De Kalverstraatbende – deel 1

Tot nu toe was het een rot week. Al mijn vrienden zijn op vakantie en er is niemand om mee te spelen. Mijn zuster is niet bepaald gezellig om mee te spelen, ze is nog maar zes, en ik ben acht. Ze speelt alleen maar met kinderdingen. Ik kwam net bij Mary vandaan. Haar moeder had gezegd dat ze nog tot vrijdag aan het logeren was.

Dus ik denk dat ik toch maar gewoon weer naar huis ga. Ik heb mijn oordopjes in en de muziek staat echt heel hard! De makkelijkste manier om terug naar huis te gaan, is via de Kalverstraat. Maar dat hangt er vanaf of de Commando’s er zijn. Dat is de bende van Tommy Moore. Hij hangt daar samen met de jongens van Jennings in hun Desert storm leger outfits. Ze doen net alsof de straat van hun is. Daarom wordt hun bende de Kalverstraatbende genoemd. Ze hangen een beetje rond en vallen meisjes lastig. Laatst hadden ze de schoenen van Susie afgepakt en lieten haar op blote voeten door de straat lopen.

Maar ik zag niemand toen ik de hoek omkwam. Dus het zou wel goed zitten.

Toen, uit het niets, liepen Billy en Barry Jennings opeens achter me. Ik denk dat ik ze niet had gehoord door mijn muziek. Ze pakten me allebei bij een arm vast en trokken mijn dopjes uit mijn oren.

“Je weet dat je niet zomaar door onze straat mag lopen. En dat meisjes hier niet met hun schoenen mogen lopen. Dit is onze straat!” schreeuwde Billy in mijn gezicht. Hij is twaalf en een stuk groter dan ik.

“Ja, waarom ben je niet met die gekke vriendin van je aan het spelen?” zei Barry. Toen begon hij mijn arm achter mijn rug te draaien.

“Iedereen is weg en ik ga naar huis. Moet ik mijn schoenen uitdoen?”

Barry duwde mijn arm echt hoog en het deed pijn. Hij is erg sterk en hij is een pestkop net als de rest.

“Ja, we hebben je al eens gewaarschuwd. Doe ze uit.”

Hij liet mijn arm niet los, dus de enige manier om mijn sneakers uit te trekken was door mijn andere voet op de hak te zetten. Toen ik ze allebei uit had, schopte Billy ze weg.

“Zo, dus de kleine Amber heeft niemand om mee te spelen?” Billy begon me te plagen. Hij hield mijn pols vast met beide handen. Toen knipoogde Billy naar zijn broer. Ik wist nu dat ik echt in de problemen zat.

“Waarom speel je niet legertje met ons?”

Ik begon haast te flippen! Waarom zouden ze een meisje met hun laten spelen?

“Maar ik heb helemaal geen legerspullen. Wat zou ik moeten doen?”

Nu begon Barry te praten, maar niet voor hij mijn arm nog pijnlijker naar achteren boog. Ik boog een beetje naar voren omdat ik het gevoel had dat mijn arm zou breken.

“Jij wordt onze gevangene. We hebben je betrapt in ons gebied, dus nu nemen we je mee naar ons fort om je te ondervragen.”

“Maar wat moet ik dan doen als jullie gevangene?” Ze lieten nooit meisjes in hun straat, laat staan in hun fort. Het fort was in de achtertuin van Tommy.

“Je hoeft helemaal niks te doen, alleen maar mee te gaan. Wij doen alles. Je moet gewoon je bek houden en de bevelen opvolgen. Je bent nu onze krijgsgevangene.” Billy grinnikte. Toen begon hij me aan mijn arm over de straat te sleuren. Ik had nog helemaal niet gezegd dat ik hun gevangene wilde zijn. Maar Billy trok me mee aan mijn arm en Barry duwde me. Dus ik denk dat ik niet veel keus had.

“Hee, en mijn schoenen dan?” Ze lagen nog steeds op het gras waar Billy ze heen getrapt had.

“Maak je daar maar niet druk om. Die heb je niet nodig. Doe je hoofd omlaag.” Barry hield mijn hand bijna bij mijn schouderblad en deed zijn andere hand om mijn nek en duwde mijn hoofd omlaag. Zo sleepten ze me over straat.

