Op een zomerse dag was ik op mijn e-bike onderweg van Cadzand naar het naaktstrand in Groede. Een heerlijk ritje door de duinen.
Ik had net Cadzand achter me gelaten toen er een eindje verder een familie dezelfde kant opfietste. Pa, ma en daarachter twee meisjes met wapperende haren. Rechts donker, links blond. Ik haalde ze met een behoorlijke vaart in. En in een flits zag ik dat het topje van die blonde open hing. Ik keek recht tegen een parmantig beginnend borstje aan en dacht zelfs het donkere plekje van haar tepelhof te zien. Jeetje, wat geil. En dat fiets hier zo maar? Eigenlijk levensgevaarlijk voor achteropkomende fietsers!
Auteur: G.V. Schrijver
Myrna – deel 3
Tot ongeveer een half jaar geleden wist niemand van onze sexuele relatie af. Dat hadden we elkaar beloofd en daar hebben we ons aan gehouden.
’n Half jaar geleden kwam Mylena naar me toe..
“Mark,” zei ze, “We hebben een afspraak gemaakt over onze relatie, met name dan die met Myrna. Daar houden we ons alledrie prima aan. Alleen daarom kunnen we er alledrie zo van genieten. Zoals je weet ontmoet ik elke maand andere vrouwen uit Nigeria die hier in Amsterdam wonen. Een van deze vrouwen is weduwe. Nadat haar man in Nigeria was overleden is ze met naar Nederland geimmigreerd. Twee jaar geleden. Ze was toen 22 jaar oud en had twee kinderen, twee dochters van schrik niet, toen 10 en 8 jaar oud.
“Wat? Was ze zelf twaalf toen ze haar eerste kind kreeg?”
Myrna – deel 2
Lees eerst deel 1.
De volgende dag om 3 uur, het was nog steeds bloedheet, ging de deurbel weer.
‘Dat kan geen toeval zijn’ dacht ik, deed mijn boxershort aan en opende de deur. En inderdaad, op de drempel stonden Mylena en Myrna. Myrna in dezelfde sexy outfit als gisteren, Mylena in lang, rood ruimzittend gewaad. Ik schrok behoorlijk want ik verwachtte een tirade van de moeder; wat ik wel niet allemaal uitgevreten had met haar dochter.
“Hoi Mark,” begon Mylena vriendelijk, “ik wil je bedanken dat je gisteren mijn dochter zo goed opgevangen hebt. Ik wil het daar ook nog even met je over hebben. Mogen we binnenkomen?”
Myrna
Hoi,
Mijn naam is Bart, 23 jaar en in opleiding als verpleegkundige. Vrijgezel en heb een gelukkig en aktief leven. Ik woon 8 hoog in een flat in Amsterdam.
Vandaag, zaterdag, was het weer zo’n bloedhete dag, tegen de 35 graden. Door de grote ramen in de woonkamer komt de zon vol naar binnen. Afzien dus. Maar als ik de gordijnen voor de ramen aan de galerijzijde dicht doe ziet niemand dat ik gewoon lekker naakt kan rondlopen. Toch fijner dan die plakspullen om je lichaam.
Gisteren had ik mijn nieuwe verplegersuniform gekregen omdat maandag mijn stage in het ziekenhuis begint. Toch maar eerst even passen. En naakt als ik was trok ik het uniform aan. Warm! Maar het paste prima. Alleen zag ik, voor de spiegel staand, dat een onderbroek echt wel nodig was: de contouren van mijn piel waren duidelijk zichtbaar in de linker broekspijp!
En precies op dat moment ging de bel.