zich welkom en vertrouwd. Op een bepaald moment voelde hij zichzelf zelfs zo vrij om te bekennen dat hij wilde dat Marleentje zijn kleindochter was. Daarbij keek hij naar het lieve meisje en het leek zelfs of ze bloosde toen Chantal zei dat haar dochter best een opa-figuur in haar leven zou kunnen gebruiken. Ze besefte niet hoeveel die woorden voor hem betekenden. Zou dit een ingang kunnen zijn voor een langere relatie met het kind? Hij voelde een warme golf rond zijn maagstreek, een kalmte die over hem neerstreek, gerustgesteldheid, maar ook een vreemd soort verlangen naar het meisje dat nog altijd in haar bikini rondliep. Een verlangen haar naakt tegen zich aan te voelen, bloot op schoot te hebben, zijn tong in haar mondje, buik tegen ruggetje, penis tussen haar billetjes.

Marleentje
Toen we klaar waren met eten, was mama weer eens moe. We hadden samen afgewassen, terwijl opa Joop naar het half-achtjournaal keek, en mama was bijna in slaap geploft. Ze verontschuldigde zich, maar opa Joop zei dat hij alle begrip had. “Doe gerust even een dutje,” had hij haar gezegd en dat was wat ze deed, op de bank. Hij zette de tv uit om haar niet uit haar slaap te houden en vroeg mij fluisterend wat ik wilde doen. Het liefst wilde ik op zijn schoot kruipen, zijn grote handen voelen en de dingen voelen die ik die middag had gevoeld. Maar dat kon ik natuurlijk niet zeggen. Tot hij mij een veilige opening bood.

“Hoe is het met je buikje en je knie?” Vroeg hij belangstellend. Daar had ik niet eens meer aan gedacht. Toch herinnerde ik mijn trucje van vanmiddag nog, die kon ik best herhalen. “Mijn buikje doet nog wel wat pijn,” zei ik zo bedremmeld mogelijk, met mijn hand wrijvend over mijn buik. “En mijn knie is ook nog niet helemaal over,” zei ik een tikkeltje te bedroefd. Hij moet gemerkt hebben dat ik veinsde, ik speelde het allemaal net iets te overdreven, maar toch nam hij mij echt serieus. Ik denk dat hij werkelijk dacht dat ik nog pijn had.

“Is er hier ergens een zacht plekje waar je even kunt liggen, dan zal ik er nog eens naar kijken,” zei hij bijna fluisterend om mama niet wakker te maken. Ik wist niet zo gauw een zacht plekje. Ja in onze slaapkamer misschien, mama en ik deelde een tweepersoonsbed. Ik wist niet of het raar zou zijn als ik opa Joop die plek zou voorstellen. Maar ja, mama zou zeker nog twee uur slapen op de bank, dus daarop kon het niet. “In onze slaapkamer misschien,” zei ik uiteindelijk. Dus daar gingen we heen. Heel stilletjes.

Joop
Hij wist niet zeker of Marleentje echt nog pijn in haar buikje en knie had, of dat zij dat zomaar zei. Ze klonk een tikkeltje overdreven, maar met zekerheid kon hij het niet zeggen. En wat zou trouwens haar reden kunnen zijn om daarover te jokken? Nee, ze had echt nog pijn, daar ging hij vanuit. Ze slopen zachtjes, om Chantal niet wakker te maken, naar de slaapkamer waar moeder en dochter een tweepersoonsbed deelden. Hij sloot de deur achter zich, zodat hun geluid nog wat meer gedempt zou worden voor de duttende moeder.

“Ga maar gewoon languit aan jouw kantje liggen, Marleentje,” gebood hij zachtjes en het meisje deed wat hij zei. De gordijnen waren dicht, dus hij knipte het licht aan. De zon scheen nog wel buiten, maar het leek hem beter de gordijnen gesloten te laten. Hij had liever niet, dat iemand hen zag. Een grote zevenzestig jarige man in shirt en korte broek en een klein slank meisje van acht in bikini. Bijna naakt, op haar ruggetje, languit op bed.

Hij ging naast haar zitten, met zijn billen ter hoogte van haar heupje, zijn ene been gevouwen op bed, de andere over de rand van het bed, steunend op de grond.

Marleentje
Ik lag languit op bed, mij verheugend op de strelingen van opa Joop. Zijn bil raakte mijn heup en hij wreef in zijn handen om ze te verwarmen. De deur was dicht. We moesten zachtjes doen om mama niet te wekken. De gordijnen waren gesloten, we waren echt helemaal saampjes, net zoals vanmiddag in het bos. Ineens legde hij een warme hand op mijn buikje en liet hem daar rusten zonder te bewegen. Zijn warmte trok helemaal mijn lijfje binnen.