Door de manier waarop Barry mijn hoofd omlaag duwde, kon ik alleen naar beneden kijken. We liepen op de stoep. Ik kon niet zien waar we heen loepen, maar ik wist dat het huis van Tommy niet ver weg was. Ze hielden stil voor de tuin van Tommy’s huis, deden de poort open en trokken me naar binnen. Terwijl Barry me nog steeds voorover liet buigen, bond Billy een blinddoek om mijn hoofd. Ik werd een beetje bang. Deze jongens namen hun leger gedoe wel heel serieus.

“De krijgsgevangene mag niet zien waar we haar heenbrengen, dus blinddoeken we je.” Barry liet me nu rechtop staan maar hield mijn arm achter mijn rug vast. Billy pakte mijn andere arm weer vast en deed handboeien om mijn pols. Hij trok mijn arm achter mijn rug en Barry liet eindelijk mijn arm los zodat Billy de handboeien ook om de andere pols kon doen. Een van hen trok mijn armen omhoog, en ik moest weer voorover buigen. De ander deed de handboeien strakker om mijn polsen. Ze waren dik en zwaar, ik voelde dat dit geen speelgoeddingen waren. Nu werd ik echt bang.

“Hee, wacht eens even, waar zijn die handboeien voor nodig? Je hebt niks gezegd over handboeien.” Ik wist niet waarom ik het zei. Ze gingen me echt niet zomaar laten gaan.

Barry klonk nu echt boos:

“Jij wilde toch onze gevangene zijn? Dus begin nu niet te zeiken. We hebben je nu, dus hou je mond en stop met klagen.”

Ik kan me niet herinneren dat ik had gezegd dat ik hun gevangene wilde zijn. Ik kreeg helemaal de kans niet om te protesteren. En Barry had mijn arm vast achter mijn rug dus ik had ook niet weg kunnen rennen. Maar deze jongens hadden me nog maar een keer eerder lastig gevallen. Niemand speelde verder met ze. Ik verveelde me en ik wilde niet alleen thuis zitten. Maar de handboeien (ze zaten echt strak) en de blinddoek maakten het toch een beetje ongemakkelijk. En ook hoe Barry tegen me schreeuwde. Toen begon Billy te schreeuwen.

“Kapitein, ik denk dat we onze gevangene de mond moeten snoeren. Open haar mond.”

Voordat ik iets kon doen, pakte Barry mijn haar en trok mijn hoofd achterover. Hij trok mijn kin omlaag en hield mijn mond open. Billy stopte een bal in mijn mond. Eerst wilde hij er niet in, maar met wat friemelen duwde hij het hele ding in mijn mond. Mijn wangen stonden bol en mijn kaak begon flink pijn te doen. Ik probeerde mijn hoofd weg te trekken, maar Barry trok aan mijn haar. Bill deed een soort haakje vast achter mijn hoofd. Het zat nu heel strak vast.

Ik probeerde te schreeuwen, maar alles wat ik uit kon brengen was ‘unnnnh unnnnhhhh’. Ik wilde schoppen, maar Billy pakte mijn enkel en deed ook boeien om mijn enkel. Deze waren nog groter en zwaarder dan die om mijn handen.

“De gevange is klaar, kapitein,” zei Billy.

“Goed werk, luitenant, laten waar ondervragen.” Billy was de luitenant, Barry was de kapitein en Tommy noemde zichzelf de majoor.

 Ze pakte me elk bij een arm en begonnen me door de tuin te sleuren. Nu werd ik echt bang. Ze hadden me wel vaker gepest. Maar meestal lieten ze me weer met rust als ik wegrende. Nu kon ik niet schreeuwen of rennen. Ik strompelde en viel half in mijn poging om ze bij te houden, maar de ketting om mijn voeten zorgde ervoor dat ik geen goede stappen kon zetten en ze zaten te strak.

