Het Winkeldiefje – Deel 1

Nog even en de supermarkt zou gaan sluiten. De laatste klanten schoven hun karretjes door de paden. Ruud, de dertigjarige bedrijfsleider liep door de supermarkt. Hij maakte wat aantekeningen en hield ondertussen de laatste klanten wat in het oog. Met extra aandacht bekeek hij een jong jochie dat wat schichtig bij het snoepgoed stond. Hij had twee redenen om naar het jochie te kijken: hij viel op kleine jochies en dit was een pracht exemplaar, en het jochie was duidelijk van plan zichzelf van wat gratis snoepgoed te voorzien.

Ruud liep onopgemerkt zijn kant op. Hij schatte het kereltje op een jaar op acht, negen. Omdat het die dag warm geweest was, droeg hij een shirtje en een korte broek. Ruud genoot van de lange benen en het prachtige koppie. De knul keek wat om zich heen en toen hij dacht dat de bedrijfsleider niet naar hem keek, stopte hij snel een rol snoep in zijn broekzak. De jongen liep snel door en wilde langs de kassa’s lopen. Duidelijk kon Ruud zien dat hij niets afrekende. Hij zag zijn kans schoon. Snel liep hij achter de jongen aan en legde zijn hand op de schouder.

De jongen keek verschrikt op. “Kom jij maar even mee,” sprak Ruud op barse toon. De knul wilde het open een lopen zetten, maar hij was geen partij voor de bedrijfsleider. Die greep hem stevig bij zijn arm en trok de jongen mee. Die spartelde nog wel tegen, maar maakte geen enkele kans.

“Waarom moet ik mee, ik heb niets gedaan”, sputterde de jongen tegen.
“Dat zullen we dan zo wel eens zien”, zei Ruud. Hij wilde eerst de jongen meenemen naar zijn kantoor, maar hij wist dat daar zo nog personeel zou komen. Hij trok de jongen mee naar een klein magazijntje en sleurde hem daar naar binnen. De knul begon weer hevig tegen te spartelen.
“Laat me los, laat me gaan, ik wil weg”, riep hij uit. Maar Ruud had zijn prooi te pakken en liet hem niet maar zo meer gaan.
“Ik heb gezien dat jij snoep hebt gestolen en daar zullen we zo even werk van maken. Maar eerst moet ik de winkel afsluiten”. Hij wist dat hij zo  alleen met de jongen zou zijn. Handen op je rug! gelaste hij het jochie. Die keek verbaasd, maar deed wat er  gezegd werd. Ruud pakte snel wat touw wat voor verpakkingen gebruikt werd en bond snel de handjes van het joch achter zijn rug en knoopte hem vast aan een stelling.

“Kijk, zo doen we dat met kleine diefjes. Om te voorkomen dat je probeert weg te lopen of teveel herrie schopt, heb ik je vastgezet. Ik ga nu de winkel afsluiten en kom dan bij je terug. De knul begon nu het onmogelijke van de situatie in te zien en sloeg zijn ogen neer. Ruud sloot de deur van het magazijntje achter zich en deed het op slot. In de winkel was het personeel inmiddels aan het afsluiten. Lichten gingen uit en langzamerhand kwamen alle personeelsleden op het kantoor van Ruud en wensten hem een prettige avond. Een jongen van de kassa vroeg of hij het jochie alweer had laten gaan. Hij had gezien hoe Ruud hem betrapte.
“Ja, ik heb het knulletje een uitbrander gegeven en hem weggestuurd”, loog Ruud. Toen iedereen verdwenen was liep hij zoals altijd nog even door de zaak, controleerde of alles afgesloten was en deed de laatste lichten uit.

Hij draaide de deur van het magazijntje open en daar stond zijn diefje. Nu met heel wat minder praat dan net.
“Zo, nu zullen wij een even praten. Hoe heet je en hoe oud ben jij? ” Het joch keek hem aan, tranen  stonden in zijn ogen.
“Ik ben Glenn, meneer en ik ben negen. ” Het kwam er wat bibberend uit. Het huilen stond hem nader dan het lachen. Hij sloeg zijn betraande ogen neer, een dikke druppel gleed over zijn mooie gezichtje.  Ruud voelde hoe zijn pik begon te groeien. Zo’n mooi jochie en helemaal overgeleverd aan hem. Hij liep naar Glenn toe, die nog steeds met zijn handen gebonden vast stond aan de stelling.
“Ik zal eerst eens kijken wat je gestolen hebt.” Hij zakte door zijn knieën en liet zijn handen over het shirtje van de jongen glijden. Hij had allang gezien dat de rol snoep in de broekzak van het jochie zat, maar dit was zijn kans. Hij voelde het slanke strakke lijfje van Glenn onder het shirtje. Langzaam liet hij zijn handen naar beneden glijden. Over de korte broek van Glenn. Hij voelde de rol snoep en trok hem uit de broekzak.
“Kijk, daar hebben we al iets.” De jongen begon te snikken. “Eens kijken of er nog meer is”. En hij liet zijn handen weer over het jongensbroekje glijden.
“Nee meneer, echt niet, dat is alles” huilde Glenn.
“Dat zullen we nog wel eens zien”, beet Ruud het jochie toe. Hij liet zijn handen over de haarloze beentjes van Glenn glijden en gleed de pijpjes binnen. Glenn voelde de handen van de bedrijfsleider over zijn onderbroekje glijden. Ruud was supergeil geworden van het jochie. Hij voelde door de pijpjes van de korte broek en gleed toen over het jongspiemeltje.