“Doet het hier pijn?” Fluisterde hij. Ik wees met mijn vinger net onder de rand van mijn bikinibroekje. “Nee, hier,” fluisterde ik terug. Dat was ietsje dichter bij mijn kutje, wie weet zou ik die tinteling weer voelen. Ik zou ditmaal doodstil blijven liggen, mijn clitje echt niet tegen zijn vinger drukken, anders liep hij misschien weg en dat wilde ik niet. Hij keek me met een schuin oog aan. “Echt?” Vroeg hij verbaasd. Ik knikte bevestigend. Daar zat de pijn nu, ja.

Joop
Nam zij tòch een loopje met hem? Voerde zij iets in haar schild? Dit was de tweede rode vlag en hij besloot weer die te negeren. Zijn penis was stijf, het intiem samenzijn, het gefluister, het bijna naakte meisje uitgestrekt op bed, de gedachten aan die middag, het vooruitzicht haar weer te voelen en strelen, alles trok samen in zijn pik. Één hand lag nu op haar zachte blote buikje. Ze had gezegd dat haar pijn iets lager zat nog, net onder het randje van haar broekje, hij trok haar woorden maar niet meer in twijfel. “Ik vind opa Joop ook super aardig,” had ze gezegd. Kon het kind ook een soort van verliefdheid ervaren? Ze leek zo gewillig. Zou zij net zo verlangen naar dit fysieke contact als hij? Was dat mogelijk of beeldde hij zich maar wat in? Toch weer twijfel.

Hij bewoog zijn hand wat lager. Schoof hem naar het plekje dat ze zojuist had aangewezen, net onder het randje van haar kleine bikinibroekje. Een tintelende sensatie trok door zijn pik. Nog geen centimeter onder dat plekje zat haar kutje. Hij begon wat zwaarder te ademen en maakte licht masserende bewegingen met zijn vingers, duwde wat in haar huidje, haar zachte vlees en streelde haar zachtjes om vervolgens haar buikje net boven haar kutje iets in te drukken en daar rondjes te draaien met twee vingers. Wetend dat haar strakke huid ook haar kutje zou beroeren, daarvoor hoefde hij deze helemaal niet rechtstreeks te raken. Hij wist dat haar clitje automatisch mee zou deinen op zijn gekneed in de huid erboven. Haar meedraaiende onderlijfje was het bewijs. Het meisje kronkelde lichtjes onder zijn grote mannenhand.

“Doet het hier pijn?” Vroeg hij hees.

Marleentje
Opa Joop raakte me precies op het plekje dat ik hem had aangewezen, net iets lager zelfs. Zijn grote warme mannenhand gleed traag tot onder mijn bikinibroekje, ietsje boven mijn kutje stopte hij en drukte hij op mijn buikje. Hij masseerde me met zijn vingers en hoewel hij mijn kutje gelukkig niet raakte, want dat zou seks zijn, dat wist ik heus wel, voelde het wel net alsof hij mij daar raakte. De huid boven mijn clitje werd strakgetrokken, waardoor deze meebewoog met de draaiende beweging van zijn vingers. Mijn kutje tintelde nog meer dan vanmiddag, mijn clitje gloeide en jeukte, ik maakte draaibewegingen met mijn onderlijfje. Het liefst had ik mijn kutje weer tegen zijn hand gedrukt om hem rechtstreeks te voelen, maar dan zou hij vast weer schrikken, net als vanmiddag, dus daar moest ik voor waken.

Ik hoorde opa Joop weer zwaarder ademen en hij vroeg “doet het hier pijn?” met zijn vingers op het plekje net boven mijn kutje. “Ja,” kreunde ik. Ja echt, ik kreunde, mijn onderlijfje iets omhoog duwend om zijn vingers nog beter te voelen. Ik merkte dat mijn kutje open stond, zoiets voel je. Mijn lipjes weken zich, in de natuur betekent dit dat je bereid bent te ontvangen. Maar dat wist ik toen nog niet. Ik wist alleen dat mijn kut en clit in brand stonden, dat ik wilde seksen, dat mijn lijf er klaar voor was en dat ik heftig genoot van de opwindende sensaties die door mijn hele lichaam stroomden.