Ze maakten een ketting vast aan mijn handboeien. Ze trokken de ketting over de bovenkant van de schommel zodat mijn armen omhoog hingen. Ze duwden mijn hoofd verder omlaag onder een dwarsbalk die tussen de poten van de schommel zat. Ze maakten mijn nek vast aan de balk. Nu kon ik helemaal niet meer bewegen. Ze trokken de ketting om mijn armen nog wat strakker zodat mijn kont in de lucht stak. Ik voelde me echt raar, want ik had een broekje aan die duidelijk omhoog kroop. Ik weet niet hoeveel er te zien was, maar ik had het idee dat mijn string in mijn kont zat. Ik vond deze houding helemaal niet prettig. Ze knoopten twee touwen aan mijn enkels en trokken mijn voeten zover uit elkaar als mogelijk was met de ketting tussen mijn voeten. Ze maakten de uiteinden vast aan de poten van de schommel.

“Majoor, de gevangene zit vast en is klaar voor de ondervraging.” Riep Billy. “We hebben Amber gesnapt op ons grondgebied, sir. Ze is misschien een spion. Wat moeten we met haar doen?”

“Ik denk dat we de gevangene eerst een beetje moeten bewerken voor we haar ondervragen,” hoorde ik Tommy zeggen.

Tommy ging achter me staan en sloeg hard op mij linkerbil met een tafeltennisbatje. Aan de tinteling op mijn huid kon ik opmaken dat mijn broekje echt ver omhoog zat en dat mijn billen te zien waren. Ik probeerde te wiebelen toen hij sloeg, maar mijn armen waren volledig gestrekt, mijn voeten zaten vast aan de poten en mijn hoofd was ook zorgvuldig vastgemaakt.

Toen sloeg Tommy me weer op mijn andere bil en mijn hoofd en ik probeerde te schreeuwen maar de bal in mijn mond voorkwam dat. Er was niet meer te horen dan ‘uunnnnhhh’. Ik begon te huilen. Toen gaf hij de batje aan een van de andere jongens en ze gaven me om beurten billenkoek, heel hard.

“Wow, haar kont wordt echt rood!” hoorde ik Barry zeggen.

“Okke jongens, bewerk haar maar goed. Dan gaan we haar daarna roosteren.” Zei majoor Tommy. Oh God, wat waren ze nu weer van plan?

Billy en Barry gaven me om beurten slaag, maar nu lager, op mijn dijen en verder naar binnen. Dichtbij mijn privédelen. Ik huilde en huilde en mompelde door de prop, maar het leek ze niet te kunnen schelen. Mijn billen en dijen prikten niet meer, ze branden en het deed echt pijn. Na ongeveer vijf minuten slaag, maakten ze me los van de schommel. Maar ze lieten de handboeien en voetboeien zitten. En ik was nog steeds geblinddoekt en met een prop in mijn mond. Ik voelde het slijm uit mijn mond lopen.

Ze liepen met me naar hun tent en duwden me naar binnen. Ik moest op de grond gaan zitten. Ze maakten de handboeien achter mijn rug los en maakte ze opnieuw vast aan de voorkant. Ik moest op mijn rug gaan liggen. Mijn handen werden omhoog getrokken. Ze maakten de ketting van de handboeien vast aan een pin in de grond. Hetzelfde deden ze met de ketting om mijn enkels. Toen ze mijn armen omhoog trokken, was mijn topje wat omhoog gekropen. Ik voelde dat mijn tieten nog maar net bedekt waren. Eindelijk haalden ze de bal uit mijn mond. Dat ging nog niet zo makkelijk. Mijn kont en dijen deden nog steeds pijn en het was onprettig om zo op de grond te liggen.

“Waarom heb je me zo geslagen? Ik wist niet dat jullie me zouden gaan slaan.” Ik huilde nog steeds.

“De gevangene moet stil blijven, of we doen de bal weer in je mond,” zei Billy en hij sloeg me weer met het batje, vlakbij mijn kutje.

Ik was nog geblinddoekt, maar ik kon horen dat het Tommy was die sprak.

“Amber, je bent gevangen genomen op ons grondgebied. En nu moet je worden gestraft. Probeer ons niet tegen te werken, of we geven je weer slaag.”