“Wat hebben we hier?” Hij voelde goed aan het kleine pikkie. “Oh nee, dat is je piemeltje, ik dacht dat je nog meer gestolen had”. Glenn rukte wat aan zijn touwen. Dikke tranen liepen over zijn wangen. Wat gebeurde er allemaal. Ruud kwam wat bij zinnen en wist dat hij veel op het spel zette als hij door ging met het jochie. Als de jongen thuis zou vertellen wat er met hem gebeurd was, kwam hij lelijk in de problemen.
“Ik zal je vader bellen dat hij je kan halen”, sprak Ruud met wat spijt. Maar hij wist dat het te gevaarlijk dit jochie op de zaak te pakken. Nu begon Glenn pas echt te huilen.
“Nee, meneer, niet papa bellen, hij slaat me verrot als hij het hoort!” Ruud genoot van de woorden van het jochie.
“Dat moest hij echt doen, dat verdien je, klein diefje”. Hij werd nog geiler van het smekende huilende jochie.

Hij keek naar zijn bobbel in de broek en zag dat hij al een vlek had van alle voorvocht. Ruud pakte de telefoon en vroeg Glenn het nummer. Die snikte en tussen de tranen door kwam het nummer. De telefoon werd opgepakt met een kort: “Met Peter”. Ruud vroeg of Peter de vader van Glenn was en legde toen uit dat zijn zoontje was opgepakt voor winkeldiefstal. Hij vroeg of Peter hem kwam halen. “Het rotjoch, ik zal hem…” sprak Peter en beloofde dat hij direct kwam.  Je vader klonk ontzettend boos, zei Ruud tegen het angstige joch. Ik denk dat je vreselijk straf krijgt. Ruud wreef over zijn bobbel, de aanblik van het vastgebonden, machteloze jochie zorgde er voor dat zijn lul lekte. Hij voelde hoe het voorvocht lekte en de natte plek in zijn broek alleen maar groter maakte.

Even later werd er aan het kantoor aangebeld. Ruud liep er heen en ontving de vader van Glenn. Een man van zijn leeftijd, hij zag er goed uit. Ze gaven elkaar een hand en Peter verontschuldigde zich. “Sorry, ik sta er helemaal alleen voor. Ik doe de opvoeding van mijn beide zoontjes en blijkbaar gaat dat soms niet helemaal goed. Maar dat stelen zal ik hem wel afleren”. De mannen liepen naar het magazijntje. Ruud opende de deur en vertelde Peter dat zijn zoontje weg had willen lopen en dat hij hem daarom vastgebonden had. Peter liep op zijn zoontje af die hevig begon te huilen toen hij zijn vader zag. Die had echter geen enkel medelijden met zijn vastgebonden zoontje.
“Wat ben jij voor een jochie… klein smerig diefje.. een pak op je sodemieter moet je hebben… dat verdien je… en dan ook nog proberen weg te lopen!” Glenn huilde met gierende uithalen. “En nu je kop houden, ik wil geen gejank van je horen. Dat had je allemaal eerder moeten bedenken. Ruud liep naar ze toe.

“Als ik vroeger iets uitgevreten had kreeg ik van mijn vader op m’n billen, dan leerde je de streken wel af.” Peter keek Ruud aan en zei dat hij dat vroeger ook wel kreeg.
“Maar blijkbaar mag dat tegenwoordig niet meer. Maar daar heb ik nu lak aan, ik ben echt kwaad op hem, hij krijgt een ouderwets pak slaag op zijn blote billen!” Ruw maakte hij de touwen los waarmee Glenn vastgebonden zat. Hij trok zijn zoontje naar zich toe en keek Ruud aan.
“Zal ik het gelijk hier doen, dan bedenk ik me ook niet meer?” Ruud stemde in.

