Het was ongeveer kwart voor negen ’s avonds toen ik bij de kapperszaak naar binnen ging. Bijna sluitingstijd. Er was niemand, behalve de vrouw die er werkte. Ze was aan het dweilen. Ze had lang, krullend, blond haar. Ik schatte haar midden 30. Ze keek naar me met een spoortje irritatie – zonder twijfel omdat mijn aanwezigheid betekende dat ze over moest werken. Ze verborg haar irritatie snel. “Waarmee kan ik je van dienst zijn?” vroeg ze opgewekt. Ik wachtte even, slikte nerveus. “Uhh, Kristel heeft me hierheen gestuurd.” Ze nam me zorgvuldig van top tot teen op, en keek me met een koele, strakke blik aan.
Lees verder “De Stoel“