Daarna voelde ik dat een van hen me met een hele pluizige veer begon te kietelen. Daarna begon een ander hetzelfde te doen aan mijn andere zijde. Ze gingen van boven naar beneden met de veren, van mijn broekje omhoog naar mijn onderarmen en weer naar beneden. Ik kan erg slecht tegen kietelen en begon te giechelen. Ze stopten niet en ik rolde en draaide heen en weer. Ik lachte soms zo hard dat ik maar met moeite adem kon halen. Ik kon niet teveel bewegen omdat mijn armen en benen vast zaten. Door al het gekronkel schoof mijn topje nog verder omhoog, over mijn tieten. Dit was zo vreemd. Eerst slaan ze me tot ik ervan moet huilen en nu beginnen ze me opeens te kietelen.

Toen begon Tommy mijn voet te kietelen met de veer. Ik schopte met mijn voeten, maar ik kon ze nauwelijks bewegen. Tommy pakte mijn enkel vast zodat ik helemaal niet meer kon bewegen en bleef mijn voet kietelen.

“Alsjeblieft, hou op met kietelen!” schreeuwde ik. En ze stopten.

Toen zei Billy: “Wil je liever weer slaag?”

“Nee, nee, alsjeblieft geen slaag meer.”

“Dan moeten we misschien uitzoeken waar je wel tegen kietelen kan,” zei Tommy.

Toen begon van hen de veer over mijn tepel te strelen. Ik haalde diep adem. Daarna begon hij mijn navel met de veer te bewerken en weer terug naar mijn tepel. Het kietelde een beetje, maar het tintelde ook.

“Kietelt dat, Amber?” Vroeg Billy.

“Nee, dat kietelt niet zo erg. Het is wel goed, denk ik.”

Toen begon Barry met de veer om mijn andere tepel te spelen.

“Dus je vindt dit wel fijn?” vroeg hij.

“Ja, het is beter dan onder mijn armen.”

“Okee, maar je shirt zit een beetje in de weg. Misschien moeten we die verder omhoog doen.” En voordat ik iets kon zeggen, schoven ze mijn topje omhoog en over mijn hoofd. En helemaal over mijn armen. Toen pakten ze de veren weer en begonnen me weer te strelen. Ik haalde diep adem en probeerde te ontspannen. Het voelde echt lekker.

Toen begon Tommy zijn veer tussen mijn benen te bewegen en ook over mijn kruis. Ik voelde niet zoveel door mijn broekje, maar het voelde wel lekker en zacht op mijn dijen. Ik was wel wat meer gespannen toen de veer mijn huid raakte, zeker toen Tommy de veer onder mijn broekje schoof.

“En kietelt dat?” vroeg hij. Hij klonk heel aardig en schreeuwde niet meer.

“Ik kan het niet zo goed voelen. Dat komt, denk ik, door mijn broek.”

“Nou laten we je broek dan ook aan de kant doen, zodat je het goed kan voelen.”

Tommy deed zijn vingers tussen het elastiek van mijn broekje en begon hem omlaag te schuiven. Hij pakte tegelijk mijn slipje mee en schoof ze gezamenlijk omlaag. Ik hapte naar adem en verstijfde. Niemand had ooit eerder aan mijn broekje gezeten. Hij ging door en schoof ze helemaal omlaag over mijn voeten. Ik was nog nooit naakt geweest in het bijzijn van jongens. Maar ze deden me nu geen pijn, ze waren heel aardig.

Tommy ging met de veer tussen mijn benen. Hij gleed over mijn kutje heen en bewoog heel subtiel heen een weer. Ik vond het heerlijk. Hij ging ook iets hoger met de veer, tussen mijn lipjes en ik begon helemaal te tintelen.

“Ik denk dat we hebben ontdekt wat ze echt lekker vindt. Voelt dat goed, Amber?”

“Ja, jaaa, het voelt warm en tintelent.”

“En vindt je het erg zonder kleren?”

“Nee hoor, het is goed. Ze zaten toch wat in de weg.”

“Wil je dat we verder gaan met kietelen? Of liever strelen?”

“Hmm, strelen graag. Wat Tommy deed, maakte mijn knieën een beetje week. Ik heb nog nooit zoiets gevoeld.”

“Okee, blijf maar lekker liggen dan, we zullen je een nog lekkerder gevoel geven!”

