Door: Sebastiaan
Haai, Sebastiaan is mijn naam en ik deel u hier een fijne herinnering uit mijn jeugd. Als kind was ik een aardig druk ventje. Een echt adhd-gevalletje. Ik had toen nog een gewone bouw, midden blond haar met de oren vrij en groen-grijze ogen. Altijd rende ik in mijn shirt en korte broekje in het rond, klom vaker in bomen dan dat ik op straat liep, speelde in het zand, plukte bloemen in het bos. We hadden thuis allerlei dieren, waaronder een rottweiler.
Om een weekje rust te hebben lieten mijn ouders me naar een jeugdkamp op een boerderij. Ik zal toen een jaar of 10 geweest zijn.
Met andere kinderen ben ik nooit goed geweest. Met dieren was ik des te beter.
Op het erf renden er twee zwitzerse witte herdershonden rond, beiden teefjes, op een omheind grasveld met daarop een hondenhok. Ik denk dat het moeder en dochter waren. Op een avond na het eten begon ik me af te vragen hoe het hondenhuisje er van binnen uit zou zien, en dus – nieuwschierig als ik was – klom ik het hek over en stapte het gras op.
Meteen kwamen de honden aangerend. Na ze even lekker aangehaald te hebben huppelde ik richting het hondenhok, waar ik neerknielde om er op mijn blote knieën naar binnen te kruipen. Tot mijn verbazing liepen de beide honden achter me aan het hok in waardoor het er ineens aardig vol was.
De hond die de moeder moet zijn geweest keek me zo aan alsof ze dacht: ‘Wat heeft dat jonge mensenkind hier te zoeken?’ De tweede hond echter ging lekker voor me staan om zich lekker door mij aan te laten halen.
Ik zat dus als 10 jarig jongetje in mijn t-shirt op mijn blote knieën in het hondenhok op de vloer, terwijl die grote witte herder voor me stond. Ik aaide haar stevig met mijn beide handen en ineens voelde ik onder haar staart iets, wat haar plassertje moest zijn. Dit vond ik natuurlijk reuze boeiend.
En ineens dacht ik nieuwsgierig: ‘Wat zou er gebeuren als ik met mijn vinger haar plassertje aan zou raken?’ En langzaam, terwijl ik een kriebel in mijn buik voelde opkomen bracht ik mijn linker wijsvinger in de richting van haar plassertje. En op het moment dat ik die plasser aanraakte drukte de hond haar zich tegen mijn vinger aan waardoor die -floep – het gaatje in gleed.
Met grote ogen zag ik wat er gebeurde. Haar plassertje schoof heen en weer over mijn vingertje waardoor die in hoog tempo in en uit het gaatje van die grote witte hond gleed terwijl ik op mijn blote knietjes achter haar zat. Het voelde warm en nat om mijn vinger en met haar vagina voelde ik een zekere druk om mijn vinger. De kriebel in mijn buik werd meteen een stuk sterker en ik voelde dat mijn piemeltje stijf werd. Ik hijgde ervan.
En ineens dacht ik nieuwsgierig: ‘Wat zou er gebeuren als…’
Alleen die gedachte al deed mijn hart sneller kloppen. Ik beefde ervan. Langzaam, van pure opwinding hijgend bracht ik mijn van spanning trillende rechterhand naar mijn broekje en pakte mijn tienjarig piemeltje vast. Als in een droom haalde ik hem uit mijn korte broekje tevoorschijn. Op mijn hurken kwam ik wat omhoog zodat ik mijn wijsvinger kon veruilen door mijn onbegroeide tienjarige piemeltje. Voorzichtig richtte ik, haalde mijn wijsvinger eruit en plaatste mijn staafje tegen het gaatje aan. Meteen drukte de grote witte herdershond haar vagina tegen mijn stijf staande onbegroeide kinderpiemeltje aan die daardoor meteen naar binnen schoot. Ik verloor mijn evenwicht en greep me met beide handen beet aan haar flanken. De hond reed met haar heupen zoals alleen honden dat kunnen en ik leunde met mijn lijfje vol tegen haar aan, hierdoor de hond penetrerend.
Bijna kon ik niet geloven wat me overkwam! Ik denk ook niet dat ik ten volle bevatte wat er gebeurde. Met mijn tienjarige jongenspiemel zat ik in een hond! Ik zat er helemaal in! Willoos op haar meerijdend voelde ik hoe ze langs mijn jongensstaafje gleed in een onmenselijk hoog tempo. En het was zo heerlijk! Het flikkerde voor mijn ogen. Mijn kleine jongenslijfje hing bevend aan haar flanken. Mijn kleine stijve piemeltje gleed door de vochtige warmte van het binnenste van de hond. De kriebel in mijn buik werd snel steeds intenser tot het me – over mijn hele kinderlijfje bevend – zwart voor de ogen werd. Met mijn vingers verkrampend in de hondenflanken werd ik willoos in extase meegevoerd . Toen de extase vergleed lieten mijn vingers de hondenvacht los en viel ik van de hond af.
Met gesloten ogen, mijn overgevoelige tienerlijfje op de vloer van het hondenhok liggend, rilde ik nog een tijdje na.
Na bijgekomen te zijn gaf ik de heerlijke hond nog een lekkere aai over de bol alvorens ik me weer naar de groep terug begaf terwijl ik me vreugdevol bedacht dat onze eigen rottweiler thuis ook een meisje was… ik nam me voor om haar na thuiskomst iedere dag uit te laten… Met nog jarenlang plezier in het verschiet huppelde ik het gebouw weer in.
Het verhaal roept in ieder geval reacties op! Ik vind het leuk om eens iets heel anders te lezen hier, dankjewel.
Dank je voor je reactie.
Dit is één van mijn meest intense ervaringen. Er zullen toch andere mannen zijn die een soortgelijke jeugdherinnering hebben. Het lijkt me leuk om die een keer te lezen. Zou leuk zijn om daarover te lezen.
Negentien stemmen in minder dan twee dagen? Goede reden voor mij om dit verhaal direct te lezen. Dan moet er iets bijzonders aan de hand zijn.
Sowieso is de inhoud bijzonder. Seks met dieren komt niet in veel verhalen voor. Waar het voorkomt is het, althans wat ik gelezen heb, meestal een vrouw (of meisje) met een reu. Een man of jongen met een teefje heb ik niet eerder gezien.
Het is een mooi verhaal. Beschreven vanuit het oogpunt van het kind. Echt gebeurd of niet? Dat is op deze site niet belangrijk. Wel belangrijk is dat het is geschreven alsof het echt zou kunnen zijn. Dat is fijn.
Puur techinsch ben ik minder te spreken over hoe vaak je bepaalde woorden herhaalt. In één paragraaf komt ik al tegen “mijn tienjarig piemeltje”, “mijn onbegroeide tienjarige piemeltje”, en “mijn stijf staande onbegroeide kinderpiemeltje”. Je herhaalt twee keer je leeftijd, twee keer dat je nog geen haartjes hebt, en je gebruikt steeds hetzelfde woord (piemeltje) voor een lichaamsdeel waar echt tientallen synoniemen voor zijn. Waarom niet tegen “mijn tienjarig piemeltje”, “mijn nog kale pikkie”, en “mijn stijve lul”?
Qua opwinding deed het verhaal eerlijk gezegd niet echt veel voor mij. Ik kan niet echt wijzen op dingen in de schrijfstijl die dat veroorzaken dus ik denk dat het toch vooral te maken heeft met een te grote afstand van de dingen waar ik zelf geil van wordt.
Al met al zeker een goed verhaal en ik hoop dat je nog meer verhalen gaat schrijven op deze site.