Joop
Marleentje maakte steeds heftiger draaibewegingen met haar onderlijfje. Toen zij op zijn vraag ‘ja’ antwoordde klonk dat als een kreun. Kort daarna kronkelde zij nog meer en drukte haar onderbuikje zelfs nog steviger tegen zijn vingers. Ze wilde hem nog beter voelen, dat was wel duidelijk en God wat was dat verlangen wederzijds. Zijn broek knelde, zo strak stond zijn lul. Het liefst had hij haar broekje van haar lijf gerukt en haar stevig geneukt met zijn pik zo diep mogelijk in dat kleine slanke lijfje van haar, zijn tong in haar mond, haar billen in beide handen. Hoe sterk was zijn zelfbeheersing? Inmiddels had hij materiaal genoeg voor een duurzame geheugenfoto, materiaal genoeg voor een hele geheugenfilm, hij kon nu met een gerust hart stoppen, goed op tijd, afscheid nemen en naar huis. Zijn bewustzijn had zich nog niet zo vernauwd dat hij zich dit niet realiseerde. Nu stoppen zou het beste zijn, morgen zou hij haar weer zien. Hij zou haar fietsje maken.

Maar toen ineens was daar haar kutje. Het jonge meisje had zo heftig gekronkeld en gedraaid, haar onderlijfje omhoog gedrukt, dat plotseling zijn vinger zich tussen de onmiskenbare vormen van haar vulva bevond. Een hete vochtige vulva. Haar clitje duidelijk herkenbaar. De anotomie van het vrouwenlichaam zat blijkbaar toch nog opgeslagen in een verloren hersencel in zijn brein. Voor de rest werkte dat brein niet meer zo goed. Zo was hij plotsklaps zijn hele voornemen om nu te stoppen en afscheid te nemen vergeten. Sterker, hij knoopte zijn broek los, zijn lul moest bevrijd. En terwijl hij dit deed boog hij zijn vinger diep in Marleentjes kutje en kneedde haar clit. Ze kreunde weer.

Marleentje
Ik had me niet meer kunnen inhouden, verloor mijn verstand. Ik moest iets in mij voelen, zijn vingers, tong, lul, wat dan ook. Dus zonder erbij na te denken, al mijn goede voornemens door de plee spoelend drukte ik toch ineens mijn kutje tegen zijn masserende hand. Mijn clit moest geraakt, ik kon niet anders. Mijn lijfje kon niet anders. Ik moest gevuld, dat was de natuur, mijn instinct, mijn biologische imprint. Mijn lichaam smachtte. Ik moest hem in mij voelen, anders zou ik ontploffen. Ik hield het niet meer. Mijn verstand stond op nul mijn gevoel op tien.

En ja, daar was zijn dikke grote mannenvinger. In mij. Intuïtief had ik aangevoeld dat hij hem dit keer niet terug zou trekken. Iets in zijn geur, zijn blik, zijn ademen. Onbewust had ik de signalen opgepikt en juist geïnterpreteerd, hoe jong en onervaren ik ook was. Iets in ons DNA weet meer dan wij. Het was een vorm van genetische herkenning. Uit iedere porie van zijn hand en gezicht ademde hij seks, als een stamper van een bloem walmde hij stuifmeel uit en dat had ik blijkbaar opgevangen. Communiceren doen we op onnoemlijk veel manieren. Ook ik had signalen uitgezonden. Hoe jong ik ook was: ik was er klaar voor.

Joop
Marleentje bewoog haar onderlijfje op dusdanige wijze dat haar kutje zich nauw en diep om zijn vinger plooide. Met haar clitje drukkend tegen zijn vingerkootje. Daar waar het botje zat. Hard tegen haar gezwollen clit. Met zijn andere hand omvatte Joop zijn harde schaft. Hij masturbeerde terwijl hij haar zalig vingerde en het slanke kronkelende lijfje bewonderde, het lieve jonge gezichtje, de gesloten oogjes, het zacht kreunende mondje.

Hij trok nu haar hele broekje naar beneden. Met twee handen. Hij wilde haar proeven, zijn tong in het gladde kutje, aan haar clitje zuigen, haar kontgaatje likken. Een geur- en smaakfoto maken. Ondertussen zijn handen onder haar bikinihesje schuivend, de jonge tietjes in zijn handen, haar gezwollen tepeltjes tussen de vingers. Knedend, knijpend. Haar kutje in zijn mond. Een zoetzure geur in zijn neus. Urine. Zijn tong nog dieper in haar vochtige gleufje, haar glanzende vlees. Warm en strak om zijn rondwoelende tong. Diep likkend. Dan weer zuigend aan haar genotsknopje. Nogmaals knijpend in haar tepels. Neukbewegingen makend op het matras, zijn lul schurend tussen dekbed en onderlijf.