Tommy bleef met de veer om mijn kutje wrijven. Over mijn lippen en een beetje in me. Elke keer als hij hem in me stopte, merkte ik dat hij iets verder in me ging. Hoe dieper hij ging, hoe lekkerder het voelde. En soms raakte de veer een plekje waar ik echt kippenvel van kreeg. Ik vroeg me af of hij het in de gaten had. Maar het voelde echt lekker. Ik vroeg me af of ik moest zeggen waar het het lekkerst was.

“Okee, jongens. Ik hou haar hier onder bezig. Zorgen jullie voor haar armen.”

Allebei de jongens stopten.

“Oh, het voelt zo goed. Stop alsjeblieft nog niet.”

“We gaan je even een beetje fixen, maar we gaan zo heel goed voor je zorgen,” zei Barry.

Ik was nog steeds geblinddoekt, dus ik kon niet zien wat ze met me aan het doen waren. Ze maakten een van de handboeien los en haalden mijn topje over de ketting. Toen maakten ze een touw vast om mijn pols en maakten die aan de andere paal vast. Deze keer was ik niet alleen recht omhoog gestrekt, maar ook naar de zijkant. Mijn andere arm maakten ze aan een andere paal vast. Tommy bleef mijn kutje bewerken met de veer. Hij raakte alle lekkere plekjes. Ik besteedde niet zoveel aandacht aan waar de andere jongens mee bezig waren.

Toen maakten ze de boeien van mijn voeten los, maar bonden meteen een touw om mijn enkel en strekten mijn been uit. Ze hielden mijn voet van de grond en bonden hem aan een andere paal. Tommy was gestopt me met de veer te wrijven. Toen bonden ze nog een touw om mijn andere enkel en trokken het wijd genoeg uit om mijn kleine kutje wijd open te spreiden. Het voelde alsof ze mijn been gingen breken. Ik hoorde dat ze naast mijn voet nog een paal in de grond sloegen. Een van hen hield mijn voet in de lucht en naast de paal, terwijl een andere van de jongens mijn enkel aan de paal bond. Ze hadden me nu zo uitgerekt dat ik niet eens mijn knieën of ellebogen kon buigen. Ik hoop dat ze me niet meer gaan martelen; alles begon net zo cool aan te voelen.

Het voelde echt raar om mijn benen zo wijd open te hebben en mijn voeten vastgebonden boven de grond. Mijn kutje was echt tentoongesteld.

“Okee, Amber. We hebben je nu vastgebonden zoals het hoort met een krijgsgevangene. Wil je dat we doorgaan met de veren, of wil je je kleren aandoen en naar huis gaan?” Waarom zou Tommy dat nu vragen?

“Ja, ik wil graag meer met de veren. Ik wil nog niet naar huis, en mijn kleren heb ik nu niet nodig.” Ik begon het echt lekker te vinden. Ik snapte alleen niet dat ze me steeds vast moesten binden. Maar ik vond het niet zo heel erg.

Ze zaten allemaal om me heen en begonnen me weer te verwennen op dezelfde plekjes. Ik kreeg het er warm van. Maar het was nu toch een beetje anders. Hoe meer ze met de veren over mijn lichaam streelden, hoe sneller ik begon te ademen. En hoe fijner het voelde. Tommy duwde zijn veer bij me naar binnen. En een van de andere jongens was nu met zijn veer bezig bij mijn schaamlippen en de rand van mijn kutje. Ik verstijfde elke keer als hij een bepaald plekje raakte. Hij merkte het en raakte dan expres die plek weer aan. Alles versnelde. Tommy bewoog zijn veer heen en weer in mij en de andere jongen ging steeds met zijn veer over het meest gevoelige plekje. Een andere veer verwende mijn tepels. Ze werden er stijf van, zo hadden ze nooit eerder aangevoeld.

“Okee, jongens, ik denk dat we haar clit hebben gevonden. Ja, hij steekt hier mooi omhoog.” Zei Barry. Hij moet degene geweest zijn die rond mijn kutje bezig was met zijn veer. Hij bleef dat plekje nu aandachtig bewerken. Ik kreeg het alleen maar steeds warmer, mijn hele lichaam tintelde. Ik probeerde me te bewegen, met mijn heupen en billen. Maar makkelijk ging dat niet, zo strak lag ik vastgebonden. Ik voelde spanning opbouwen in mijn lichaam, steeds sterker.