Peter trok zijn zoontje naar zich toe en pakte de broekband vast en maakte de korte broek open. In een ruk trok hij de broek naar benden, het onderbroekje  meetrekkend.
“Papa niet doen, niet doen,” gilde Glenn beschaamd en hij hield zijn handjes voor zijn piemeltje. Maar zijn vader was doof voor commentaar en ging op een stoel zitten. Hij tilde het jochie op en legde hem over zijn knie. Ruud wist niet wat hij zag. De kleine blote jongensbilletjes van Glenn op de knieën van zijn vader. Hard daalde de hand van Peter op de billetjes van zijn zoontje.

Pets… dat zal je leren… pets… klein diefje… pets… luisteren zul je. Glenn jankte het uit. De vernedering, de pijn. Ruud werd supergeil bij de aanblik van de boze vader die zijn zoontje met de vlakke hand op de billetjes sloeg. Nog een paar petsen op de billetjes, die langzaam rood kleurden, dan pakte Peter het joch ruw op en zette hem voor zich neer.
“En nu ga je naar die meneer en die kan jou dan ook nog een paar flinke petsen op je kontje geven,” sprak Peter.

Glenn keek tussen zijn tranen door ongelovig naar zijn vader. Maar die drukte hem in de richting van Ruud.
“Sla het er maar uit, dan weet hij dat hij je niet meer zoveel overlast mag geven. Ruud pakte een andere stoel, ging zitten en trok het bijna blote kind naar zich toe. Hij zag de kleine jongenspiemel en het kleine zakje. Allemaal glad en strak. Hij trok de jongen over zich en liet zijn handen op de billetjes rusten.
“Ze gloeien nog helemaal van het pak ransel dat je hem gegeven hebt. Wat een prachtig gezicht zo, die rooie kinderbilletjes.” Ook Peter moest bekennen dat hij het een mooi gezicht vond. Zo had hij zijn zoontje nog niet eerder gezien. Toen liet Ruud zijn handen op de billetjes neerkomen.

Glenn zette het weer op een janken, maar zijn vader ging vlak voor hem staan: Kop houden, kleine diefjes verdienen niet beter”. Hij genoot van het de vernedering die zijn zoontje moest ondergaan. Ruud probeerde de beentjes van Glenn wat uit elkaar te trekken en zag het jongenszakje. Hij liet zijn hand hard op de billetjes en op het zakje terechtkomen. Glenn gaf een kreet van schrik en pijn.
“O, dat was per ongelijk op zijn kleine zakje,” zei hij tegen Peter. Die zei dat het niets hinderde, als zijn zoontje maar zou leren dat hij het niet meer zou doen.

Na nog een paar harde klappen op de billetjes en het gladde zakje zette Ruud het joch weer overeind. Peter keek verbaasd naar de enorme bobbel en de vlek in de broek van Ruud. Zou die man er geil van geworden zijn? Toen hij daaraan dacht, voelde hij ook zijn eigen pik wat groter worden. Het wond hem op zijn zoontje daar zo hulpeloos te zien staan met zijn roodgeslagen billetjes.
“Als ik zo naar je kruis kijk wil je nog wel meer, denk ik?” zei hij tegen Ruud. Die schrok eerst maar besloot toen maar eerlijk te zijn.
“Ja , ik ben er echt geil van geworden, het wond me ontzettend op”. En hij wreef nog eens door zijn volle kruis.
“Ga je gang. Ik denk dat Glenn nog wel meer straf verdient.” Verrast keek Ruud naar Peter, maar zag dat deze nu ook een bobbel in zijn broek had. Hij besloot de gok te wagen.

Hij maakte zijn broek los en haalde zijn grote stijve pik tevoorschijn. Lange slierten voorvocht kwamen uit de grote eikel. Glenn wist niet wat hij zag. Een stijve mannenpik had hij nog nooit gezien. Ruw trok Ruud hem naar zich toe.
“Mond open en likken,” sprak hij tot het jochie. Die keek naar zijn vader om hulp. Maar die was nu ook hartstikke geil aan het worden.
“Vooruit, doe wat die meneer zegt en snel een beetje. Anders krijg je weer op je billen!” Langzaam ging Glenn met zijn gezicht naar de druipende lul van Ruud. Maar die ging het niet snel genoeg. Hij greep het joch bij zijn hoofd en trok hem naar voren.
“Mondje open, likken, klein krengetje!” Het mondje van Glenn ging open en ruw stootte Ruud zijn grote eikel tussen de lippen van Glenn.  Die proefde al het voorvocht en wilde terugtrekken maar Ruud greep zijn hoofdje vast en dwong hem het begin van zijn pik in het mondje te nemen.