Marleentje
Hij likte mij. Ik voelde zijn tong kronkelen als een paling in een te kleine ton. Toen zijn lippen om mijn clit, deze naar binnen zuigend, al mijn bloed trok daarheen. Mijn clitje klopte, trilde, jeukte. Ineens twee handen op mijn tietjes, zijn vingers die in mijn tepels knepen, zijn hete natte tong weer in mijn kut. Onwillekeurig draaide ik mijn onderlijf alle kanten op, ik bokte, stootte, alsof ik zijn tong neukte, zijn mond verkrachtte. Dieper wilde ik hem voelen, in mijn baarmoeder, tegen mijn binnenwandje, zijn tong was lang niet toereikend meer, mijn lichaam smeekte om wat langers, wat stevigers, harders. Mijn god wat hoopte ik dat ik dit verlangen goed communiceerde via hogere energieën, energetisch stuifmeel, een zesde zintuig. Wat hoopte ik dat hij mijn gekronkel en gekreun begreep. Zonder woorden.

Joop
Joop hield het niet meer. Marleentje bokte als een hitsige stier, drukte haar kut nog harder tegen zijn mond, alsof ze zijn tong nog dieper wilde voelen, dus stak hij zijn tong zo diep mogelijk in haar, zijn neus tegen haar clit, hij kon geen adem halen zo. Zijn pik stond in lichterlaaie. Met een ruk trok hij zijn hoofd omhoog, schoof naar boven, perste zijn lul in haar. Hij had geen keus, ze was nog altijd een magneet en haar aantrekkingskracht was groter dan zijn weerstand. Hij was willoos in haar lijf. Ze kon alles met hem doen, hij was als was, als klei, als boter. Dus neukte hij haar. Alsof haar stemmetje in zijn hoofd hem dit beval: “Neuk mij. Neuk mij diep. Neuk mij hard.” Het was waanzinnig, stemmetjes in zijn hoofd, maar hij gaf er wel gevolg aan en neukte het kleine ding en eindelijk, eindelijk zijn tong in haar mond. Wild kroelend met haar kleine natte tongetje. De cirkel was rond. Electriciteit stroomde in rondjes door elkaars lijf. Zijn ballen gloeiden, fabriceerden zaad, dat zaad hoopte zich op in zijn stam. Hij schokte met zijn onderlijf, voelde het komen, Marleentje spande haar kutspiertjes aan, melkte hem en daar was de explosie. Meer zaad dan ooit en allemaal in dat kleine jonge kinderlijfje. Ze beet in zijn tong en de volgende golf zaad spoot uit hem, in haar. Zaad dat hij al vanaf die middag had aangemaakt.

Marleentje
Hij perste zijn grote stevige mannenlul in mijn kleine meisjeskutje en gleed vrij makkelijk naar binnen, zo nat en open was ik. Hij neukte me. Hard. Diep. Ik dacht dat ik gek werd. Mijn clitje werd met iedere stoot mee naar binnen geperst en op deze wijze heerlijk hard gemasseerd. Het duurde niet eens zo lang, zijn pik in mij, zijn tong in mijn mond. Maar ik kwam klaar. Voor het eerst in mijn jonge leventje kwam ik klaar al wist ik toen nog niet hoe dat heette, wat het was. Het overspoelde mij. En terwijl mijn hele lijf schokte, het voelde alsof ik onder stroom stond, de volle 220 Volt, voelde ik ook opa Joop schokken. Hete vloeistof stroomde mijn kutje binnen, kletterde tegen mijn onvolgroeide baarmoederwand en vulde elke holte die ik daar had. Ik beet in zijn tong en daar voelde ik weer een hete golf tegen mijn wandje botsen. Ik rilde, schokte, trilde. Mijn kutlipjes stonden strak gespannen rond zijn pik. Wat was dit hemels, zalig, heerlijk. Zijn lul in mij, hete vloeistof in mij, tinteling in mij, zijn warme lijf op mij. Volledige verzadiging. Dit leerden ze ons niet op school.

We bleven zeker twintig minuten uitgeblust en uitgeteld liggen. De zevenzestigjarige mannenlul van opa Joop verslappend in mijn achtjarige kutje. Zijn mond tegen mijn wang. Zijn lijf tegen het mijne. Zijn arm om mij heen. Tot we mama hoorden stommelen.