Billy stopte even met het strelen van mijn tepels. Hij deed een stuk duct tape over mijn mond, en ging toen weer verder waarmee hij bezig was. Alles wat ze deden gaf me een heerlijk gevoel, ik rilde en trilde van genot. Ik trok met mijn handen en voeten aan de touwen, maar ik kon me nauwelijks verroeren. Mijn lichaam schokte en ik kon het niet tegenhouden. Toen, opeens, zag ik een heldere flits als een enorm vuurwerk en het voelde alsof er warm water over en door mijn hele lichaam stroomde. Ik schreeuwde zo hard dat ik dacht dat mijn hoofd zou ontploffen, maar de tape zorgde ervoor dat ik bijna onhoorbaar was. Het gebeurde allemaal in mijn hoofd. Ik voelde iets warms uit mijn kutje stromen. Toen werd het langzaam allemaal rustiger. Ik voelde alle energie uit mijn lichaam wegstromen. De jongens deden nu ook rustiger aan met de veren. Ik voelde het zweet op mijn voorhoofd en mijn rug. Ik heb me nog nooit in mijn leven zo heerlijk gevoeld.

“En Amber, hoe vind je het om gevangene te zijn van de commando’s?” vroeg Tommy, terwijl hij met zijn veer langzaam over mijn dijen streelde.

“Mmmmmm,” was het enige dat ik kon zeggen met de tape op mijn mond. Ik weet niet waarom maar ze deden nog meer tape op mijn mond. Ik had tape van oor tot oor en van mijn kin tot mijn neus.

Ik voelde me heerlijk ontspannen. Ik had bijna even kunnen slapen, ondanks dat ik vastgebonden lag.

Maar toen was er iets waardoor ik weer begon te shaken en schreeuwen. Een van de jongens had iets van een knijper of een clip op mijn tepel gezet. Het had scherpe tandjes en het deed echt zeer. Ik slaakte weer een gilletje toen ze er ook een op mijn andere tepel deden. Toen voelde ik hoe ze mijn schaamlip beetpakten. De ergste pijn die ik ooit had gevoeld in mijn leven ging door me heen toen ze een klem op mijn clitoris zetten. Tranen rolden over mijn gezicht. De pijn was onbeschrijfelijk.

“Hee jongens, bulls-eye. Ik denk dat de klem precies op haar clit zit. Man, dat zal echt vreselijk pijn doen!” Dus het was Tommy die me zoveel pijn deed, en hij lachte erom.

“Amber, als je onze krijgsgevangene wilt zijn, moet je zowel de pijn als het genot kunnen accepteren. Eerst doen we je pijn en dan verwennen we je. Wat je vandaag hebt gehad heet klaarkomen. Het is het lekkerste gevoel in de wereld. We kunnen je vaker laten klaarkomen, zo vaak als je wil. Die dingen op je tepels heten alligator clips. Als je onze gevangene wil zijn, moet je die soms ook op. En we houden je altijd vastgebonden. Nu gaan we op patrouille en we laten je hier vastgebonden achter. We komen terug om 1400 uur, dan kan jij erover nadenken. We denken dat je het wel aankan. Je zou een goeie gevangene zijn als je het kan verdragen.”

Ze stonden op en gingen weg. Mijn tepels deden nog steeds pijn. Maar ik dacht ook terug aan het enorme genot dat ik eerder had beleefd. Dat moet het klaarkomen geweest zijn waar Tommy het over had. Hij had gelijk, dat was echt het beste gevoel dat ik ooit had gehad. En hij had gezegd dat hij me zo vaak kon laten klaarkomen als ik wilde!. Maar waarom moeten ze me zoveel pijn doen? Ik denk dat ze uiteindelijk toch heel gemeen zijn. Ik vind het niet erg om vastgebonden te zijn, en mijn kleren kunnen me ook niks schelen. Ik ren ook weleens naakt door het huis als ik in bad ben geweest. En ik vind het echt heerlijk als ze me laten klaarkomen! Oh, wat moet ik doen?

Ik was heel moe geworden en mijn tepels deden niet meer zoveel pijn als toen ze de klemmen er net op deden. Ik doezelde een beetje weg. Toen kwamen de jongens terug in de tent en maakten me wakker door weer een veer in mijn kutje te stoppen. Tommy deed mijn blinddoek af.

