Lianne – deel 3

4.6
(8)

Door: Rene

Dinsdagmorgen, 7 uur.
Nadat ik ben opgestaan zit ik beneden aan de koffie wat op Facebook te bladeren als ik opeens bovenin mijn schermpje een berichtje van Lianne zie verschijnen.
Ik veeg Facebook weg en open Whatsapp om het berichtje te lezen.
Er staat het volgende in:”Hoi Rene, ben je al wakker en heb je lekker geslapen?
Ikzelf heb heerlijk geslapen. Maar ik was gisteravond ook wel erg moe. Ik heb veel aan onze vlugge gesprekjes in de bus moeten denken en ik hoop dat er daar meer van komen. Dan heb ik tenminste een beetje aanspraak.
En jij ook. Jij bent verder ook maar alleen.”

Als ik dit lees verschijnt er een glimlach om mijn mond en ik begin te typen:”Hoi Lianne, ik ben blij voor je dat je zo goed geslapen hebt. Ik heb zelf ook prima geslapen hoor. En wat onze gesprekjes in de bus betreft, ik heb er geen problemen mee. Integendeel, je bent een leuke meid en babbelt graag. En ik hou er wel van als iemand zo lekker gevat kan reageren zoals jij doet. En misschien zeg ik nu iets wat ik beter niet kan zeggen, dan doe je maar alsof ik het niet gezegd heb, maar ik zie je graag. En zoals je weet vind ik het leuk om je te bekijken. Maar dat wist je al. Ik heb ook niet de indruk dat je daar problemen mee hebt. Haha, je hebt zelfs toegegeven dat je me plaagde toen je je jas in de bus uittrok 😊.”

Ik lees het bericht nog eens na en druk op ‘Verzenden”.
Een paar tellen later zie ik dat Lianne het bericht gelezen heeft en dat ze aan het typen is.
“Dat klopt wel ja, ik plaag graag. En soms kom ik daardoor weleens in een lastige situatie als ik dat bij sommige jongens doe, die denken er dan vaak meteen meer van, terwijl dat helemaal niet zo is.
Ze vragen dan bijvoorbeeld of ik hun pik wil zuigen of dat ze me mogen neuken.
Sorry als ik zo direct ben Rene, maar ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen.
Ik negeer ze dan maar, rotjongens. Kunnen ze dan nooit eens normaal doen? Jij doet tenminste wel normaal.
Maar ik ga mijn tas inpakken en naar de bus.
Vandaag gaan we elkaar niet zien want ik ben twee uur eerder uit en heb de bus van 14.18 uur. En jij pas de bus van 2 uur later. Misschien morgen.
Doei, Lianne 😘😘”

Ik lees haar bericht en begin ook weer te typen, met het idee dat ze het wel zal lezen als ze tijd heeft.
“Hoi Lianne,
Ik heb liever dat je zo open en direct bent dan dat je je inhoudt en rond de pot draait. Nu is in elk geval duidelijk wat je wilt zeggen. En die jongens? Laat ze maar, ze zijn nog jong en lopen hun pik achterna. Zo, nu ben ik ook direct, haha.
Alsof een meisje van 14 al pijpt en neukt…
Maar wel leuk voor je dat je vroeger uit bent. Dan heb je nog wat aan je middag. Misschien zien we elkaar morgen wel weer.” en ik druk weer op verzenden.
Op bijna hetzelfde moment bedenk ik me dat ik dat zinnetje over pijpen en neuken misschien beter niet had kunnen typen. En ik besluit het bericht terug te halen en zie de vinkjes blauw worden.
“Kut” denk ik, “Te laat” en ik krijg het bloedheet.
Tegelijkertijd bedenk ik me dat ik er nu toch niets meer aan kan doen en vanzelf wel merk hoe ze daarop reageert.
En mijn gedachten dwalen af. Ze dwalen af naar Lianne. Hele foute gedachten waarbij ik haar haar streel, haar kusjes in haar nek geef waarbij ze me de ruimte geeft en ik hoor haar zachtjes zuchten. Wat voor mij een aanmoediging is om mijn handen langs haar schouders te laten glijden via haar taille naar haar heupen en weer omhoog.
Over haar bloesje kom ik aan bij haar borstjes, waar ik zachtjes in knijp en Lianne een zacht kreuntje niet kan onderdrukken.
Ik stop met haar hals te kussen en kijk haar aan en wat ik zie maakt me gek van verlangen naar dit 14-jarige meisje. Ik zie een enorm geile blik in haar ogen, de snelheid van haar ademhaling is omhoog gegaan en onder mijn handen voel ik haar borstjes omhoog en omlaag gaan op het ritme van haar ademhaling en ze zegt:”Zoen me, maak me gek, ik wil dat je me…” en met een noodgang word ik de realiteit in geslingerd door de voordeur van de buren die dichtslaat.

Ik besef ook meteen dat ik geil ben geworden van de gedachte aan Lianne, ookal is ze nog maar 14.
Ik raap mijn gedachten bij elkaar en ga nog een kop koffie maken en een half uur later vertrek ik naar mijn werk.
In de auto hoor ik een ‘pling’ van mijn gsm, ik weet dat ik een berichtje heb ontvangen.
Als ik bij de bushalte aankom parkeer ik mijn auto en ik vis mijn gsm uit mijn jaszak en ik zie een berichtje van Lianne:”Sommige meisjes van 14 doen meer dan jij denkt 😉.”

Niets meer en niets minder stond erin.
En weer krijg ik het warm. “Ze zal toch niet..? Nee, vast niet” houd ik mezelf voor. “Niet Lianne”.
Ik stap in de bus en besluit even niet te reageren, dat lijkt me voor nu beter.
Op mijn werk aangekomen begin ik de werkdag en in de pauze dwalen mijn gedachten weer af naar Lianne. En terstond besluit ik twee uur verlof op te nemen. Ik stop vandaag twee uur vroeger zodat ik met Lianne in de bus kan zitten. Ik lijk wel gek! Maar mijn gevoel wint het van mijn verstand.
Ik heb vandaag de bus van 14.18 uur. Nog 4 uur wachten….

Wat vond je van dit verhaal?

Laat een beoordeling achter!

Gemiddelde beoordeling 4.6 / 5. Aantal stemmen: 8

Nog geen beoordeling. Geef als eerste een waardering!

Jammer dat je dit een slecht verhaal vond!

Help ons verbeteren!

Wat vond je er slecht aan?

2 gedachten aan “Lianne – deel 3”

  1. Heerlijk vervolg, Rene! Zoals iemand bij deel 2 al zei: het is een verademing om zo’n heerlijk rustig opgebouwd verhaal te lezen.

    1. Eens. Lekker rustig en smachtend naar het volgende deel

Reacties zijn gesloten.