Soms trok hij even terug om voorvocht op het gezicht van het jochie te lekken. Het droop van zijn kin. Glenn’s vader kon nu ook niet wachten en liet zijn broek zakken en greep zijn grote lul vast. Ook daar lekte een lange sliert voorvocht. Hij liep naar zijn zoontje toe, die nu de pik van Ruud er soms zo ver in kreeg dat hij bijna kokhalsde. Peter trok zijn zoontje van de pik van Ruud af en keek opgewonden naar hem. Slierten speeksel en voorvocht liepen langs zijn mondje naar beneden.

Ineens ging Peter met zijn hoofd naar benden en zette zijn lippen op die van zoontje. Zijn tong woelde door het mondje en hij proefde het speeksel van zijn jochie en het voorvocht van de man die hij nog maar net had leren kennen. Nog nooit had hij zoiets gedaan en nog nooit was hij zo geil geweest. Hij haalde zijn gezicht terug en keek diep in de ogen van Glenn. Die keek hem vol ongeloof aan en tranen liepen er uit. Wat deed zijn papa nou. Maar papa was geil en drukte het hoofd van Glenn naar zijn dikke staaf.
“Vooruit, lik je pappie ook maar eens lekker,” en met die woorden stootte hij zijn stijve in het mondje van zijn zoontje.

Ondertussen was Ruud afgezakt en speelde met de nog steeds rode billetjes van het joch. Ruw trok hij de billetjes uit elkaar en zag het kleine roze gaatje. Met zijn andere hand betaste hij het jongenspikkie en de balletjes. Met zijn vinger ging hij langs zijn natte eikel. De eerste haal likte hij zelf op. Hij genoot van zijn eigen vocht. Dan maakte hij zijn vinger weer nat en drukte hem toen tegen het kleine jongensholletje. Glenn wilde wegdraaien, maar hij maakte geen kans.

Ruud kneep hem hard in zijn kleine balletjes en Glenn hield wijselijk stil. Voorzichtig drukte hij met zijn vinger door, eerst ging het niet, maar ineens schoot een vingerkootje naar binnen in het strakke kontje. Zachtjes bewoog hij zijn vinger in het jongenskontje. Opeens hoorde hij Peter roepen: 
“Ik hou het niet meer, ik ga hem onder spuiten!” Snel krabbelde Ruud overeind, dat wilde hij niet missen.
“Mond open houden”, riep Peter naar zijn zoontje. Wild trok hij zich vlak voor het mannetje af. Ook Ruud begon nu aan zijn pik te trekken.
“Vooruit, schiet dat jochie van jouw helemaal vol”. Hij hoorde Peter kreunen en zuchten en zag toen de eerste dikke stralen sperma in de mond van het kind spuiten. Nog een straal, nog een… Hij spoot hoger en spoot tegen het gezicht van Glenn aan. Ook Ruud voelde nu hoe hij ging komen. De aanblik van het jochie wat door zijn vader ondergespoten werd, was teveel.

Ook hij spoot de eerste stralen in het bekkie van het kind en de rest over zijn gezichtje. Dikke klodders zaad liepen over zijn gezicht. Hijgend zakten de mannen achterover. Glenn stikte zowat in het vele zaad en probeerde wel wat door te slikken, maar veel kwam over zijn lippen weer naar buiten. Nu was het Ruud die zich naar het gezicht boog en zijn tong in het mondje van Glenn liet ronddraaien. Het geile sperma van twee mannen en het jongesspeeksel, het smaakte heerlijk. Ook Peter begon het gezicht van zijn zoontje af te likken.

Tevreden keken ze elkaar aan.
“Geweldig”, zei Peter, “ik heb zoiets nog nooit gedaan”. “En ik heb er altijd van gedroomd om zoiets te doen.

Peter keek op zijn horloge en schrok  van de tijd.
“Ik moet echt snel naar huis toe. Mijn andere zoontje is alleen thuis”. Wat denk je, heeft Glenn genoeg straf gehad? Ruud keek bedenkelijk.
“Ik zou hem nog wel eens weer willen straffen”. Peter keek hem aan en zei:
“Waarom kom je deze week niet een avond langs. Het broertje van Glenn is elf jaar en die wil misschien ook wel helpen om Glenn nog een keer te straffen”. Ruud kreeg al weer bijna een stijve pik bij het idee van deze geile vader en zijn twee zoontjes. Ze maakten een afspraak voor later in de week. En Glenn, met een betraand gezicht stapte hij weer in zijn broek.
“Ik zal het echt nooit weer doen papa” kwam er zachtjes uit.
“Goed knul”, maar je straf is nog niet voorbij. Deze meneer komt nog een keer bij ons thuis om jouw samen met mij te straffen.”