“We hebben gestemd, Amber. En we hebben besloten dat je onze gevangene blijft.” Zei Tommy.

Ik had nog niet echt besloten, maar ik denk dat ik toch ja zou hebben gezegd.

Toen begonnen ze de tape van mijn mond af te halen. Het laatste stuk zat echt vast en het deed veel pijn toen Billy het lostrok.

Tommy was nog tegen me aan het praten toen Billy en Barry me begonnen los te maken. Op een of andere manier wilde ik eigenlijk nog niet losgemaakt worden. Ik hoopte eigenlijk dat ze me nog een keer zouden laten klaarkomen.

“Luister goed. Als we je weer tegenkomen op ons grondgebied, nemen we je weer gevangen. We brengen je weer naar ons fort en we doen met je wat we willen. Dus als je het niet wil, loop dan gewoon niet door de Kalverstraat. Dit is onze straat, wij zijn hier de baas.”

Billy en Barry tilden me op en haalden de klemmen van mijn tepels, maar ze lieten die op mijn clitoris zitten. Toen gaven ze mijn slipje terug.

“Mag ik deze nu aandoen?”

“Ja,” was het enige dat Tommy zei. Ze waren spullen in hun rugtassen aan het doen, en besteedden weinig aandacht aan mij.

Ik deed mijn slipje aan. Toen gaven ze ook mijn broekje en topje terug en duwden me uit de tent, nog steeds in mijn ondergoed.

“Kan ik mijn kleren aandoen?”

“Het kan ons niet schelen, maar je hebt vijf minuten voorsprong. De tijd begint nu.”

Billy drukte een knopje in op zijn horloge. Ik deed snel mijn kleren aan.

“Je hebt vijf minuten om het gebied te verlaten. Je weet wat er anders gebeurt.”

Toen ik weg wilde lopen, gaf Billy me mijn schoenen terug. Ik stopte niet om ze aan te trekken. Ik bleef snel doorlopen. Ik liep zo snel mogelijk naar mijn huis. Ik zag de rode striemen om mijn enkels dus ik ging meteen naar mijn eigen kamer. Pas toen ik ging zitten, besefte ik me dat er nog steeds een klem op mijn clitoris zat. Ik weet niet waarom, maar ik had nog geen zin om hem eraf te halen. Ik dacht nog steeds aan wat de commando’s met me hadden gedaan. Meenden ze het echt dat ze alles met me zouden doen wat ze wilden als ze me weer zouden betrappen? Ze konden echt gemeen zijn, dus ik denk dat ze meenden wat ze zeiden.

Toen riep mijn moeder aan de trap: “Amber, kom je lunchen?”

De striemen waren langzaam aan het wegtrekken, dus ik durfde wel naar beneden te gaan om te lunchen met mijn moeder en Amy, mijn kleine zusje.

“Heb je al plannen voor vanmiddag, Amber?”

“Een beetje rondhangen,” zei ik.

Na de lunch ging ik terug naar mijn kamer. Ik dacht nog steeds aan de commando’s. We mochten nooit met schoenen aan door hun gebied lopen. Maar nu leek het erop dat ze me toch gevangen zouden nemen, al zou ik op blote voeten lopen. Ik denk dat ze me dan ook weer zouden laten klaarkomen. Of misschien gaan ze me dan alleen martelen. Het waren gemene jongens en ik wist het echt niet.

Mijn broekje en topje waren een beetje verfrommeld dus trok ik ze uit. Ik deed ook mijn slipje uit en sprong onder de douche. Ik waste me overal en keek naar de klem, die nog steeds op mijn clitoris zat. Ik trok er een beetje aan, en het gaf een vreemd gevoel. Ik besloot om hem te laten zitten.

Na het, voorzichtig, afdrogen, besloot ik om een bikini aan te trekken. Ik ging naar beneden en liep naar de voordeur.

“Dag mam, ik ga nog even naar buiten.”

“Okee, we eten om zeven uur. Zorg dat je op tijd bent!”

Ik liep mijn straat uit, in mijn bikini en op blote voeten. Ik stond even stil. Toen sloeg ik rechtsaf… richting de Kalverstraat.